woensdag 31 december 2014

zondag 28 december 2014

Binnenmilieu bijzonderheden; het kleine subtiele dat ons regeert

Door een aanhoudende verkoudheid strekte het onderzoek zich de afgelopen periode  uit naar de veroorzakers van verkoudheid; bacteriën, virussen en mogelijk schimmels.


Mijn eerste hypothesen zijn:
- bacteriën kunnen aangestuurd worden door negatieve buitenaardsen in het donker. Het gaat hier dan om voor de mens ziekmakende bacteriën die de mens kunnen verzwakken. Als sterkste middel gebruikt de mens hiervoor een doder; penicilline, dat het menselijk system nog meer verzwakt.

- schimmels worden aangestuurd en zijn verbonden met de aarde. Denk aan paddenstoelen met hun lange mycelium diep de aarde in. Schimmel zijn het meest eenvoudig te ‘bestrijden’ voor de mens.

- virussen leven in een andere lichtdimensie  en zijn nog niet met menselijke middelen goed te ‘bestrijden’. Ze zijn wel te beïnvloeden  met bewustzijn , tegenkrachten en andere omgangsvormen van ‘get out’.

Overigens de strijd aangaan met hun collectief kan ook niet  als wenselijk  worden gevonden, zoals me vanmorgen overkwam. Een nephelin wees me erop dat ik ze niet mag doden maar wel wegsturen; wegwezen. Oké weer een optie erbij.

Omdat we met de kinderen bij de kinderarts waren constateer ik daar juist daar heel veel schimmels, bacteriën en schimmels.  Een dik pakket aan beïnvloeders staat daar te wachten. Een concentratie en verdeelcentrum van ziektewezens, zoals ziekenhuizen dat ook kunnen zijn.

                               20 jaar geleden zij een Heilpraktiker leraar  uit Una me: we leven in een zee van bacteriën!

In een vrij korte tijd is de mensheid in een geheel ander binnenmilieu komen te wonen.
Woonde de historische mens in de koude vochtige tijd bij een centraal houtvuur in een tochtig (open) huis. Zo leeft de moderne mens in een droog water verwarmd huis, vrijwel afgesloten van de buitenwereld.  De samenstelling van het hedendaagse binnenmilieu is te kenmerken als droog, warm met weinig doorstroming en heel veel technische en chemisch bronnen in het binnenmilieu. Hoe meer je hebt, hoe meer je ook aantrekt!


Het binnenmilieu kent verschillende parameters om dan te bezien:
- bacteriën, virussen of schimmel  verzamelpunten, manifestatiepunten en (door)verbindingen met groepswezens e.d.
- luchtionen; slechte lucht bevat veel + ionen en goede lucht zoals sneeuwlucht  veel – ionen
- subtiel afval in het licht, zwart en duister
- technisch afval van hoogfrequente bronnen
- statische lading gevende materialen in de ruimte zoals kunststof bekleding e.d.
- verf uitdampingen
- straling afkomstig van bijvoorbeeld stenen (vloerstenen e.d.)
- grote subtiele banen
- wat ik niet ken wat er wel is. Ik ontdek dan de invloedsfeer en herken dan de bron. Bijvoorbeeld de zonnepanelen van de buren die een uitstralingsveld hebben dat in het huis komt. Overigens had een vriend me al op deze negatieve bron gewezen maar nu pas herkende ik de uitwerking ervan.

Graag ervarings reacties.







zaterdag 27 december 2014

Soorten menselijk oor



Ik heb rond Kerst behoorlijk last gehad van m’n rechter oor.  In elk geval was het buitenoor pijnlijk ontstoken en het binnenoor mogelijk ontstoken.  Tijd had ik nu om het functioneren van m’n oor eens dieper te onderzoeken.
Het aardse oor met buiten-en binnenoor is gericht op deze wereld en kent ook subtiele afvalsoorten en vastgezette herinnerings trillingen. Vooral het binnenoor was bij me zeer donker gesteld en kende donkere bezettingen.
Het hogere of kosmische oor is groter naar boven aan de buitenzijde en gericht op de kosmos. Ik ken het fenomeen om met dit subtiele oor  het kosmisch gezang te horen, zoals in Ierland de engelenkoren.   Sommigen noemen dit oor ook wel het elfenoor en het heeft ook  een vrij grote vorm. Het onderaardse oor zit meer om het binnenoor en kan trillingen in de aarde registreren. Momenteel is bij mij iemand te gast die de laag frequente trillingen van de aarde hoort die veroorzaakt worden door de grote windmolens in het landschap.
Dan heb je nog het subtiele dimensionale oor dat binnen- en buitenoor omsluit en hogere dimensie geluiden, zeer hoge frequenties kan horen. Ik denk dat veel mensen die oorsuizen hebben daar een storing in hebben.
Van alle vier oren kun je bij iemand diagnosticeren  de mate of het oor slaapt of wakker is. Bij velen zijn de drie subtiele oren slapend.  Dan is er nog het rechter en het linker oor met zijn eigen waarnemingen. Tijd om wakker te worden en te luisteren en de kanalen te reinigen van herinneringen, afvalsoorten en andere bezettingen. De last werd uiteindelijk een lust.

De obsessie om oren te gebruiken als hangmedium of voor penetraties heeft een grote uitwerking op de hoor kwaliteiten.

donderdag 25 december 2014

nieuwe verhalen rond het feest dat nu Kerst wordt genaamd.

Dank voor alle ervaringen dit jaar vrienden en graag tot ontmoetens in het nieuwe jaar!

de Hof van Schirnding
de tijdelijke eeuwige "leer Baustelle' 
in een beweeglijke tijd

Twee waar gebeurde verhalen voor je
 als dank!



Die Geschichte eines Weihnachtsbaumes
 
Niemand wollte ihn haben. Da lag er dann, am Nachmittag des 23. Dezember, abgesägt, mitten im Wald. Aber irgendwie war er vergessen worden. Oder die Menschen, die ihn entwurzelt hatten, wollten dann doch einen anderen Baum. Einen mit gerader Spitze. Oder mit mehr Ästen.
 
Fast schon hatte er sich damit abgefunden, dass er wohl hier draußen bleiben sollte. Dabei wollte er doch so gerne auch ein bisschen Weihnachtszauber erleben. Leuchtende Kinderaugen, Menschen, die sich an seinem Duft freuen und ihn liebevoll mit bunten Kugeln, Lichtern und Anhängern schmücken. Die sich darüber freuen, dass er da ist und in ihm das immergrüne Wunder des Lebens wiedererkennen. Er war nun  etwas traurig.
 
Da hörte er Schritte. Von zwei kleinen und zwei großen Füßen. „Papi, schau mal!“, hörte er eine helle Stimme rufen. „Da liegt schon ein Baum. Der ist ja toll. Können wir den mitnehmen?“ „Natürlich“, sagte der Papa, der auch ganz froh drüber war, jetzt nicht noch die Säge auspacken zu müssen. Die kleine Fichte konnte ihr Glück kaum fassen. Schon wurde sie von zwei starken Händen aufgehoben und mitgenommen.
 
Zu Hause wurde sie dann liebevoll und voller Begeisterung geschmückt. Mit allerlei bunten Dingen, kleinen und großen Kugeln, noch von Uromas Zeiten, Geschenken von Freunden, selbst gebastelten Anhängern und natürlich vielen Lichtern. Der Weihnachtsbaum strahlte.
Da steht er nun, unser Baum. Wir mögen ihn. Er passt zu uns: nicht geradlinig sonder eher organisch gewachsen,  mit viel Platz für bunte Herrlichkeiten und jetzt, am Ende eines aufregenden Jahres, eher schlank. Und sehr liebenswert.
 
In diesem Sinne wünschen wir euch von Herzen ein fröhliches Weihnachtsfest im Kreise lieber Menschen und dass ihr aus der Zeit „zwischen den Jahren“ schöpfen könnt.
 
Habt unser herzliches Dankeschön für all die wunderbaren Begegnungen, Freundschaften und  alle Unterstützung in diesem Jahr!
 
Nadine 

Voor Kerstavond de 24ste December 2014

Het is een namiddag en ik ga op pad met de kinderwagen en m’n bijna een half jaar oude dochter naar m’n bos, niet ver weg van de woning.  Dit ritueel doe ik al een paar dagen met steeds nieuwe  subtiele ervaringen. De sferenzijn hier momenteel heel ijl. Nu deel ik wat met je.

Overvliegende wolken
Het bospad

Reeds voor het bos komt het beeld hoog het geestes kind te schenken aan boven
Ik heb het gekregen van de Godin op de Sint Jansberg niet lang  geleden, toen ik te gast was bij m'n vriend.
Een geesteskind dat de godin plaatste in m’n hart
Op de subtiele stalplek op de heide zag ik de ‘ster van Bethlehem’.
Nu op de dag voor de kerstnacht geef ik het aan de Natuur, het Bos
Niet gewenst maar opeens ingegeven. Normaal is het op dit kind namelijk te laten groeien in het jaar en met kerst omkleed het je en als dank gebruik je het het kerstmaal. Dat is de aloude esoterische kerstviering vanuit de aarde naar boven, aldus m'n bron.
Een sterrenregen komt nu over  met heen en een stem zegt: “we geven je het duizendvoudige terug!” Blijheid welt op en een grote glimlach.
Vele dwergen en andere kleine wezens warrelen om m’n benen.

Even verder is links een draken ontlastingspunt.
Een grote stroom draken komt daar uit de aarde die stromen in de luchtsferen.
Bevrijd.
Eén rust er tijdelijk op m’n rechter schouder
en vervolgt de anderen in de grote stroom naar boven.

Stop,  daar staan over me heen plots boom hoge benen.
Het is de eenogige reus Odin, die ik de afgelopen dagen ook al heb ontmoet; “zo mensenkind, weer op stap?  A, ik zal je oog nog even bijwerken. Ze hebben er  een constructie omheen gebouwd”  Het vrije oog wordt nu een klare lichtbol en wordt Zichzelf. “Ga nu door want er wacht nog meer!”, zegt deze reus vriend.

Rechts in het bos zie ik de vriend bos slang over de bodem schuiven.
“Hoe is het nu met jouw slang” vraagt het nieuwsgierig? A, ik zie het al, de rechter wil wat” . En ik zie dat het m’n rechter slang inslikt en herboren weer herplaatst. Aangenaam en warm voelt het aan. Ik krijg een kroontje op m’n kruin.
“Vertel niet alles, want dat wordt teveel voor de mensen ideeënwerelden”.

Even verder is een kleine open plek in het bos, waar wat bomen zijn gekapt en bosplanten vrij kunnen groeien. Ik wordt getrokken naar een bepaalde plaats en zie schuin boven me een ster in de lucht verschijnen. Een lichtvoertuig. Plots vormt zich een piramidale structuur om me heen.  Ik ervaar dat ze wat uit me weghalen en er wat nieuws in plaatsen. In de verte galmen de klokken. De christelijke afleiding blijft maar roepen.

Loop verder het bos in. Daar komen strijders uit het bos die nog steeds in het strijd-bewustzijn  zijn. Ze hebben het wel geweten wie ze ontmoeten! Korte metten, maak ik van ze.
In het dal verder op is het rechts rustig. Een grote zwarte draak met zwarte ogen ligt op de bosbodem. Zijn rechter voorpoot is geketend.
Ik bevrijd het  en de draak wordt onbeschrijflijk dynamisch en gaat de luchtsferen in. “He oude tovenaar, je hebt me bevrijd, en nu ben jij daar voor verantwoordelijk.” Direct keten ik hem weer; wacht maar af, en leer maar braaf te worden”, zeg ik het en het valt in slaap.

Verder en verder het bos in op een afstand van twee kilometer van huis.  Ontmoet heilzame paddenstoelen, een zwarte godin in een vochtig dal en onwelkome bosgeesten die ik links moet laten liggen. En een sprankelende bosrandbron met ondergronds een bron fee. Ze wil me verleiden maar ik weer het af en ze geeft me een cadeau.

Het begint al te schemeren en ben bijna twee uur op weg. Ga snel weer terug met de kinderwagen en Josephine. Ze slaapt al die tijd aan een stuk. Ze maakt het van binnen allemaal mee en ze is ook helder kijkend, want dat is grotendeels ook erfelijk.
De subtiele wezens die ik hier ervaar zijn heel oud en de omgang daarmee was normaal tot zo’n 2000 BC, de late steentijd.  Latere volkeren voerden hun eigen wezens en  beeldspraak mee .
Nu weer terug naar de gewone wereld die weer schreeuwt om aandacht! Terug in de materialiteit!



Dick van den Dool

woensdag 17 december 2014

Inwinterings bos ervaringen….

Het is naar het midwinterpunt-tijd. Ook een tijd om naar buiten-binnen te gaan. Nu met de jongste dochter Josefien het grote bos in ten noorden van de hof. Diepe stilte met vele ontmoetingen.
De eerste ontmoeting was met een middelgrote bosreus die verhaalde dat er in de natuurwezen werelden veel onrust is bij de pas gebouwde windmolens. Volkeren vertrekken door de lage frequente trillingen in de aarde.
Later is er en ontmoeting met een gevangen draak die bij vrijlating zich omvormde in een reusachtige vriendelijke reus. Gevangen gezet door de oude christelijke magie en nu  tot een beschermer geworden.
Op het bospad kwam ik tot twee keer toe grote snel rennende hellehonden tegen die op pad, jacht waren begeleid door een heel groot wezen, de eenogige reus, Odin? Ook trof ik in een berg een wakker geworden slang aan die het landschap in ging. Bijzonder was ook de bosfee boven in de boomsferen die lichtend toekeek en haar aetherstok uitstak en het aura reinigde van ongerechtigheden.
Veel waarnemingen in de rechter hersenhelft en met recht kun je de wandeling door de stilte van het Oerbos een rechts oriëntering noemen.
Bij een jacht zit in het bos kwamen angstige gedachten op; gedachten die de jager schept in zijn Umfeld. Opmerkelijk dat een mens steeds hetzelfde schept wat hem juist gevangen houd!
Ver in het bos vlogen zwarte draken rond met zwartachtige toverachtige wezens. Nog nooit zo gezien maar wel uit een oude tijd in het hier en nu nog komend. Het herinneringsveld van de omgeving houdt vele ervaringen ook aanwezig en in het kontakt worden ze weer wakker.
Diep in de aarde zat een bijzonder licht die het aardeaura van mij reinigde. Het is een echte stroom dag na een forse acupunctuurbehandeling. Goed om weer thuis te zijn in het Oer gebeuren van het eeuwige nu, samen met een andere wereld. Plots klinkt een hard rokend schot van een jachtgeweer. Dat brengt je weer in de mensen wereld van strijd, angst en heerserij.
Een vriend zegt het zo mooi dat nu de natuur zich aan het heroriënteren is voor de winter.  Een inwinteringsproces .

16.12.2014

dinsdag 16 december 2014

Friese sterren planologie weer gezien

Ik noem dat prehistorische planologie dat krachtplekken staan op sterren punten. Toen ik in negentiger jaren samenwerkte met Wigholt Vleer die het eerste Nederlandse boek over krachtplaatsen –leycentra- in de lage landen- schreef waren er al mensen die met dit ster planologisch onderzoek bezig waren in Drenthe bij de hunebedden en in Friesland bij de terpen. Het zijn immers oude contactpunten die de Oermens zag en ervaarde in het grote universele landschap. Lijnen –leylijnen-verbonden de krachtplaatsen met elkaar. We hebben in die negentiger jaren duizenden laten kennismaken met deze Oergrond gedachte van de oude cultusplekken; de boven-beneden verbinding.


Wetenschapper Emiel Amsterdam uit Hindeloopen, werkzaam bij het Nationaal Lucht- en Ruimtevaartlaboratorium, deed vorig jaar een ontdekking.(1) In de gevel van de kerk van Hindeloopen ontdekte hij symbolen die hem op een spoor zetten van een eeuwenoud feit dat verspreid ligt over het Friese landschap. De locaties van de meer dan 2000 jaar oude terpen in Friesland houden volgens Emiel verband met de sterrenbeelden. Elke terp vormt een ster in een sterrenbeeld. Zo maakt Hindeloopen deel uit van het sterrenbeeld Steenbok en is Leeuwarden onderdeel van het sterrenbeeld Leeuw. Zijn bevindingen zijn door een schrijfster beschreven in het recent verschenen triller boek ‘Het geheim der eersten-de terp van Naphtali.
Een exoterisch verhaal van een oud gegeven dat het kustzeevolk Friezen leefde op Sterre punten in het grote kosmische landschap.
De Friese bouwmeesters wisten van dit gegeven en verwerkten dat ook in de bouwmystiek van vorm, richting en symbool.
Mooi dat Emile dit gegeven weer herkende en er een triller van liet maken. Feit blijft dat het wel weer oude voor-christelijke en christelijke planologie is en de plekken nu niets meer feitelijk met de sterren te maken hebben door menselijk over- en ander-gebruik. In het herinneringsveld is het nog een gegeven maar in het hier en nu zijn de plekken al lang verder geëvolueerd. Nieuwe plekken zijn vaak veel interessanter die meer dimensioneel van aard zijn.


Ach en de relatie met Stonehenge en Egypte en de oude kustmythen blijft immer interessant maar brengt niets nieuws. De lage landen cultuur was een lokale cultuur die wel mensen heeft gekend die de grote relaties kenden en plaatsten in hun lokaliteit, maar het bleef een laag land, bij en onder water. Mooi dat een oud feit boven water is gekomen.


1. ninefornews.nl.  en vooral schrijfster Henriette Hemmink

Vraag: 
Bedankt voor deze interessante boekentip! 
U beweert echter dat de lage landen cultuur een lokale cultuur was. Ik heb het Oera Linda Boek gelezen en daarin blijkt echter iets heel anders, de Friezen beheersten heel Europa en Athene bijvoorbeeld is door de Friezen gesticht. Volgens sommigen is dit boek een vervalsing maar dit lijkt me gezien de toch ook vaak weinig heroïsche inhoud onwaarschijnlijk. Wat is uw mening hierover?
  (D.L. zelf geen Fries :-))


 Reactie:
De oude culturen waren sterk lokaal sterk aangepast geworteld maar kenden vooral nog universele principes van het Noordelijk Halfrond. Je zou kunnen zeggen; ze konden groot in het klein aarden. 

Dat is anders dan in deze tijd waar we groot overal groot willen aarden en geen aanpassing meer kennen aan de lokaliteit,

het Oera Lindaboek is het enige Nederlandse stam Fries heroïsche geschiedenisboek wat we kennen van een Europese stamgroep net als het Oude testament dat is voor de Joden. Er zijn overigens wel meer van dergelijke sagen zoals een uit Finland de Bok sage.


en nog dank voor je reactie.