Insectenachtig aardewezen

Gisteren droomde ik dat een mij bekende leerpersoon me onderwees en me wees op een insectenwezen. Een wakker makende droom instructie

In de subtiliteit heb je veel categorieën van wezens die in en om ons mensenlijf zijn, zoals

- mensen wezens (dubbel- of meervoudige zielen, eigen of vreemde zielendelen, dolende zielen, mensgidsen e.d.)

- dierenwezens die vooral in het sjamanisme bekend zijn

- bacterie- en vooral viruswezens die je herkent bij bepaalde ziekten

- en insectenwezens zoals bij tekens en de vele subtiele vormen.

- buitenaardsen die vanuit de kosmische sfeer stelen, hypnotiseren en/of magnetiseren

- aardewezens die vanuit onze eigen aarde onder lagen energie stelen, aardekracht  dat zich bevindt onder ons fysieke lichaam.

Zo zat zo’n aardewezentje op 10 m diep onder me met sporendraden in m’n aardelichaam te zuigen. Het  insectenachtige aarde wezen was gestuurd vanuit de ondergrond van de nabijgelegen moskee waar de subtiele mensaarde energie naar toe ging. Door het je bewust te zijn ondermijn je dit wezen en laat het los. Een dergelijk ‘roof’ had ook een boven aspect waar de  kosmische energie ook werd weggehaald. Zo boven zo beneden. Helpers kunnen de gestolen ‘waar’ weer terugbrengen.

Dankbaar voor dit wakker maken daar het je sterkt in zijnsbewustzijn. En  het geeft ook subtiel empathie voor de behoeftigen met hun strategieën.

Aanstaande zaterdag 10 juni gaat de Gaialogische ervaringstocht naar Sneek met als subthema: “Orion/Plejaden, St. Jansriten rond de langste dag en kruisridders” .

Op zoek naar de typische Friese watergeomantie

Aanstaande zaterdag  10 juni  gaat de Gaialogische ervaringstocht naar Sneek met als subthema:  “Orion/Plejaden, St. Jansriten rond de langste dag en kruisridders” . 

Het zuidwestelijke Friese gebied heeft met een stuk van het IJsselmeer een mooie kosmische kwaliteit waar de hemel op aarde komt; sterrenbeelden zich projecteren  met de Melkweg.

Zaterdag 10 juni wil ik een vierde stad van de elf Friese Steden bezoeken om de typische Friese stadsplek aard te verduidelijken.

Elke stad heeft haar eigen diepere kwaliteiten die soms van heel oude oorsprong zijn. Deze subtiele kwaliteiten worden in kaart gebracht om de stad

Sneek anders te herkennen. De subtiel beleefbare sferen –herstory- met de historische feiten –his story- en de mythen tezamen geven een totaler beeld van een plaats dan alleen de platte geschiedenis.

Een geomantische ervaringen dagreis door deze stad en haar omgeving met onderzoek en belevingen aspecten zoals: 

- de Oerplek Sneek is ontstaan in de 10e eeuw op een hoger gelegen zandige landtong (Sneek = Ter Snake = op landtong) en is tot ontwikkeling gekomen na de aanleg van de zuidelijke dijk van de Hempolder Scherhem. Wat is daar nog van te ervaren?

- kerkplek gewijd aan St. Maarten en de relatie van de Orion gordel (kerk had drie torens op en rij) met Plejaden en de oorspronkelijke diepe ondergrond kwaliteiten

- het belangrijke klooster van de Johannieter ridders (kruis/tempel ridders?) op de St. Jansberg. Een commandorij gesticht in 1250 en afgebroken in 1580.  Nu grote begraafplaats.

De Sint Jans riten en de relatie met Plejaden rond de 21/24 juni. Een andere kijk op midzomer rituelen.

- kloosterplek Thabor  in Tirns en de relatie met de roem beruchte ridder  Rienck Bocken (14/5e eeuw en oorsprong van 'wildeman' archetype in wapen van Sneek?) die voor z’n zielen rust een eigen klooster bouwde in 1406 op de terp Abwert of Abort. (naam  Thabor afgeleid van omkering van de naam) Nu cultuurhoeve en wijn boerderij.

Tijdens de bouw van het klooster zag de ridder met andere getuigen .„Des nachtes daer nae, dat heer Rienick dat eerste huis hadde aangelecht, worde gesien, dat ut die selve plaetse, dear nu het clooster staet scheen een groot licht dat opsteech an den hemel. Lichtverschijnselen zijn niet vreemd bij klooster en kerkvestigingen. Maar wat voor licht is daar?

- de waterstad Sneek met haar waterwezens

Algemeen en opgave

De dag begint om 10.30 uur en duurt tot 17.00 uur.  

Meenemen warme buitenkleding, een cadeau voor de stad en de subtiliteiten en iets voor de gezamenlijke lunch

Wil je mee,  laat het me weten.

Na opgave mail ik door waar we elkaar ontmoeten.

En als je dit bericht doorstuurt aan een belangstellende,

bij voorbaat dank!

Graag tot ontmoetens

tevreden!?

Polariteit denken verhogende tijden met vurige kretologie Een kreet tegen kreten

eerste les en eerste handeling voor de ongeoefende held; verweer extern met het woord

Strijdkreten zijn woorden die gebruikt worden in de laatste ontmoeting met een tegenstander. Als andere ontmoetingsvromen niet meer werken en alleen doden het motief is.

1) Kreet 2) Leus 3) Tot het gevecht aanvurende kreet 4) Wapenkreet.

Een strijdkreet (ook wapenkreet, oorlogskreet of strijdleus) is een woord, een aantal woorden of een zin bedoeld om tijdens veldslagen en schermutselingen vriend van vijand te kunnen onderscheiden als andere hulpmiddelen zoals een uniform er nog niet waren.

Oftewel een veelal oude taal bij een directe confrontatie met een  fysiek aanwezige tegenstander

In de modern oorlogsvoering niet meer zo  in gebruik maar weer geïntroduceerd door de huidige  islam fundamentalisten:  ‘allahu akbar’ (allah is groot)  

Een klein overzicht van oude voorbeelden van strijdkreten:

•   Deus vult (God wil het): strijdkreet van de kruisvaarders bij de verklaring van de eerste kruistocht door paus Urbanus II bij de Synode van Clermont in 1095 waar de Oosters-Orthodoxe kerk hulp vroeg met de verdediging tegen islamitische invasie aan het begin van de moslim veroveringen.

•       

 •    Halleluja(prijst God); vroeg middeleeuwse strijdkreet van christenen

•   Beauseant (Wees glorieus) Tempelier strijdkreet. En:  Deus vult (Gods wil)

•       'Oranje boven'. Strijdkreet van de Watergeuzen in de strijd tegen de Spanjaarden. Nog steeds gebruikt als afsluiting van het defilé en brengen  de militairen hun traditionele strijdkreet aan de koning. 

•   Liberté, égalité, fraternité (vrijheid, gelijkheid, broederlijkheid): strijdkreet tijdens de Franse Revolutie

•   Victorie (zege):  strijdkreet in 2e WO tegen de Nazi’s, mogelijk een oud Germaanse strijdkreet

•   Montjoie Saint-Denis: een Franse strijdkreet. Saint-Denis verwijst naar de patroonheilige van Frankrijk, Dionysius van Parijs. Van Montjoie is de betekenis niet duidelijk. Het zou kunnen verwijzen naar de term voor de steenhopen die opgeworpen werden als oriëntering tijdens de kruistochten.

•   Scilt ende Vrient (Schild en Vriend): in de aanloop naar de Guldensporenslag gingen de Vlamingen tijdens de Brugse metten de Fransen te lijf. Om elkaar in de schemering te kunnen herkennen en om zichzelf van hun vijanden te kunnen onderscheiden werd een strijdkreet bedacht. De keuze viel op "Schild en Vriend", naar een bekend gebed dat gebruikt werd om God bijstand in de strijd af te smeken. Een bijkomende eigenschap van deze leuze was dat Franstaligen moeite hebben met de uitspraak van deze woorden. Deze strijdkreet is ook een sjibbolet.

•   ‘Tierra y Libertad! (Land en Vrijheid): de strijdkreet van Emiliano Zapata tijdens de Mexicaanse Revolutie

•   Remember the Alamo: strijdkreet tijdens de Slag bij San Jacinto

•       •     Oorah (klaar om te doden. Oude Keltische strijdkreet gebruikt door Amerikaanse mariniers

•      •     Bersiap (‘wees paraat’, wees gereed,- voor de strijd)  strijdkreet tijdens Indonesische bevrijdingsoorlog tegen Nederland. Of 'merdeka' (vrij)

•      •   ‘Daesh’ (ISIS)  De twee terroristen zouden in de Franse kerk ‘Daesh’ (ISIS) hebben geroepen.

•       •    uit de schelmenroman 'De bende van Jan de Lichte' van Louis Paul Boon. Het verhaal speelt in de late middeleeuwen en gaat over een bende Vlaamse bedelaars die rijke herenboeren berooft. Hun strijdkreet is "Voor geen chanterik peu!" Dat is Bargoens en betekent: "Voor geen politiehond bang!" 

•   Het Leger des Heils geeft al jaren een blad uit dat 'Strijdkreet' getiteld is. Dit is een figuurlijk gebruik van het begrip 'strijdkreet'.

 •   ‘Oeh’: ‘Viking-strijdlied’, waarbij alle fans tegelijk als een goed geoliede vechtmachine de armen boven zich uitstrekken, in hun handen klappen, en een angstaanjagende oerkreet (‘oeh!’) ten gehore brengen. Deze simpele handeling wordt steeds sneller achter elkaar herhaald, totdat de opgebouwde spanning uiteindelijk ontlading vindt in een denderend applaus.

Historici Eric Hobsbawm en Terence Ranger  hebben dit genoemd ‘invented tradition’ (uitgevonden traditie): uitingen van culturele identiteit

•   ‘Wir schaffen das’. Bondskanselier Merkel weet van geen wijken en houdt vast aan haar strijdkreet "wir schaffen das" (het lukt ons).

Allemaal opofferingen kreten die de roeper kracht  geven. En dat in een tijd dat de polarisatie toeneemt tussen groepen en individuen en nieuwe uitdagingen geven om een juiste middenpositie te nemen. In het algemeen kun je pas in het midden komen als je beide zijden hebt gekend/ervaren. Mogelijk dat in deze tijd het voor velen weer ervaringstijd is. Niet makkelijk om goed bij jezelf in het midden te blijven. 

Menselijke handen kunnen meer dan alleen het met de dominante hand doden.  Een midden positie kent het religieuze gebruik door de handen te vouwen – Frankisch gebruik om onderdanigheid te tonen t.o.v. leenheer- of tegen elkaar te plaatsen, dan wel de handen te openen.

De uitspraken die gedaan worden zijn woorden die in die context worden gebruikt en lading hebben naar buiten en voor de gebruiker energie geeft en richting.

Eerder gepubliceerd in juli 2016 op de blog

bron; ondermeer wiki

voor mensen slechte plekken

 In het artikel van Kiki Kolman in Trouw van 5 juni 2017  schrijft ze  onder  de titel “Hoe waarschuw je de toekomst voor kernafval?” 

Oftewel hoe breng je ‘negatieve plekken voor mensen onder de aandacht van toekomstige generaties?

Ze schrijft: “ Een voorbeeld is te vinden in Japan. Honderden jaren geleden plaatste de bevolking daar stenen om hun nakomelingen te waarschuwen voor tsunami's. In de bergen werden boodschappen gehakt als 'bouw geen huizen onder dit punt'. Op veel plaatsen werden de waarschuwingen genegeerd. Met de nieuwste technologieën kunnen we een tsunami op tijd voorspellen, was de gedachte. Het waren deze huizen die in 2011 werden weggespoeld.”

Afschrikwekkende stekels hadden moeten waarschuwen voor een berging van kernafval in Nieuw-Mexico. Dit plan is niet uitgevoerd. © RV

"Atomische priesters

Wetenschappers uit verschillende sectoren breken hun hoofd over dit dilemma. Voor het eerst in de jaren tachtig, toen het Amerikaanse ministerie van energie een oproep deed. Aanleiding was de mogelijke aanleg van Yucca Mountain, een berging in Nevada die door protesten nog altijd niet in gebruik is. Ingenieurs, antropologen, architecten, taalwetenschappers en kunstenaars kwamen met oplossingen. Hun antwoorden laten zien hoe groot de uitdaging is.

De Zwitserse natuurkundige Emil Kowalski pleitte ervoor om van de bergingsplaats een technisch hoogstandje te maken. Het openen zou zo ingewikkeld moeten zijn, dat een beschaving die hierin slaagt, ongetwijfeld ook slim genoeg is om het gevaar van nucleair afval te begrijpen.

Thomas Sebeok liet zich als linguïst inspireren door het katholieke geloof. Religie, zo bedacht hij, gaat dankzij rituelen en instituties al tweeduizend jaar mee. Om mensen uit de buurt van bergingsruimtes te houden, zouden daarom verhalen de ronde moeten doen over een speciale plek waar mensen niet mogen komen. Een 'atomisch priesterschap' moet de verhalen in leven houden. Alleen de priesters, een groep natuurkundigen, zouden de waarheid van het kernafval kennen.

Wellicht niet de meest realistische, maar wel de origineelste oplossing, was afkomstig van schrijver Françoise Bastide en taalexpert Paolo Fabbri. Zij bedachten de 'Ray Cat'. Omdat katten al duizenden jaren dicht bij mensen leven en mythes eeuwen kunnen overbruggen, pleitten zij voor het fokken van katten die in de buurt van radioactieve straling van kleur veranderen. Volksverhalen over het gevaar dat de katten detecteren, zouden via poëzie, liederen en schilderijen worden overgebracht van generatie op generatie.

De ingestelde werkgroep presenteerde uiteindelijk een minder wild idee aan het ministerie. Bovenop Yucca Mountain moest een monument komen. Op grote, stenen pilaren zou in alle talen worden geschreven wat zich hier onder de grond bevond. Technische kennis moest in bibliotheken over de hele wereld worden vastgelegd, zodat die niet verloren kon gaan."

Hoe vorm te geven?

"Archeoloog van de toekomst

Als archeoloog weet Cornelius Holtorf voor welke uitdagingen deze wetenschappers stonden. Hij heeft immers ervaring met het ontcijferen van eeuwenoude informatie. Zijn kennis gebruikt hij nu om te bedenken hoe een waarschuwingsboodschap millennia kan overbruggen.

"We staan voor drie moeilijkheden", vertelt hij vanuit Zweden, waar hij aan de Linnaeus University werkt. Ten eerste moet de boodschap worden overgebracht op een medium dat meer dan tienduizend jaar meegaat. "Je kunt wel een monument bouwen, maar welk materiaal houdt het zo lang vol?" Finland is als eerste Europese land gestart met het graven van een diepondergrondse berging. "Maar de verwachting is dat hier over vierhonderd jaar een ijstijd uitbreekt. Dan blijft geen monument overeind staan."

Dan de tweede uitdaging. Als de geschreven boodschap de tand des tijds overleeft, is het nog altijd de vraag in welke taal die boodschap moet worden opgetekend. De kans is klein dat onze talen over tienduizend jaar nog steeds bestaan. En zelfs het gebruik van pictogrammen en symbolen is niet universeel.

Ten slotte, vervolgt Holtorf, is er nog de culturele context waarin de boodschap wordt begrepen. "Zelfs als ze in de toekomst onze taal ontcijferen, is de betekenis aan interpretatie onderhevig." Een voorbeeld is te vinden in Japan. Honderden jaren geleden plaatste de bevolking daar stenen om hun nakomelingen te waarschuwen voor tsunami's. In de bergen werden boodschappen gehakt als 'bouw geen huizen onder dit punt'. Op veel plaatsen werden de waarschuwingen genegeerd. Met de nieuwste technologieën kunnen we een tsunami op tijd voorspellen, was de gedachte. Het waren deze huizen die in 2011 werden weggespoeld.

Holtorf is stellig. "Het culturele vraagstuk is onoplosbaar. Je kunt de toekomst niet voorspellen. We hebben geen idee aan wie we onze boodschap richten, we weten zelfs niet of het om Homo sapiens gaat." Hij pleit ervoor radioactief afval als cultureel erfgoed te behandelen. "We moeten ervoor zorgen dat mensen interesse houden in de grondbergingen, zodat zij iedere dertig jaar terugkomen op het thema en de boodschap aanpassen aan de tijd.""

Het artikel legt de nadruk op vorm en taal maar ze vergeet dat onze voorouders een andere taal spraken; ze begrepen de taal van de subtiele waarneming en het geheugen in het landschap.  Een taal die nog steeds te leren is, maar weinigen zich in willen oefenen.