wat gedachten op een rij nav berichten in media
De wereld verstedelijkt in rap tempo. Honderd
jaar geleden woonde ongeveer 15 procent van de wereldbevolking in een stad, in
2006 was dat gestegen naar 50 procent en naar schatting woont in 2050 driekwart
van alle mensen in een stad. Tegen die tijd zijn er nog eens twee miljard
mensen, gerekend vanaf nu, naar een stad getrokken. Dat betekent een explosieve
groei van de steden op aarde.
Naast de typische stedelijke problemen zijn er
ook typisch stedelijke pluspunten. Steden zijn namelijk ook de aanjagers van
creativiteit, welvaart, innovatie, wetenschap, economische ontwikkeling,
cultuur en sociale interactie. Mensen trekken niet voor niets massaal naar de
stad.
Sinds
het midden van de negentiger jaren trekken vooral jonge mensen naar de grootstad.
Als kind van de vijftiger generatie en de ervaring van het muziek festival
Woodstock in herinnering en de toenmalige hippies naar het platteland trokken
ben ik nog steeds een fan van het landleven. ‘Plat-land’ kan m.i. beter
vertaald wordt met ‘groen natuurlijker land’.
In
de tachtiger jaren moest ik van mezelf een halve dag per week in de stad zijn
om bij te tanken van de stedelijke impuls van ‘een andere tijdplek’. Amsterdam
lag op drie kwartier rijden van m’n verblijfplaats in de Alblasserwaard. Vanaf de negentigerjaren werd dat steeds
minder en nu ga echt ik met tegenzin naar een stad. Gaialogische wandelingen in
steden houd ik ook niet meer ook al heb ik daar wel boeken over geschreven rond
de eeuwwisseling.
Nu
woon ik blijvend in een land-land gebied met alle voordelen van dien.
Wat
zijn nu de werkelijke moeizame kanten van een grootstad?
- je
hebt geen echte aarde of natuurlijk water
onder je voeten en de kringloop van het leven in de natuur en bij de mens( geboren worden en sterven) is afgescheiden
-
het gemis aan een natuurlijke horizon,
zodat de zon’s ondergang en opgang niet kan worden bewonderd
-
het voortdurende geluid is niet goed
voor de innerlijke rust als die nog niet gevonden is van binnen
- de
stad is altijd licht en donker is
uitgebannen en een voorwaarde voor een gezonde nachtrust
- continue overbelichting: het ontbreken
van een open donkere hemel zodat de sterren niet kunnen worden waargenomen.
-
stad is hitte eiland en bij een
opwarmende planeet in zomer niet aangenaam
Nu
kan het ’s nachts in steden soms acht graden warmer zijn dan enkele kilometers
buiten het centrum. Dat blijkt uit onderzoek van de Universiteit Gent. (https://www.demorgen.be)
- stadslucht is ongezond blijkt steeds
meer uit recente onderzoekingen door de uitstoot van motorvoertuigen
Het
lopen of sporten in de buitenlucht is ronduit ongezond.
-
kinderen op laten groeien in grote steden zonder direct contact met de grote
natuur werkt vervreemdend en maakt ze
nog afhankelijker van de techno cultuur en krachten die het niet goed met
Mensontwikkeling hebben
- je
kunt een burn-out krijgen van een
plek, de stad en eerder ziek worden ten gevolge van de extra stress factoren
van het stadsleven; te weinig ruimte om je heen, korte lontjes, en vele
microstress factoren wat het leven rauwer maakt door het gebrek aan controle en
bescherming.
- steden
zijn subtiel energetisch ‘Hell holes, doordat het sferen geeft van elementaren
(demonen, technische wezens en niet goed gezinde buitenaardsen) die daar feest
vieren en voor sensitieven het risico van schizofrenie is twee tot driemaal zo
groot als op het land. Hetzelfde geldt voor depressies en angstziekten.
- technische
stralingen van zenders en Wi-Fi zijn overall en vooral door de opkomst van het
vijfde netwerk is het stadsmilieu technisch
doorstraald. Daarmede sluizen krachten mee die het niet goed menen met de
mensheid
-
het stadsleven is duurder dan het
landleven. Vooral de huren stijgen zeer sterk en de koophuizen zijn duurder dan
op het land.
- minder
grote crisis resistent: in tijden van grote crisis is het leven in een stad
ronduit gevaarlijk. Uitspraken van ‘chaos breekt uit na het gemis van twee of
drie maaltijden’ gelden. De stedelijke infrastructuur is kwetsbaar bij grote
uitval.
Andere
discutabele aannamen van het landleven:
-
Landleven maakt dom en kleingeestig
- „Das Landleben wird idealisiert. Der US-Komiker Louis CK
veranschaulicht das am Beispiel von Rehen. Als er noch Städter war, sei er beim
Anblick eines Rehs ehrfürchtig stehengeblieben, erzählt er. Inzwischen wohnt er
auf dem Land – und hasst Rehe. Sie stinken, sie kacken überall hin, sie brüllen
blöde herum. So ist das eben.“(1)
- de landlucht is soms minder
fris als je wilt door de intensieve landbouw
lees ook eens dit artikel: