Het is weer onderzoek dag langs de Nederlandse kust, nu bij Castricum. Een dag dat het zo mooi is dat je niet kunt
vaststellen welk jaargetijde het is. ’s Morgens is de strandmens vooral bezig
met ontladen en actie; rennen, snel fietsen, bewegen als het maar snel is.
Weinigen zijn geheel gericht op de zee. Staan langs de zee en ervaren.
Castricum kent nieuwe en oude fenomenen bij het ogenschijnlijk nog ongestoorde
strand. Nieuw is de vliegstraat naar
Schiphol met voortdurend vliegtuiggeronk. Ook het windmolen complex is een aandachtspunt
net als de zee-raders.
Noordelijk van Castricum is een oud land/zee contactpunt van de Oerrijn.
Interessante punten voor zeewezens.
In het telepathisch contact met
zeewezens geven ze aan: “Wij zijn zeewezens. Wij leven ver weg doch ook
dichtbij. Wij houden van mensen, maar zij niet meer zoals voorheen. Wij kunnen
veel voor ze doen als ze willen. Noem ons zeegoden, zeegodinnen, zeewezens.”
Hoe is het met de zee vraag ik? “De zee is onrustig met veel hectiek. De
harmonie , het ritme is weg en dat is de loop van de tijd.”
De zeewezens zijn nog altijd present en ervariungsvol. Fenomenen om te
ontmoeten op de contactpunten zijn de zeeslang in het water, de zeegoden half
in het water en half in de lucht en in de lucht de zeeluchtwezens. Verder weg
zijn immens grote Oceaanwezens en niet te vergeten het ZEEwezen.
Wil je mee-ontdekken geef je op. Begin december, de 6e- gaan we weer op stap!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten