Nadine was in een
bos geweest dat ze noemde sprookjesbos. Dat maakte me nieuwsgierig, dus gisteren op Nieuwjaarsdag eens samen op
trek geweest. Het is de Seeberg in
Leuthenforst, een berg met een relatief jong gemengd bos met relatief veel den Een
teken dat het een droog gebied is met los en vast graniet in de
ondergrond. De naam ‘See’ duidt op een
relatief vochtige moerassige omgeving aan de voet van de berg in de
Middeleeuwen.
Het heeft in de
nacht van oud-nieuw gesneeuwd en een dunne sneeuwlaag maakt op het eerste
gezicht uiterlijk de sprookjessfeer minder. Veel gegeeuw van loslaten siert m’n
verblijf hier. De plotseling vallende stilte geeft inzicht dat een groot Licht
Kristal in de ondergrond zit met een heel groot lichtrijk in vele differentiaties. Een feeën wereld?
Wat verder op de
rand van de akker ligt een restant van een oude graniet heuvel structuur; een
elvenburcht met een doorgang naar beneden. Vlakbij zijn zwartachtige salamander
wezens die de ingang bewaken. In de
ondergrond zitten opeenvolgend verschillende rijken, die ik later nog eens nader moet bestuderen en
verbonden zijn met het grote Aardelicht.
Verder wandelend
komen we in een mooi beekdal van de Wendernbach en de berg wordt hier meer
zichtbaar. Prachtige steenformaties liggen op de helling en ook een bron welt
uit de basis.. Ook liggen verspreid grote steenstukken die een duizend jaar
geleden door de christenen zijn verwoest.
Vlakbij siert een
eenzame boerderij buurtschap het landschap; het Anwesen Fuchs.
Een weldadige
verkwikking om even zo eruit te gaan in een tijd dat elk binnen blijft!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten