Deze week was ik
in m’n bos van een gevelde eikenboom aan het opruimen toen ik plots wat naast
me zag. Het was een beermens; een groot mens in een berenkleed. Hij wees westelijk
naar een holte in de aarde niet ver van me vandaan. Daaruit kwamen in
tweetallen ongeveer zes tot acht beermensen. Ze reisden door de lucht naar de
nabijgelegen kerkplaats waar het redelijk licht was. Toen verloor ik het contact.
Een scene van
vastgezette energie van oude zielen die naar het licht reisden.
Bij nader
onderzoek waren het oude Odin-strijders, de meest gevreesde bersekers, de oude
bondstrijders van de heersers in de Noord-Europese voorchristelijke
middeleeuwen.
Ze zijn ingewijd
in de beer door hun riten van het doden van een beer, eten van bepaalde lichaamsdelen
zoals hart/lever, het drinken van hun bloed, het afstropen van de huid en dat
dragen. Een inwijding , transformatie en identificatie in de werkelijke berenwereld, het grootste
roofdier in de middeleeuwen.
De continentale Germanen
hadden ook strijders ingewijd in de wolven
die ook een totale identificatie kenden met het roofdier wolf.
Bersekers konden
wolven of berenkleden dragen en waren in de oudheid gevreesde elitekrijgers die
zonder wapens doden zelfs met hun tanden. Gelijk een dier.
De door mij
waargenomen strijders wilden naar het licht reizen..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten