Bericht van het
land-land
We hebben weer en
nieuwe buurman; de zoveelste Iman uit Turkije en natuurlijk in staatsdienst.
Niet erg vriendelijk van aard zegt m’n partner. De laatste jaren zijn het
steeds wisselende karakters van deze moslim eenzijdige kenners. Een jonge Iman
met vrouw en twee kinderen was heel vriendelijk naar ons toe en groette ook.
Maar deze vriendelijkheid wordt niet door de Turkse gemeenschap op prijs
gesteld hier. Ze kiezen het liefst voor afzondering en fundamentalisme volgens
en lokale bron.
Het is jammer dat
de islamitische gemeenschappen niet het heft in hand nemen tegen het eenzijdige
fundamentalisme Ze reageren zelfs niet . Ik sprak daarover vanmorgen met een
vriend en deze antwoordde dat ze eigenlijk in hun vuistje lachen om het
leed dat die extremen aanrichten.
Gemiste kansen in
een tijd dat polarisatie eerder toeneemt dan afneemt. Het wordt weer tijd om
voorbij de polariteit te zijn en het te nemen als het is en positief en
neutraal te blijven en niet te veel uit balans raken als de zoveelste
anti-vrijheid aanslag het Westen doet bewegen. Want het einde is nog lang nioet
in zicht!
de vliegruime
de publieke ruimte
de uitgaans ruimte
en ook
de religieuze ruimte
gevuld met angst?!
is alleen nog de privé ruime en de innerlijke
ruimte Veilig?
weet ook dat een ander woord voor ruimte emotie is
Geen opmerkingen:
Een reactie posten