archaisch sacraal gedrag

Het tonen van de vrouwelijke genitaliën was in archaïsche religies een positief teken dat nog een sacrale waarde had. Noodweer, onvruchtbare akkers of een woeste zee,   dat onheil kon worden bezworen door de confrontatie met vrouwen die hun geslachtsdelen ontblootten. Een krachtig magisch teken.

Volgens  boek ‘Heuvels van het paradijs” van Mineke Schipper (Prometheus 21,95 2018 ).  De geschiedenis van het vrouwenlichaam.

Op schilderingen in Europa kon Maria afgebeeld worden met blote borst  - zogende Maria met de heilige Bernard van Clairvaux circa 1480.- tot het concilie van Trente in 1563 die dat als niet meer gepast aanmerkte en het gezien werd als een erotisch object.