Tijd voor een nader onderzoek van wat hier gaande is.

.Geomantisch ligt het huis niet goed op een uitstroming van een geomantische breuk die verbonden is met een zwarte baan met mummificerende kwaliteiten die weer een voeding ontvangt van diep onder uit zwarte structuren.

Dan ook maar eens op telefonisch raad  gaan bij vrienden:

. De ene gaf aan dat het huis met haar bewoners een grove zware energie heeft, die niet past bij mijn fijn gevoeligheid en ze  ook nog onbewust energie wegroven.

. Een andere raadgever  kwam met de constatering; kijk eens wat er onder je voeten zit? “Een overleden geest die bevrijd wil worden.” De bevrijding duurt met zijn hulp zelfs telefonisch zeer snel.

Maar hoe werkt dat nu wil ik preciezer weten dat zo’n aanhechting tot stand komt.  Onder of bij het huis dat ik eerder beschreven heb, is een mens gestorven die niet verder kon reizen. Het bleef bij zijn woonplek of de latere familieleden. Door mijn regelmatig bezoek wilde het mijn aandacht hebben om bevrijd te worden en ging een baby geest, een dropping, bij me plaatsen, zodat er  een verbinding ontstond tussen deze hangende ziel en mijn system, in de hoop dat ik het bevrijd.

Dat is na jaren van contact niet gebeurd en wat dan kan gebeuren dat de aanhechting steeds zwaarder geschut gaat hanteren naar opmerkzaamheid. Het wordt zelfs als het ware materiëler en kan zich -of iets laten- manifesteren. 

Nu het gezien is, is het bevrijd uit zijn frustrerende positie en ik ben mijn last kwijt uit mijn subtiele aardelichaam. Toen de bevrijding plaats vond ging mijn zoontje, die wat hangerig op de bank zat, opeens zingen. Bevrijding kan doorwerken in de directe omgeving.

De niet doorgesluisde doden kunnen ons mensen het niet makkelijker maken. 

Onze christelijke traditie heeft het er ook niet beter op gemaakt. Ze hebben de doden op slot gezet op het kerkhof. Een dubbele negatieve plaats rond een dubbel positieve kerkplaats.  Ze hebben de doden Hades ingezogen en volgens hun geloof moeten ze ook wachten op de wederkomst van hun Heer. En maar wachten op de jongste dag. Ja, ja.

Niet erg intelligent.  We kunnen nog veel leren van onze oude inheemse culturen die de doden op aparte kwaliteiten plekken begroeven/verbranden, met het water lieten meevoeren of aan de vogels gaven.  Zij hadden meer aandacht voor hun overledenen zielen genoten in hun riten  dan wij het waar maken.

Met dank aan de vrienden.