- Axis of Adults (de As van Volwassenen); de vier generaals die Donald Trump regelmatig moeten temmen, onder wie minister van Defensie ‘Warrior Monk’ James Mattis.- 'Wortelzucht': beschrijft een diepgeworteld verlangen naar een thuis en houvast in een complexe en snel veranderende wereld.
Met het Wilhelmus-plan wil 'Rechts met den Bijbel' van de onderhandelende partijen op het Binnenhof de authenticiteit van Nederland benadrukken. Het moet een antwoord zijn op de nationale 'identiteitscrisis'.
illustratie uit Augsburger Wunderzeichenbuch, 1552,
"Himmlischer Schwertkämpfer, Himmelsburg und Kriegsheer über Straßburg: Im 1531. Jahr ist bei Straßburg und in anderen Gegenden ein blutiges Luftbild mit einem Schwert in seiner Hand gesehen worden, zudem eine feurige Burg und gegenüber ein berittener Heereszug, wie hier gemalt ist etc."
- Constructief en destructief radicalisme (Abou Jahjah's 'Pleidooi voor radicalisering' )
‘De witte extremisten in Charlottesville behoren tot de destructieve radicalen. Zij wantrouwen het systeem en willen er alles aan doen om het te breken. Anders dan destructieve radicalen, proberen constructieve radicalen juist binnen de kaders van de rechtstaat hun doelen te realiseren. Ze wantrouwen de machtsstructuren van het systeem en willen deze vanaf de wortels hervormen. Constructieve radicalen hebben wél het vermogen om zich in de ander te verplaatsen en de dialoog aan te gaan. [Beiden zoeken/verlangen] …naar harmonie ondanks hun extreme verschillen.’ (Kiza Magendane)
-Tweevoudige versplintering. (baron Williams of Oystermouth, voormalig hoofd van de anglicaanse kerk en beter bekend staand als aartsbisschop Rowan Williams
Er is iets stuk in de maatschappij, vindt hij. ‘We leven in een tijd van een tweevoudige versplintering. Kennis, maar vooral het begrip van dingen neemt steeds verder af. Veel van ons onderwijs lijkt de verbeelding niet goed op waarde te schatten. Het symbolische, het rituele, als wegen van kennis. En dat betekent dat we een pseudo-wetenschappelijk beeld van kennis hebben. Wanneer de linkerhersenhelft groter wordt, wanneer alles gericht is op probleemoplossing, leidt dat tot een gebureaucratiseerde en op functie gerichte mentaliteit, met weinig ruimte voor verbeelding, innovatie en een holistische visie. De andere wijze waarop we, denk ik, lijden aan een gebroken of versplinterd begrip is het individualisme dat de westerse samenleving domineert. De veronderstelling dat ik de hoogste werkelijkheid en de diepste waarheid voor mijzelf vind als ik naar binnen kijk, in plaats van naar m’n relationele verhoudingen en m’n omgeving. Het is de correctie van de tirannie van het collectivisme van de twintigste eeuw en de totalitaire staat, maar de slinger is sindsdien wel heel ver uitgeslagen en we zijn ons besef van wederzijdse afhankelijkheid kwijtgeraakt, lokaal en mondiaal, en het gat wordt groter. Ik zoek een middenweg. Zaken als internationaal terrorisme, klimaatverandering, pandemieën en de financiële crisis houden zich niet aan grenzen, en dat ons welzijn van anderen afhangt, is dus meer dan louter theorie.’ (bron; de Groene)
Hagel in Dordrecht (Originaltext aus dem Buch der Wunder):
1552 nach Christus, am 17. Mai, ist ein solch grausames Unwetter mit Hagel zu
Dordrecht in Holland niedergegangen, dass die Leute gedacht haben, es käme der
jüngste Tag. Und es hat etwa eine halbe Stunde gedauert. Etliche der Steine
haben ihre schweren Pfund und 8 Lot. Und wo sie herabgefallen sind, haben sie
grausam übel gestunken.
|
| Augsburger Wunderzeichenbuch, 1552, Hagel in Dordrecht Dit boek bevat bijna tweehonderd kleurrijke platen vol vuurstormen, overstromingen, slagregens, verdorrende landschappen, veldslagen en mystieke verschijnselen. |
- Déclinisme Een diepgevoelde overtuiging dat een ooit machtige, rijke, diepzinnige, rechtvaardige en weldadige samenleving aan haar einde komt, waarna de chaos het overneemt.
We kennen déclinisme onder meer uit het oeuvre van Michel Houellebecq, chroniqueur van de failliete westerse samenleving en recent de journalist Éric Zemmour, auteur van het in 2014 verschenen Le suicide français. Zemmour beschrijft hoe veertig jaar progressief denken de Franse samenleving de dood in heeft gedreven. Na Lodewijk XIV en Napoleon was Charles de Gaulle, overleden in 1970, de laatste grote Franse leider. Vervolgens werd de macht overgenomen door ‘vrouwen’ die zich volledig neerlegden bij een hersenloos consumptiekapitalisme.
Ook een declinist is de Franse filosoof Michel Onfrayin in zijn nieuwste boek Décadence: Vie et mort du judéo-christianisme.
Bekende Duitse declinisten zijn Thilo Sarrazin ( Deutschland schafft sich ab) en recent van de inmiddels overleden Rolf Peter Sieferle (Finis Germania)
De Britse filosoof Karl Popper noemt het pessimisme overigens een ‘eclatante leugen’ en de grootste intellectuele ontsporing van onze tijd, al was het maar omdat het weinig grond heeft in een tijd dat we op zoveel terreinen zo’n enorme vooruitgang boeken. ‘Ik beweer’, schreef Popper in Gegen den Zynismus (1991), ‘dat wij in het Westen in de beste sociale wereld leven die ooit heeft bestaan. En dat ondanks het hoogverraad van de meeste intellectuelen die een nieuwe religie verkondigen, een religie van het pessimisme, alsof we in een morele hel leven en aan onze psychische en morele vervuiling ten onder gaan.’ Popper sprak vaak over het feit dat de toekomst open ligt voor menselijk handelen. Alleen met hoop en optimisme zijn we in staat om de wereld beter te maken. ‘We zijn allen verantwoordelijk voor wat de toekomst ons zal brengen. Daarom is het onze plicht om niet het uitzichtloze kwaad te voorspellen maar om voor het goede te vechten.’
Met dank aan Ralf Bodelier, De Groene.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten