maandag 17 november 2014

gesegmenteerde slaap

Acht uur aan één stuk slapen is helemaal niet zo natuurlijk!

Mensen sliepen eeuwenlang gefragmenteerd. Middeleeuwers sliepen weliswaar acht uur per etmaal, maar ze deden dat in twee stukken. Twee keer vier uur met tussendoor een pauze van twee uur. Tijdens die pauze stonden ze op en gingen ze allerlei dingen doen, zoals bidden, reflecteren, dromen interpreteren. En een tussenperiode met veel helderheid om te schrijven, anderen te bezoeken of wat dan ook. De eerste slaapperiode werd in Engeland wel de eerste of diepe slaap genoemd en de volgende periode de tweede of morgen slaap. Elke taal had zo haar benamingen.

In 2011 publiceerde historicus Roger Ekirch een onderzoek waar hij 16 jaar aan had gewerkt. Zijn boek At Day’s Close bevat meer dan 500 verwijzingen naar gesegmenteerde slaappatronen in dagboeken, rechtbankverslagen, medische boeken en literatuur. “Het was algemene kennis,” zei Ekirch.
Hij ontdekte dat verwijzingen naar de twee slaapperiodes aan het einde van de 17e eeuw langzaam maar zeker verdwenen. Rond 1920 was de herinnering aan twee periodes van slaap per nacht geheel uit het gemeenschappelijke geheugen verdwenen.

Waarschijnlijk was het ook zo dat men voorheen meer met de zonsondergang naar bed ging en zo de eerste slaap tot 1-2 uur duurt. Zelf ervaar ik het ook zo dat als ik met de kinderen ga slapen rond 8.30-9.00 uur tussen 1 en 2 uur ‘s nachts wakker wordt. Het dan dat de blaas ook geleegd wil worden en vervolgens een goede tijd voor mijmeren en bezinning.
Thuis slapen mijn ouders na het eten nog een half uurtje zo tussen 13.00 en 13.30 uur. Een gebruik in de boeren families met zeer oude wortels. Op de zondag duurde deze derde of middagslaap wel tot 15.30 uur.

Psychiater Thomas Wehr liet een groep mensen in de jaren negentig een maand lang elke dag 14 uur in het pikkedonker doorbrengen. Na drie weken sliepen de mensen vier uur, waren vervolgens twee uur wakker en sliepen daarna nog eens vier uur.

Een medisch tijdschrift uit 1929 raadde ouders aan om hun kinderen het patroon van twee blokken slaap af te leren. Tegenwoordig lijken onze lichamen zich aangepast te hebben aan de gewoonte om acht uur achter elkaar te slapen, maar volgens Ekirch hebben veel slaapproblemen te maken met de natuurlijke voorkeur van ons lichaam voor twee slaapblokken.

Professor Russell Foster van de Oxford-universiteit vindt het vervelend dat de meeste artsen nog steeds niet weten dat acht uur achter elkaar slapen eigenlijk onnatuurlijk is. “Dertig procent van de medische problemen waar artsen mee te maken krijgen, heeft te maken met slaap,” legde hij uit. “Slaap wordt echter volledig verwaarloosd bij medische opleidingen.”

Het weer terug ontdekken van je natuurlijke slaappatroon is een uitdaging. Deze donkere dagen zijn daar goed voor om de slaapimpuls weer te herkennen en te volgen.


Bron ondermeer Foreninenews

Geen opmerkingen:

Een reactie posten