Strijdkreten zijn
woorden die gebruikt worden in de laatste ontmoeting met een tegenstander. Als
andere ontmoetingsvromen niet meer werken en alleen doden het motief is.
|
1) Kreet 2) Leus 3) Tot het gevecht aanvurende kreet 4)
Wapenkreet.
Een strijdkreet
(ook wapenkreet, oorlogskreet of strijdleus) is een woord, een aantal woorden of een zin bedoeld om tijdens
veldslagen en schermutselingen vriend van vijand te kunnen onderscheiden als
andere hulpmiddelen zoals een uniform er nog niet waren.
Oftewel een veelal oude taal bij een directe confrontatie
met een fysiek aanwezige tegenstander
In de modern oorlogsvoering niet meer zo in gebruik maar weer geïntroduceerd door de
huidige islam fundamentalisten: ‘allahu akbar’ (allah is
groot)
Een klein
overzicht van oude voorbeelden van strijdkreten:
•
Deus vult (God wil het): strijdkreet van de kruisvaarders bij de verklaring van de eerste kruistocht
door paus Urbanus II bij de Synode van Clermont in 1095 waar de Oosters-Orthodoxe kerk hulp vroeg
met de verdediging tegen islamitische invasie aan het begin van de moslim veroveringen.
•
•
Beauseant (Wees
glorieus) Tempelier strijdkreet. En: Deus vult (Gods wil)
•
'Oranje boven'. Strijdkreet
van de Watergeuzen in de strijd tegen de Spanjaarden. Nog steeds gebruikt als
afsluiting van het defilé en brengen de
militairen hun traditionele strijdkreet aan de koning.
•
Liberté, égalité, fraternité (vrijheid,
gelijkheid, broederlijkheid): strijdkreet tijdens de Franse Revolutie
•
Victorie (zege): strijdkreet in 2e WO tegen de Nazi’s, mogelijk
een oud Germaanse strijdkreet
•
Montjoie Saint-Denis: een Franse strijdkreet. Saint-Denis verwijst naar de
patroonheilige van Frankrijk, Dionysius van Parijs. Van
Montjoie is de betekenis niet duidelijk. Het zou kunnen verwijzen naar de term
voor de steenhopen die opgeworpen werden als oriëntering tijdens de kruistochten.
•
Scilt ende Vrient (Schild en
Vriend): in de aanloop naar de Guldensporenslag gingen de Vlamingen tijdens de Brugse metten de Fransen
te lijf. Om elkaar in de schemering te kunnen herkennen en om zichzelf van hun
vijanden te kunnen onderscheiden werd een strijdkreet bedacht. De keuze viel op
"Schild en Vriend", naar een bekend gebed dat gebruikt werd om God
bijstand in de strijd af te smeken. Een bijkomende eigenschap van deze leuze
was dat Franstaligen moeite hebben met de uitspraak van deze woorden. Deze
strijdkreet is ook een sjibbolet.
•
‘Tierra y Libertad! (Land en
Vrijheid): de strijdkreet van Emiliano Zapata tijdens de
Mexicaanse Revolutie
• • Oorah (klaar om te doden. Oude Keltische strijdkreet
gebruikt door Amerikaanse mariniers
• • Bersiap (‘wees paraat’, wees gereed,- voor de
strijd) strijdkreet tijdens Indonesische
bevrijdingsoorlog tegen Nederland. Of 'merdeka'
(vrij)
• • ‘Daesh’ (ISIS) De
twee terroristen zouden in de Franse kerk ‘Daesh’
(ISIS) hebben geroepen.
• • uit de schelmenroman 'De bende van Jan de Lichte' van Louis Paul
Boon. Het verhaal speelt in de late middeleeuwen en gaat over een bende Vlaamse
bedelaars die rijke herenboeren berooft. Hun strijdkreet is "Voor geen
chanterik peu!" Dat is Bargoens en betekent: "Voor geen
politiehond bang!"
• Het Leger des Heils geeft al
jaren een blad uit dat 'Strijdkreet' getiteld is. Dit is een figuurlijk gebruik
van het begrip 'strijdkreet'.
• ‘Oeh’:
‘Viking-strijdlied’, waarbij alle fans tegelijk als een goed geoliede
vechtmachine de armen boven zich uitstrekken, in hun handen klappen, en een
angstaanjagende oerkreet (‘oeh!’) ten gehore brengen. Deze simpele handeling
wordt steeds sneller achter elkaar herhaald, totdat de opgebouwde spanning
uiteindelijk ontlading vindt in een denderend applaus.
Historici Eric Hobsbawm en Terence Ranger
hebben dit genoemd ‘invented tradition’ (uitgevonden traditie): uitingen
van culturele identiteit
• ‘Wir schaffen das’. Bondskanselier
Merkel weet van geen wijken en houdt vast aan haar strijdkreet "wir
schaffen das" (het lukt ons).
Allemaal opofferingen kreten
die de roeper kracht geven. En dat in
een tijd dat de polarisatie toeneemt tussen groepen en individuen en nieuwe
uitdagingen geven om een juiste middenpositie te nemen. In het algemeen kun je pas
in het midden komen als je beide zijden hebt gekend/ervaren. Mogelijk dat in
deze tijd het voor velen weer ervaringstijd is. Niet makkelijk om goed bij
jezelf in het midden te blijven.
Menselijke handen
kunnen meer dan alleen het met de dominante hand doden. Een midden positie kent het religieuze
gebruik door de handen te vouwen – Frankisch gebruik om onderdanigheid te tonen
t.o.v. leenheer- of tegen elkaar te plaatsen, dan wel de handen te openen.
De uitspraken die
gedaan worden zijn woorden die in die context worden gebruikt en lading hebben
naar buiten en voor de gebruiker energie geeft en richting.
Eerder gepubliceerd in juli 2016 op de blog
bron; ondermeer wiki
Geen opmerkingen:
Een reactie posten