Het is niet
meer zo gewoon om Goden en Godinnen in het landschap te bezoeken. Voor mij is
dat anders en niet uit curiositeit maar ook uit praktisch oogpunt. Ze zijn heel
behulpzaam en kunnen veel over de omgeving vertellen dat niet op papier is
vastgelegd. En helpen je in je persoonlijke esoterische proces.
Eger/Cheb
Gisterenavond
bezocht ik de Tsjechische plaats Cheb, die in dit Beierse gebied nog haar
Duitse naam Eger heeft, naar de rivier de Eger die erdoorheen stroomt. Een naam
die in eerste instantie niet zo doet denken aan een godheid.
Tot
aan de 14e eeuw was de naam van de stad Egra, daarna veranderde de naam
in Eger. Sinds de 16e eeuw wordt de stad ook Cheb of Chba
genoemd. Tot 1918 was Eger de officiƫle naam van de stad, toen in het
multinationale Keizerrijk Oostenrijk gelegen. In 1918
kwam Cheb daar als tweede, Tsjechische naam bij. Sinds 1945 is alleen Cheb
nog over.
Maar waar komt
de naam Cheb eigenlijk vandaan?
Mijn geomantische vriend H.J. wees me erop dat het
verwijst naar de Egyptische Aarde godheid Geb. Mijn vermoeden is dat in de late
Middeleeuwen de alchemisten en joodse mystici, die in deze Boheemse regio een
brede aanhang hadden deze esoterische naam hebben gegeven aan deze bekende
Rijksstad. Niet op basis van geloof maar op basis van waarneming!
Geb is in de
Egyptische
mythologie de god van de aarde. Volgens
het scheppingsverhaal was hij de zoon van de luchtgod Sjoe en de watergodin Tefnut.
Zijn zuster Noet de hemelgodin lag in zijn armen zolang het donker was en
zo kregen zij kinderen Osiris, Isis, Seth en Nephthys. Hij behoorde tot de Enneade van Heliopolis
Hij was ook een
vruchtbaarheidsgod en wordt meestal groen afgebeeld en in een menselijk lichaam
met een fallus. Soms droeg hij de rode kroon, maar meestal had hij een gans op
zijn hoofd. Vaak zie je hem liggend onder zijn zuster Noet. Aardbevingen worden ook aan hem toegeschreven als het
'gelach van Geb'.
Geb ving de dode zielen van slechte mensen, zodat ze het hiernamaals niet in konden.
Op
27 april 2019 was ik met m’n vriend voor het eerst bij de plek waar deze Godheid nu
woont. Niet ver daar vandaan leeft in de bergen de Godin en in het midden is
het kindje ‘Hathor’, nu een kerkplaats. Vruchtbaarheid ten top.
Gisteren
22 juni heb ik deze Godheid plek weer eens bezocht.
Het koren staat
heel hoog maar de aanwezigheid is voelbaar en voor mij zichtbaar: grotendeels leeft het in de berg en steekt daar deels bovenuit. Goudkleurig is deze hogere godheid.
Het communiceert eenvoudig: ‘De Godin is m’n maatje. Voorheen werd
ik Pan genoemd, vruchtbaarheid. En oorlogsgod als nodig is (2x). Later ben ik door
de alchemisten naar de Egyptische aardegod vernoemd.’ Elke tijd herkent een bepaald aspect van deze goddelijke aanwezigheid.
Deze godheid
heeft een staf en een knots en draagt een kroon. Het is hier al in de omgeving sinds het mesolithicum
en is te beschouwen als een hogere godheid.
Een lokale esoterische
kennis B. heeft van een oude vrouw gehoord, die ook in contact stond met Therese Neumann, genoemd Resl
von Konnersreuth (1898 – 1962), een katholieke mystica en door
de kerk zaligverklaard: ‘hier zijn drie
bergen uit Atlantis; bij Cheb, klooster Waldsassen en Wernersreuth’, waar
Theresa ook kwam.
Volgens mijn
vriend H.J. zijn deze punten analoog met Atlantis. Hij heeft het in Schoorl ook
gevonden. Hij tekent de drie cirkels met een Keltisch kruis erin. Het centrum van
de cirkel is rood en het andere blauw.
Nog veel te
ontdekken en je bent van harte welkom mee te ‘reizen’ in dit oude heilige gebied.
Een weet ook al
geloof je er niet in, het is wel subtiel waarneembaar in het Levende Landschap
en overleeft ons veel langer en is een Oer gegeven van deze mooie Planeet.
Jammer dat de mensheid het bewuste contact heeft verloren en in een illusionaire
werkelijkheid is gaan geloven. Ook een aangenomen geloof zonder eigen diepere ervaring.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten