Al enige tijd
maak ik me zorgen over de rivier de Roslau die door Schirnding loopt. In het
verleden heeft een chemische firma zware metalen geloosd op dit schone oppervlaktewater,
waardoor de rivier met haar slib verontreinigd raakte.
Vandaag keken we
beiden naar de rivier en zagen dat de gifslang meerkoppig was en zich uit de
rivier verheft. Na enige aandachtstijd werd het gif geneutraliseerd en werd de
slang rustiger en loste op. Het hoger zelf van de rivier verbond zich weer met
de rivier en het oude evenwicht werd hersteld. Het gif ging de aarde in en de
rivier straalt weer als vanouds. Door de
smeltende sneeuw en regenval is de rivier nu dubbel zo breed en bezet deels het
rivierdal. Mooi om te zien. Dank alchemisten.
reactie:
reactie:
Beste Dick,
Dank je voor je jongste bericht
over de Roslau. Het is het beschrijven van een gebeurtenis, die me in mijn
vroegere werk als doel voor ogen stond. Ik was op het ministerie van (toen nog)
Landbouw en Visserij werkzaam als milieuman van de Directie van de Visserijen.
Mijn belangrijkste taak betrof de waterkwaliteit in relatie tot het leven van
vis en de kwaliteit van de consumptievis. (PCB’s e.d. waren toen ‘hot’)
Uit andere bronnen wist ik al van
de wezens, die zich in de natuur bevinden en (voor zover niet van menselijke
herkomst) de natuur zelf zijn. Ik zette me (ongezegd aan anderen) in om hen zo
mogelijk hun eigen huis, het oppervlaktewater, weer te kunnen laten
bewonen.
In mijn tijd zijn vele maatregelen
genomen om oppervlaktewater minder te belasten met afvalwater en dit eerst te
zuiveren. Ik heb daaraan via onder meer het (doen) ontwikkelen van normen -
waaraan de waterkwaliteit voor vis minimaal zou moeten voldoen - mogen
bijdragen.
Wat ik niet uit eigen ervaring in
dit leven op aarde weet en beleefd heb, maar wel als zekerheid in me draag,
verwoord je in het stukje over de Roslau. Ik ben blij van een nu levende
ervaringsdeskundige te horen dat herstel op die wijze mogelijk is en ook
daadwerkelijk plaats vindt.
Zo hoop ik ook op herstel van de
grote Europese rivieren. Maar – hoewel ze zeker in een aantal opzichten een
betere kwaliteit hebben nu, dan in de jaren ’70 en ’80 uit de vorige eeuw – het
is nog lang niet zover. En los van chemische verontreiniging speelt ook o.m. de
geluidsbelasting een rol.
P.S. Als extra aandachtspunt voor herstel van
stromende wateren kun je dan nog toevoegen, dat de toegankelijkheid van de
paaigebieden voor trekvissen van groot belang is.
Door kanalisaties, stuwen e.d. zijn
paaigebieden verloren gegaan voor trekvissen.
A.F.F.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten