Bekrachtiging ontkrachten

Onze dochter is dinsdag naar de lokale Beierse lagere school gegaan. Een heel festijn.  Alle kinderen verschijnen in de mooiste kleren met een grote zak verrassingen. Alle ouders zijn bij het festijn en worden toegesproken door de directrice  die deze groep van 24 twee jaar zal begeleiden. Haar laatste groep na veertig dienstjaren in een oud schoolgebouw uit de voor oorlogse tijd.
Na wat formaliteiten gaan de ouders weg en is er een ontmoeting in de lokale lutherse kerk. Twee voorgangers leiden een  oecumenische dienst; een vrouwelijke lutherse dominee en een assistent van een priester. Een redelijk goed verlopende dienst  waarbij de kerk de overgang van de ene kind wereld in de andere  kind wereld benadrukt door het verhaal van Abraham die zijn vaderland verlaat. Dan volgt een ritueel dat alle kinderen naar voren komen en door de twee voorgangers worden gezegend. O mijn God, daar houd ik niet van deze handoplegging op het hoofd.  Probeer uit alle macht  dat te ontkrachten, want het gebeurde door de katholieke man diens negatieve schaduw ik al uitvoerig zat te  onderzoeken.

Overigens bij het afscheid van de Kindergarten deed een andere lutherse dominee hetzelfde met de kinderen.  Het is hier schijnbaar gewoon dat “geestelijken rondgraaien in de kruin!” In nieuwe tijdskringen heeft men dezelfde hand opleggende gewoonten!

Als we de ruimte verlaten staan bij de uitgang de ‘geestelijken’: de vrouw heeft koude handen en de man zeer warme dat ik ook als zodanig benoem.

Na afloop gaan we als grote familie nog in een gasthof eten. 

Een heel gebeuren op zo’n dag met een overlood aan snoep voor de kinderen. Morgen is onze dochter haar eerste schooldag; van 8 tot 11.15. Korte dagen en ze moeten in vier jaar worden klaargestoomd voor het vervolg onderwijs. Hier is een ander schoolritme.

Dagen erna sprak ik met een vriend over dit ritueel dat hij ceremonie noemt. Een actieve manipulatie  en ze kreeg een ring boven haar hoofd met een demonische kracht.   Vele religieuzen doen niets anders dan je verbinden met een andere godheid dan zij voorstellen. Alles moesten we in het werk stellen om dit te ontkrachten en te laten afstromen in de Aarde.

Tegen zegenen heb ik niets maar wel vanuit een bepaalde dogmatiek, die in subtiele zin anders doorwerkt dan uiterlijk wordt voorgesteld.

Overigens werden de islamitische kinderen door hun eigen imam begeleidt in de lokale salafistische Erdohan fan moskee. Waarom niet als niet gelovige een eigen ritueel, een eigen zegen van de elementen, Moeder Aarde, de hogere spirituele wereld? Dat om het Oerweten van het kind niet te verstoren en juist te verbinden met het eigentijdse,  met een nieuwe graal. Toekomst i.p.v. dat oude verleden?

En wat nu te  doen als niet extern aangesloten ‘religieus’? Bij de school aandringen op een eigen ritueel voor ‘onkerkelijken’? Dat valt niet in goed water als je dat voorstelt. Beter is je kind niet aan dat ritueel deel te laten nemen en het zelf te begeleiden! Dat is wat voor de andere twee om te doen, bedenk ik. Zien hoe dat (be)valt en of dat in de familie in goede aarde valt, want je hebt hier vooral ook met vastgeroeste gewoonten te maken! Op naar de actualiteit, voorbij het Oude.

Dank Oeraarde voor de bevrijding en medestaanders!

En let vooral op die handopleggers!!

als de fysieke hand ook niet onder mag grijpen dan vooral ook niet boven!