vrijdag 31 oktober 2025

magie tegen invasieve vernietigers

 


Patricia Crowther, known as UK’s oldest witch, dies aged 97

This article is more than 1 month old

Wiccan high priestess’s 1970s BBC radio series is credited with helping to popularise modern witchcraft

Patricia Crowther, known as the UK’s oldest witch, has died at the age of 97.

Crowther was a follower of the Wicca pagan religion, developed by Gerald Gardner, who in the 1950s took over a witchcraft museum on the Isle of Man and is credited with rescuing the practice from obscurity.

She was known as a “high priestess” and in the 1970s she and her husband, Arnold Crowther, co-created A Spell of Witchcraft, a BBC Radio Sheffield series that is credited with introducing modern witchcraft to a wider audience.

Crowther is described as having ‘ensured that witchcraft remained vibrant, accessible and present in modern times’. Photograph: Channel 4

The radio programme explored the history and folklore of witchcraft and presented elements of a local coven’s activities and practices within the community.

Prior to becoming an occultist, Crowther was a professional entertainer and dancer woking in theatre. She also performed a puppet and magic show for children.

In an interview with the Guardian in the late 1990s, Crowther said her husband had taken part in “operation cone of power”, a ritual to stop Britain being invaded. “Hitler was expected on our shores at any time,” she said. “They did not throw white powder but worked in the New Forest, chanting: ‘You cannot cross the sea / Not able to come,’ repeated over and over and raising the power through the dance.

“Historians say there were only two things that stopped Hitler coming: one was the Battle of Britain and the other was that he changed his mind. He said: ‘We’ll go and invade Russia instead’ – or words to that effect.”

Crowther’s death was reported by the pagan news publisher Wild Hunt.

“As high priestess, author, and teacher, Patricia Crowther leaves a profound legacy,” the publication said. “Her work ensured that witchcraft remained vibrant, accessible, and present in modern times. Her memory will be a blessing to all who have been touched by her work in Wicca, and her spirit continues to live on in the covens and communities she inspired.”

de Smaken van Halloween

 


en hoe is het afgelopen: kinderen komen niet langs. Volgens mijn zoon omdat ik ze eens een appel heb gegeven en nu die mandarijn...andere smaak dus en ik zit met al die mandarijnen....

die zoete, zure en bittere wereld om te proeven: niet om te ontwijken

 


De Azijnproevers — Lao Tzu, Confucius en Boeddha

Er is een oud taoïstisch leerverhaal over drie grote Aziatische geestelijke leiders: Lao Tzu, Confucius en Boeddha.
Ze werden allen gevraagd azijn te proeven en hun mening te geven.

Confucius proefde als eerste en zei na enkele momenten dat hij het zuur vond — net zoals hij de wereld vol verdorven mensen vond.

Daarna proefde Boeddha de azijn en zei dat die bitter was — zoals hij ook de wereld vol bitter lijden zag.

Ten slotte proefde Lao Tzu. Hij sloot even zijn ogen en zei toen dat hij de azijn zoet vond — zoals hij ook de wereld als zoet ervoer.

Dat is veelzeggend, want Lao Tzu’s filosofie kijkt voorbij de schijnbare wanorde in de wereld en ziet diep in de onderliggende Harmonie en Schoonheid van de Tao, de Bron van Al het Bestaan, het Ene.

vraag: en als Jezus Christus ook proeft, hoe zal zijn reactie zijn?
droog...of...smaakvol...of.... of  volgens Dick de Court: het zout der aarde?
of .Christus maakt er wijn van...voor sociaal samenzijn, oppert N.B.

donderdag 30 oktober 2025

"boorinstrument voor trepanatie" of "schedelboortool" voor materiele of spirituele doeleienden?


Date:

https://www.heritagedaily.com/2025/10/celtic-skull-trepanation-tool-discovered-in-mazovia/156223?fbclid=IwY2xjawNwGeNleHRuA2FlbQIxMQABHiMHNSfT_xMUBTLmSk3uMJaQG2ygQrPdj8zJXRSYooCqo812A4j_MXHydR_Z_aem_ghjADfqnXxJrHYPOIgSwAw#google_vignette

Celtic skull trepanation tool discovered in Mazovia


Archaeologists have discovered a rare Celtic tool used for skull trepanation during excavations at the Łysa Góra site in Mazovia, Poland.

The discovery was made by archaeologists from the State Archaeological Museum in Warsaw, in cooperation with the Faculty of Archaeology at the University of Warsaw.

For two consecutive seasons, the team has been studying artefacts from a settlement linked to the Western Baltic Barrow Culture, where traces of Celtic influence are becoming increasingly apparent.

In previous years, the team made headlines with the discovery of a unique Celtic helmet from the 4th century BC, however, according to experts the trepanation tool is far more significant.

“Such instruments are known only from a few Celtic sites in southern and central Europe, including Romania, Croatia, and Austria. Finding one in Mazovia is an extraordinary rarity,” said Dr. Kaczyński.

At first, researchers were uncertain about the object’s function. Detailed comparisons with archaeological literature confirmed it to be a surgical scalpel, featuring a blade that transitions into a pointed spike, once mounted on a wooden handle.

This find suggests that among the Celts who passed through Łysa Góra was a figure versed in early medical practices, possibly a druid or healer, combining herbal knowledge with rudimentary surgical skills.

Excavations in the northeastern part of the site revealed traces of iron production, including cup-shaped slags and a small iron anvil used for metalworking.

“It seems the Celts who came here were accompanied by both a medic and a blacksmith,” noted Dr. Kaczyński. “Some of the small iron artifacts we discovered may have been produced on-site, crafted in the Celtic style.”

This season’s findings also include brooches, a spearhead, an iron axe, and numerous small objects associated with horse harnesses, such as buckles and bit straps.


runeteken Inguz in Boek van Armagh?!

 




Ierse oude betekenis en gebruiken van Halloween volgens Seán Ó Duinn

 



zie  Seans mooie verhaallijn: 

'Heim -Zoekers' die Tukkers maar hebben ze het werkelijk gevonden?

 

LEEFT DE OUDSTE STAM VAN EUROPA IN TWENTE?

Het land van de Tukkers en…de Tubanti

https://www.visittwente.nl/over-twente/tubanti/?fbclid=IwY2xjawNv-NNleHRuA2FlbQIxMQBicmlkETE4NkhzSDdqYnlxaVNpQkhPAR6hrWZJz_EEQ5WalJzRQYdqT8SKRpLcLqYoSXCeXinlIUXd_FmEdp2Zg3VjTQ_aem_Xl3J9h5NKDcXr09z8DJpDQ


Gemoedelijk, gastvrij, nuchter, rebels, een tikkeltje eigenzinnig, trots op tradities en gek op de geboortegrond. Zo ervaren bezoekers de moderne Tukker. Laten dat nou precies de eigenschappen zijn van de Tubanti. De wat? De Tubanti! Een Germaans volk dat al rond het begin van de jaartelling in deze regio woonde. Aan het karakter van de inwoners is sinds die tijd blijkbaar weinig veranderd. Leeft in deze regio de oudste stam van Europa? Het zou zomaar kunnen.

Loop je de Tankenberg op, dan wandel je ongemerkt het verleden binnen. Als de lucht verhalen kon vertellen, luisterde je op deze magische plek urenlang naar opwindende avonturen. De historie proef je rond het koepeltje op de top. Op deze unieke locatie komen 28 leylijnen – energiebanen – bij elkaar. Veel mensen, ja zelfs nuchtere Tukkers, voelen hier ‘dingen’. Maar misschien heeft het fantastische uitzicht op hun Twentse land daar ook wel mee te maken…

Op de koepel verwijst een spreuk van de Romeinse geschiedschrijver Tacitus naar de verwoesting van een tempel. De Romeinen zouden, ergens in het jaar 14, het heiligdom voor de Germaanse vruchtbaarheidsgodin Tanfana hebben vernield. Als vergelding op de Varusslag in het Teutoburgerwald, waarbij Germaanse stammen als echte noabers de Romeinen versloegen. Kijk de Netflix-serie Barbarians als je meer over dit verhaal wilt weten.

Vrouwen vereerd

Of de tempel van Tanfana echt op de Tankenberg stond, is nog in onderzoek. Zeker is dat de Twentse heuvel altijd een belangrijke rol speelde. Net zoals vrouwen trouwens. De Tubanti vereerden godinnen. Dat vonden de Romeinen met al hun stoere Goden maar vreemd. Voor Tukkers waren emancipatie en gelijkheid toen blijkbaar al heel normaal.

Gastvrij en gemoedelijk

Tacitus beschrijft de Tubanti als een gemoedelijk volkje zolang je van hun grond afblijft. De stamleden trokken er graag op uit, maar keerden altijd weer terug naar hun geliefde land. “Dat zien we nog steeds…”, zegt gebiedsmanager Evelien Meijer van Twente Marketing. “Tukkers, of ze nou wel of niet in de regio wonen, hebben een hechte band met Twente. Ze zijn gastvrij en gemoedelijk, maar kom niet aan hun land en al helemaal niet aan hun vrijheid.”

Stronteigenwijs

Dik kans dus dat de Tubanti van vroeger de Tukkers van tegenwoordig zijn. Willy Berends weet dat eigenlijk wel zeker. Hij laat in zijn boek ‘De Laatste Stam’ de overeenkomsten zien . “Een oeroud volkje waarvan je wel moet gaan houden: ze zijn stronteigenwijs, ze drinken graag een biertje, ze doen geen vlieg kwaad, ze knikken ‘Joa, Joa’ als ze nee bedoelen en kunnen soms heel grappig uit de hoek komen”, beschrijft hij de moderne Tubant. Goed volk dus. Toeristen weten er alles van.

Twentse tradities

Berends benoemt ook Twentse tradities die regelrecht uit het Tubanti-verleden stammen. Nergens in Nederland branden zoveel paasvuren en klinken zoveel midwinterhoorns. En wie een beetje oplet, ziet offerstenen, geheimzinnige teksten, altaarstenen en mystieke plekken die verwijzen naar de geschiedenis van de Tubanti. Om over alle sportverenigingen, straten, clubs en kranten met namen als Tubantia, Tubanters en Tubanten maar te zwijgen.

Link met textielindustrie

En dan is er nog een mogelijke link met de Twentse textielindustrie. Misschien gaven de Tubanti de eerste aanzet tot de bedrijfstak waaraan deze regio zoveel dankt. De stamleden verbouwden vlas en maakten daarmee blijkbaar ook kleding van hoge kwaliteit. In de vorige eeuw dook een vijfhonderd jaar oude jurk op. Die was zo fijn geweven dat zelfs de meest moderne Twentse textielfabriek de stof niet kon namaken. Wellicht gaat de link tussen Tukkers en textiel dus al veel langer terug, dan we tot nu toe vermoedden.

Goed bewaard

Ondanks alle bijzondere verhalen zijn de Tubanti relatief onbekend. “Als echte Tukkers hebben we deze geschiedenis goed bewaard gehouden…”, glimlacht Evelien Meijer. “Maar zelfs in Twente weten veel Tukkers heel weinig van de Tubanti. Best vreemd, want deze historie vormt een belangrijk onderdeel van onze identiteit. Daar mogen we best trots op zijn. Als Twente Marketing gaan we daarom deze verhalen samen met gemeenten, tourist info’s, culturele instanties en ondernemers meer zichtbaar maken. En er valt nog veel te ontdekken: we kennen nog lang niet alle geheimen van dit meeslepende verhaal.”


dinsdag 28 oktober 2025

de 'Honing' van het Hunzegebied

 

p.s. honing en de bijenwas heeft een hoge graad van Lichtaether. Kenners kunnen dat meten en als je de juiste waskaars brandt voedt het de etherische lichtsferen in je huis.

zondag 26 oktober 2025

het relaas over John de Ruiter: een gevallen goeroe!?

de schoenmaker die op een andere manier rijk wilde worden...
en gevangenmaker van mooie vrouwen in zijn egregor

 

en met dank aan N.B.

water en methaan bron van metafyisch licht?

 


Hermann Hendrich, ‘Irrlichtertanz’ (1901).
Bron Beeld Imageselect

Oud spookverhaal wetenschappelijk verklaard: dwaallichtjes ontstaan door microbliksem

Dat dwaallicht meer is dan een volksverhaal, weten wetenschappers al langer. Maar hoe die mysterieuze vlammetjes boven het moeras ontstaan, bleef een raadsel. Nu lijkt een nieuwe studie daar eindelijk een verklaring voor te hebben: bliksem, maar dan op microschaal.
Dit artikel is geschreven door
Slechts zelden laten dwaallichtjes zich zien: kleine, blauwe vlammetjes die in het halfduister dansen boven veenplassen en poelen. Hun vluchtige verschijning voedde eeuwenlang griezelige volksverhalen. In Engeland heten ze will-o’-the-wisp, ‘Will met de fakkel’: een geest die reizigers het moeras in lokt. In Nederland zouden het de zielen zijn van ongedoopte kinderen of dolende geesten. Wie ernaar wees of floot, vond thuis een bloedvlek op de deur, aldus het bijgeloof.
Dat er ook écht iets flikkert boven moeraswater, ontdekten wetenschappers in de negentiende eeuw. Ze legden een verband met moerasgas: methaan (CH₄), dat vrijkomt wanneer plantenresten onder zuurstofarme omstandigheden verrotten. Methaan is kleur- en geurloos, net als CO₂ een krachtig broeikasgas, en bovendien brandbaar. Wanneer het bij voldoende energie met zuurstof reageert, zendt het blauwviolet licht uit, precies de tint van het dwaallicht.
De mythe leek daarmee bijna ontrafeld, op één hardnekkige vraag na: wat steekt het gas aan? Methaan vat namelijk niet spontaan vlam. Voor verbranding is energie nodig – een lucifervonk, een bliksemflits – en die leek in een koel moeras ver te zoeken.

Duizenden keren dunner dan mensenhaar

Volgens een nieuwe studie ligt het antwoord in iets wat lijkt op bliksem, maar dan in miniatuurvorm, onzichtbaar voor het blote oog. De methaanbelletjes die uit de moerasbodem opstijgen zijn minuscuul, duizenden keren dunner dan een mensenhaar en blijken bovendien elektrisch geladen. Wanneer twee van zulke belletjes elkaar raken, kan er een vonkje overspringen: genoeg energie om het methaan kort te laten opvlammen, schrijven de onderzoekers in het vakblad PNAS.Het idee van zulke mini-ontladingen, micro-lightning genoemd, is niet nieuw. Eerder liet hetzelfde onderzoeksteam zien dat ook waterdruppeltjes elektrische lading kunnen opbouwen en spontaan ontladen.

T.W. Cook, ‘An Ignis Fatuus of Will-’o-the-Whisp’ (1815).
Bron Beeld Imageselect
Hoe dat werkt? Op het grensvlak tussen water en gas hopen zich negatief geladen deeltjes op: soms in een overschot (negatieve lading), soms een tekort (positieve lading). Hoe kleiner het belletje, hoe sterker het elektrische veld dat daar ontstaat. Wanneer twee ongelijk geladen belletjes elkaar raken, kan dat veld zo krachtig worden dat het gas ertussen doorslaat: er springt een miniem vonkje over, vergelijkbaar met bliksem of met het schokje dat je voelt als je met rubberen zolen over het tapijt schuift.

Een beetje geluk

Om te testen of ditzelfde proces ook bij methaanbelletjes gebeurt, bootsten de onderzoekers het moerasproces in het lab na. In een waterreservoir lieten ze minuscule methaanbelletjes opstijgen en filmden de botsingen met hogesnelheidscamera’s van duizenden beelden per seconde.
Op de videobeelden raken talloze belletjes elkaar zonder effect, slechts enkele veroorzaken een flits. Dat is niet verrassend, zegt Boris Jansen, scheikundige aan de Universiteit van Amsterdam, die niet bij het onderzoek betrokken was. “De omstandigheden moeten precies goed zijn: er moet genoeg methaangas aanwezig zijn, de juiste belletjes, en een beetje geluk dat ze voldoende lading opbouwen. Alleen dan krijg je dat ene vonkje dat het methaan doet oplichten.”
Jansen vindt de resultaten overtuigend. “Ze hebben het verschijnsel niet alleen met camera’s vastgelegd, maar ook de spanning tussen de belletjes gemeten, die was groot genoeg om methaan te ontsteken. Bovendien vonden ze sporen van stoffen die ontstaan bij verbranding, zoals formaldehyde, een typisch tussenproduct van brandend methaan. Dat bevestigt dat de flitsen echt het gevolg zijn van een elektrische ontlading, niet van een toevallige chemische reactie.”





Gustav Klimt, ‘Irrlichter’ (1903).
Bron Beeld Imageselect
Toch is het bewijs nog niet sluitend, zegt hij. “In het lab kun je alles controleren, maar een moeras is nat en onvoorspelbaar. Daar moet het nog aangetoond worden.”
De bevindingen laten volgens Jansen ook zien waarom het verschijnsel zo zeldzaam is. Alleen de juiste combinatie van water, gasbelletjes en elektrische lading maakt het mogelijk, zegt hij. In de lucht zit te weinig methaan, en in biogasinstallaties, mestkelders of rioolslib ontstaan wel gassen, maar niet die talloze kleine belletjes zoals in moeraswater. Daar botsen vooral grotere bellen, zonder dat de elektrische velden sterk genoeg worden voor een vonk.
Dwaallichtjes laten zich tegenwoordig dan ook nauwelijks meer zien, nu veel moerasland is verdwenen en de nacht door lichtvervuiling zelden nog écht donker wordt.

Lees ook:

Als een druppel op een oppervlak landt, gebeurt er iets verrassends

Wanneer een waterdruppel contact maakt met een waterafstotend oppervlak, ontstaat er een elektrische lading. Veel is het niet, maar de vondst toont wel weer aan hoeveel we niet weten



Commentaar: bij de discussie over metafisische verschijnselen is water immer een medium en veld dat het subtiele kan materialiseren in onze 3D wereld. Daarnaast is lading, geladenheid een tweede factor van energie van de lagere astraliteit in de 3d subtiele werelden. In dit onderzoek gaat het over de factor methaan.  Materialisatie van 3D subtiel heeft immer een materieel medium nodig