Opladende Venusberg

Het is zondagmiddag. We gaan met elkaar op pad naar een berg in het centrale deel van het Fichtelgebirge. Een gebied bestaande uit granietbodem waarin begroeide kleine heuvelbergen liggen afgewisseld door kleine dalen met kleine stroompjes en akkervelden.

De Venusberg is een hoogte die meer lijkt op een heuvel dan op een berg. Onderweg valt het lichtgroene mos op tussen het dichte  sparren- en dennenbomenbos. Een vochtige zurige vegetatie. Op een plaats vormt het meer kalk innende Immergrun een mooie plek reinigend uitwerkend op m’n lymfatisch systeem.

Plots staan we even stil daar we een subtiele gebiedszone inlopen die wakker wordt. Ik zie meer dan honderd meter grote reusachtigen reageren en ons afchecken. We lopen verder en vinden op de bergkam een grote liggende met mossen bedekte granieten steen met twee grote aangebrachte kommen. Men noemt dat hier "Schüsselsteine” en het wordt verbonden met druïden, de oude tijden.  De plek is het hoogste punt van de heuvelberg en het centrum van het energetische lichaam. Elk zoekt zijn eigen weg naar de plek. Het is doodstil maar o zo wakker hier. Een heel oude krachtplaats waar een levende goede verbinding is met de levende ondergrond . Opladen met aardekracht en ik val even weg in slaap.

 foto Zemek

De naam Venusberg is een benaming uit de tijd dat hier de Franken zich vestigden. Een krachtpunt die het aardelichaam van de mens oplaadt en versterkt. Het alchemische venusteken beeld het zo mooi uit; een ronde bol met daarop een gelijkbenig kruis. Een gevuld aardelichaam gedragen door een universeel  hartbewustzijn.  Alchemisten zochten deze plekken op om zichzelf te vinden op hun ;aardse reis. De middeleeuwse riviernamen kennen hier veel de kleuren wit, zwart, rood, zilverafleidingen.

De Venusberg heeft nog lang als cultusplaats gefungeerd van zo’, 1500 BC – 1300 AD.  De steenschalen in het graniet komen nog uit een oudere gebruiksfase van ongeveer 2000 BC.  Elke tijd had haar eigen riten met zo’n berg die in dit geval als bijzonderheid twee bergeesten heeft. De kerkelijke autoriteiten demoniseerden deze plek tot Duivelsberg, wat weer het voordeel had dat mensen er niet meer durfden komen en de kwaliteit behouden bleef.  Oerstilte brengt je naar binnen en maken je innerlijk wakker. Dat maakt ook dat bij anderen ervaringen uit hun eigen archief boven komen zoals sarcofaag-inwijdingen, oude riten met lokale mensen die de plek bezochten e.d.
Nu is het een hele stille plek en moeilijk te vinden. Een plaats van inkeer, rust en oplading.  Met Venus heeft het nu  niet zoveel te doen meer daar de verbinding met onder domineert. In andere tijden had de berg een andere energetica. Het blijft met recht een toegankelijk levend Oerpunt!

Met dank aan de Tjechische arts Rudolf Zemek die al jaren  in het hele gebied deze oude stenen in kaart brengt en de oude energielijnen weer in kaart brengt die liggen op deze schuesselsteinepunten.