Opgang door oplossen

Vanmorgen zette ik eens op een rij welke thema’s dit jaar in m’n leven speelden . Hoofdaspect was de februari brand en de financiële, emotionele en lichamelijke gevolgen die dat bewerkte. Mijn tweede vraag ging over wat zit daar werkelijk achter. Het beeld dat opkwam was een immens grote mannelijke naakte reus die door het landschap loopt en op zijn pad alles vernietigd. Een geweldige mannelijke oerkracht. Op m’n hof heeft het de vuurdraken laten blazen maar door medetegenwerking van de lokale krachten was het geen totale brand. Bij dieper onderzoek is het een mannelijke oerkracht die vernietigd is geworden. Als ik vraag wat het boos maakt, zegt het; ik ben niet boos, ik doe mijn werk!! De grote scheppende kracht het opperwezen dient hij. Het withuidige mannelijke geslacht is hier in Europa te vernietigend geworden en heeft zijn oorspronkelijke oertaak nagelaten. In talrijke tradities kent men dat het Ene zich uitdrukt in drieën. Brahma, Shiva en Vishnoe,vertaald als schepper, vernietiger en onderhouder. Binnen verschillende tantra stromingen wordt Shiva ook gezien als de energiestroming van het mannelijke aspect, vergelijkbaar met yang. In de christelijke traditie kennen we een andersoortige drie-eenheid van Vader, Zoon en Heilige Geest maar dat is een ander soort indeling. De ‘vernietigende’ kant wordt wel verdoemd als ‘duivel’ w=en moet voortleven in het duister, donker en vuur. Bij navraag noemt een vriend van me de reus een enoch een henochiaan dat nog steeds leeft in Europa in een bepaald gebied tussen Berlijn en het Fichtelgebirge. In het Derde Rijk werden deze vernietigende krachten gevoed omdat het mensen aanzet tot oorlog. Oude volkeren herkenden in Europa wel degelijk deze oerkracht. Bij de Kelten was bekend dat aan het einde van het jaar in de winterperiode ze een grote reus van wilg bouwden en daar hun gevangene vijanden in opsloten om het vervolgens als geheel te verbranden. Een offer aan deze ‘godheid’? In Midden-Amerika deden de hartoffer op de piramides ook dienst om de vernietigende goden te temmen, goed te stemmen. De deels geketende reus die ik waarnam is bijna los. In overdrachtelijke zin maakt het de oude wereld stuk, oude structuren kapot zodat het nieuwe kan komen. Moet je nu angstig zijn voor dit wezen. Paul van Ooijen vertelde me vanmorgen dat de eigenlijke vertaling van Shiva niet vernietiger is maar oplosser. Het lost weer op dat gevormd is. Een prachtig woord voor wat niet meer functioneel is en zo kan de eeuwige kringloop van opgaan, blinken en verzinken doorgaan. Oplossen is nog mannelijk, nog vrouwelijk, doch het mannelijke kan transformeren in de vorm van ‘vernietiging. Als oude kerkbouwer weet ik dat je leerde dat je bij kathedralen als je die bouwde in de Charteriaanse traditie ook de afbraak, lees brand, plande. Zo nam je als mannelijke schepper verantwoordelijkheid voor de hele cyclus. De brand in Schirnding heeft iets opgelost en nu is er plaats voor het nieuwe. De timmerlieden zijn druk bezig met het voorbereiden van het richten van de dakstoel. Als het weer meezit is het gericht voor de 21ste december. Opgang oplossers! Vragen; -wie weet meer van dit bovengenoemde keltische offerritueel -wat zijn de oude namen in de Keltische en Germaanse traditie van de oplossende, omvormdende goden/godinnen?