Toen mijn vader
in 1949 terugkwam na vier jaar dienst verblijf in Indonesië ging hij weer
werken op de ouderlijke hofstede. Het boeren zit al zeker duizend jaar in onze
genen. De ouderlijke hof in Giessenburg wordt sinds begin 1800 door dezelfde
familie bewerkt. Continuïteit.
Elk jaar snoeide
m’n vader de oude lei linde voor het huis. Vier bomen vormen een schild tussen huis en de
oude zee/rivierdijk uit de 13e eeuw. De
bomen die naar schatting een honderd jaar oud zijn en op de monumentenlijst
staan, werden vorig jaar voor de 64st
keer door hem met de hand gesnoeid, in twee afzonderlijke dagdelen. 64 Keer,
jaar in jaar uit! Dit jaar zou het de 65 ste keer zijn maar zijn
gezondheid op zijn 90ste levensjaar laat het niet meer toe en de buurman nam de
zorgtaak voor de snoei op zich. Een sterk geslacht met gevoel voor traditie en
continuïteit.
Hier in Schirnding ben ik ook ingetrokken op een oud boerengoed waar eenzelfde familie vanaf begin 1700 woont tot midden 20ste eeuw. De familie Jäckel. Opmerkelijk dat m’n drie kinderen allen een voornaam kregen die begint met een J. Continuïteit in de familielijn wel te verstaan.
Hier in Schirnding ben ik ook ingetrokken op een oud boerengoed waar eenzelfde familie vanaf begin 1700 woont tot midden 20ste eeuw. De familie Jäckel. Opmerkelijk dat m’n drie kinderen allen een voornaam kregen die begint met een J. Continuïteit in de familielijn wel te verstaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten