donderdag 26 november 2015

De schoonheden van december en voorbij het Nicolaas denken



De mystici van het zuidelijke Christendom waren meester in het om/verdraaien van de werkelijkheid. Het passen in hun verhaal in die van  de oude verhalen en mythen van het Noorden en deze op te leggen  met hun andere Mindset. aan de lokale culturen.

De eigen sterk Natuur verbonden wijsheid van het Noorden, gebaseerd op sterke Oer-verbondenheid van stamplek, voorouder tradities en subtiele natuurverbondenheid  werd de eenzijdige (on)mind-wijsheid van het zuiden, en uitgewerkt in  gekunstelde constructies van mengingen van beiden. Omkeringen zijn bekend bij cultuurwisselingen. De noordelijke Godheid werd een zuidelijke christelijke heilige. De lichtreligie van het zuiden werd ingepast in zeer seizoen verbonden tradities  van de duister/donker religie momentum van het noorden. Het is jammer dat de decentrale Charteriaanse sterk esoterisch georiĆ«nteerde integrerende tradities het verloren hebben van de Rome macht denkende centralisten met hun exoterisme. Nog steeds is daar  in Europa een sterke dualiteit tussen beide machtspolen met een nog winnende overheersing van het centralisme.

Het is waar  dat in de Nikolaas traditie offer (schoen/klomp), haard (vuur, vrouwelijke plaats van transformatie, schoorsteen; verticale verbinding van aarde met kosmos) past bij  de oude universele riten. Ook de dualiteit van licht (witte oude ‘goedeman) en zwarte ‘kwade’ jonge ‘helpers’ die de uitvoerders zijn van het  op inzicht gebaseerd moralistische denkpatronen over menselijk goed en kwaad.  Interessant dat de moraliteit echter alleen voor kinderen van toepassing is en niet voor de andere leeftijdsgroepen!

Echter in deze periode is de Zwarte kracht wel Waarachtig presenter dan het ogenschijnlijke kleinere licht en is de leidSter. Hier in mijn landelijke huis in het Fichtelgebirge merk ik dat al sinds begin November de  Oer vrouwelijke Percht boven de aarde is gekomen en interessant is om te ontmoeten. Niet het licht in de vorm van een oude wijze christelijke baardheilige staat dan centraal maar de oude wijze Oer Vrouwe verpersoonlijkt niet in Margaretha maar in Catharina.

Oer is in zoverre juist dat er sprake is van Natuurgevenheden in de vorm van lange donkere nachten waarin andere krachten wakker worden. Het najaar’ de tijd van de afbraak voor de opbouw, de tijd van de wijsheid/transformatie/overgang/loslaten of zo je wil ‘sterven’, et eren van de zwarte krachten en zwarte plaatsen. De christelijke jaarcyclus start in december in de nacht, het donker voor de bevruchting van de 21te December en juist omgezet in de geboorte van een kind.

De traditionele noordelijke religie stond geheel dichter bij de cyclussen van de Grote Natuur. Het zuiden stond dicht bij de Mensontwikkeling van het IK wakker worden en werd wel juist gebracht door het voorbeeld van een wakker geworden persoonsaanbidding van de ingewijde Jezus, die zijn goddelijkheid herkende en leefde/deelde.
Helaas is de mensontwikkeling later alleen sterk  geMindiniseerd van verboden met  een kleinere eercyclus vanaf de 21ste December (de geboorte) tot sterven in het voorjaar. Onze cultuur is nog steeds in de ban van dit groei denken  en vergeet de zomer, herfst. Het Christendom en de daarin be/doorsmette christelijke  westerse  witte cultuur  heeft de zomer  uitgedrukt in materieel hedonisme en het najaar, hoogtij en sterven en nog steeds moeite  met de Oerkracht destructie, het andere van de dualiteit.  Het komt nu op ons Werkelijke pad dat wat we negeren, veroordelen, controleren; de IS kracht.


Het past bij deze tijd om Oud en Nieuw wel te herkennen in deze dualiteiten werkelijkheid, te mengen, en daaraan voorbij de Aller nieuwste stromingen in de grote Natuur te herkennen. Blijf je hangen in de traditie dan verlies je het contact met het werkelijke Nu, dat eigenlijk veel interessanter is dan de oude verhalen, de oude tradities, inclusief de joodse stamreligie dat we nu abusievelijk christendom noemen. De Grote Natuur leeft voort en heeft steeds nieuwe verassingen  en stroom daarin mee!  Helaas leeft de meerderheid van de mensen in stedelijke sferen waardoor het werkelijke contact met de grote Natuur is komen te vervallen en je deelgenoot blijft zijn van de menselijke poel. Zoek met je kinderen  in deze tijd een stuk natuur op en ontmoet weer het momentum van het jaar los van de vele menselijke tijden onzin en leer ze de eigentijdse lessen van komen en gaan.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten