Geomantische Exkursion Großer Waldstein Fichtelgebirge neue Erfahren

Geomantische Exkursion Großer Waldstein  

Fichtelgebirge neue Erfahren

Samstag 1e Februar

10.30 – 16.00

Mit Dirk van den Dool

Großer Waldstein hat imposante Granitfelsen und war mahl ein alter Heilige Berg in Vorchristliche Zeiten.  Seit einige Zeit interessiere ich mich mehr mit dieser Gegend.

Um der immer Lebendige Berg in dieser Zeit wieder zu begegnen lade ich dich ein.

Ziel: eigene Erfahrungen, Bergbegegnung, neuen Phänomenen.

Wir begegnen Phänomenen wie Schussel in den Steinen, Bergeingange, alte Kirche mit vorchristlichem Gebrauch, neue Plasmatische Kristallen Energie und Wesenheiten Platzen. Und alte persönliche Geschichten von vor-christliche Gebrauch Bergebene und seine Umgebung und was passiert am Tag!

Hast du Interesse mit zu gehen, melde dich mahl.

Eine wichtige Berg Begegnung vor Maria Lichtmess und seine Traditionen.

Zeitplan:

-10.30 Anfang Geomantische Schneeberg Exkursion 

Begegnung Ort:  Walsteinhau, Gasthof; Parkplatz oben am Berg, z erreichen Abschlag am Weg von Weissenstadt - Sparneck

- mitfahren von Schirnding möglich

-16.00 Ende

- Beitrage Exkursion 20 Euro oder was passt

- Telefon am Ort: 01756148948

- Mitnehmen; Trinken/Essen/Persönlich Geschenk Berg

Schneeberg, eine lebendige Beziehung ist mit Großer Waldstein in eine mehr Dimensionale Struktur

”High up in the mountains live beings that are extremely luminous and powerful. They are attracted by the exceptional purity that reigns at these altitudes. But it is no good climbing three or four thousand metres in order to come into contact with these beings, because they only reveal themselves to those who have already climbed to such heights themselves.

But how many people are capable of making the most of the favourable conditions the mountains offer them to aid their spiritual evolution? Many climb these mountains simply for fun, to be able subsequently to boast about their exploits, or to make a noise. They do not sense the presence of all the beings inhabiting these regions and have no respect for them. And so the mountain, sensitive and intelligent as it is, closes itself to them. There may even come a time when these beings will leave the mountains because they are so bothered by these ‘human’ animals who pollute everything. If you want to ensure these beings remain present, try to behave in such a way that they feel you appreciate their presence and their work.”

Omraam Mikhael Aivanhov

Dwalen door het oude landschap op de Waldstein

Op zoek naar 'wonderen' op de Waldstein met de plek 'Wal van Waldstein', op de bovenste steen een zitsteen uit de steentijd.

Tweede foto de ondergaande zon door de driehoeksformatie met erboven een rituele zitplaats


en tot slot de ondergaande zon bovenop het hoogste punt.

nog veel te ontdekken in het Fichtelgebirge

In het Fichtelgebirge is de berg Waldstein een begrip. De maximaal 877 m hoge berg is een markant onderdeel van het hoefijzervormige gebergte. Op de top is een kam van granietvormige steenpatronen die zo kenmerkend zijn in dit gebied. Op het hoogste punt is een uitzicht punt, de Warte. Daar kun je ervaren hoe het is om rondom te kijken en de kosmos om je heen te ervaren.

Mij interesseert vooral het spirituele gebruik van deze berg. Het hoogste uitzicht punt is gebouwd op een schaalvormige uitstulping – Schüssel genaamd- in het graniet. Geologen noemen het uitslijpingen door erosie en archeologen sluiten zich daar nog bij aan. Voor andere waarheidszoekers zijn het cultusplaatsen die de mens bewust heeft uitgeslepen in kwalitatieve steenpartijen. Bij deze berg gaat het om een oude Godinnenberg. De subtiele kwaliteiten in de ondergrond en de kosmische verbindingen maakten het tot een toplocatie.

Onlangs bezocht ik de berg weer en vond twee nog niet herkende locaties waar mooie Schüssel zich bevinden.

Deze berg werd nog heel lang door Vrouwen beheert en in de slotfase van de moedergodin cultussen kwamen ook mannen hier en heb daar nog levende herinneringen aan. In de late Middeleeuwen nam de adel de beheer functie over en werd aan de oostzijde op het meest heilige punt een slot gebouwd met kapel. Veel van dergelijke kastelen waren eigenlijk inwijdingsplaatsen waar de hoge adel -Godsmannen- haar eigen vaak nog voorchristelijke riten deden. De noordelijke volkeren zijn al zo lang bezig met de hemel kosmologie en Natuurverering dat we het in deze tijd haast vergeten zijn.

In elk geval de twee cultusstenen die ik aantrof, gaven me weer informatie over het gebruik van deze Schüssel. Ondermeer het lang zitten op een rots en georiënteerd zijn op een bepaalde hemelrichting en dat laten doorwerken en soms astraal reizen. De ene cultus zit was meer op het oosten en de ander meer op het zuiden georiënteerd.

Reeds in de oude steentijd bezochten rondtrekkende stammen dit gebied en eerden het op elk hun eigen wijze. Nu zijn het bezoekers die de plek bezoeken en zich verwonderen over de steenformaties en het uitzicht. Elke tijd haar eigen gemoed.

In deze tijd veranderd de subtiele kwaliteit ook hier. De Godin trekt zich terug in de aarde en nieuwe sferen van boven dalen in. Een plasmavormig kristal met een heel bijzondere wezens inhoud is hier al waarneembaar en contact vriendelijk.

Wil je dergelijke nieuwe energetische fenomenen ontmoeten, neem eens contact met me op!

Friese goden beelden Fosta en Weda

Deze afbeelding van de afgodsbeelden Fosta en Weda, die afkomstig zijn uit de Mariakerk te Utrecht zijn nu  in de collectie van het Rijksmuseum te Amsterdam, onder Catalogusnummer: 81965.De afbeelding is gepubliceerd in Jaarboek Oud-Utrecht, 1935.

De Mariakerk is de laatste kerk die gebouwd werd in het kerkekruis van Utrecht in de vorm van het sterrenbeeld zwaan om zo ook de Friese cultuur  met haar totemdier van Heelheid te ontkrachten

Ineke Bergman schrijft:

"Historici spreken over een Germaanse godheid die bij het plaatsje Nes op Ameland vereerd zou zijn, maar laten het geslacht in het midden. Uit de levensbeschrijving van Willibrord weten we dat er een god Fosite of een godin Fosta werd vereerd in Friesland.

Kroniekschrijvers zijn het onderling niet met elkaar eens of het de verering een god of een godin betreft. Sommigen van hen beschrijven hoe de godin Fosta er uit moet hebben gezien. Zo staat zij te boek als de blanke, blauwogige godin van de landbouw, of als de vredelievende godin van de land- en tuinbouw, die bewapend is met pijl en boog wat er op kan duiden dat zij tevens godin van de jacht is. Zij draagt een helm op haar hoofd en heeft in haar linkerhand vijf pijlen vast en in de rechter vier korenaren. Het lijkt me dat Fostare trekken van Artemis heeft, die ook jaagde, en eigenschappen van Demeter vanwege de korenaren. Ook wordt Vesta met haar in verband gebracht, die ook vaak met graan wordt afgebeeld. In het Volständiges Wӧrterbuch der Mythologie aller Nationen staat dat de godin Fosta met de godin Hertha nauwe betrekkingen heeft. Zij worden beschreven als ''vredesgodinnen die tegenstrijdig genoeg bewapend zijn met pijl en boog''.

Fosta wordt ook gezien als een godin met lang haar die niets op het hoofd draagt en gekleed is in een jurk met korte mouwen en muilen aan haar voeten. In haar rechterhand heeft ze een pijl en in haar linker drie korenaren. De korenaren wijzen erop dat zij een vruchtbaarheidsgodin is.

Paragnosten en wichelroedelopers spreken ook van een vruchtbaarheidsgodin Fostare en uit hun verslagen valt op te maken dat de verering voor Fostare in heel het oude Friesland, waar ook West Friesland bij hoorde, voorkwam.

De naam Fostera komt nog voor in de oude naam van de plaats Westergeest in Friesland, het vroegere Fostera-hiem. Ameland heette vroeger Fostaland, ook zijn er in Friesland een put en een terp naar Fosta genoemd.

Er bestaat een beeldje van de godin Fosta samen met de god Weda, dat te bezichtigen is in het Rijksmuseum in Amsterdam. Het is afkomstig uit de Mariakerk in Utrecht dat ooit het centrum van macht van het oude Friese rijk was. Beide dragen een helm, Fosta draagt kokers op haar rug en Weda heeft vleugels. De armen ontbreken gedeeltelijk en de benen helemaal."

en Annie Overbeeke, uit Ameland schrijft:

"Anno 800.

In dat jaar stierf te Utrecht Bisschop Theotardus, Fries van geboorte. Harmacarus, ook een Fries, werd zijn opvolger. Ook deze beijverde zich om alle restanten van de heidense godsverering In Friesland op te ruimen. Zo werd op Ameland het beeld van Fosta weggehaald en bewaart in de Mariakerk in Utrecht en haar tempel geschikt gemaakt als bedehuis voor de Christenen. Want ondanks dat in Friesland door de Franken gedurende een lange tijd de heilige eiken waren omgehakt en de beelden van de Friese Goden waren vernield, was het beeld van Fosta steeds hersteld, hetzij door Radbodus II, hetzij door de Noormannen, hetzij door de Friezen zelf."

Wie weet er meer over deze twee beeltenissen? En waar in de Mariakerk stonden deze beelden?