Eer het Oude
En omarm het komende
en grond het op de plek lokaliteit
Wie kent nog de
overlevering in zijn eigen familielijn. Bij velen ontbreekt vaak zelfs de
vaderlijn en laat staan de kennis en bijzonderheden van zijn eigen
familieverleden, dat best traumatisch kan zijn voor de persoonlijkheid maar een
oplossing kans geeft voor de ziel.
Als kind groeide
ik op op een boerderij waar m’n familie al vanaf begin 1800 in woont, langs het
riviertje de Giessen. In het westelijk deel woonden twee zusters van m’n vader’s
vader. De ene is 94 en de ander 96 jaar oud geworden. De jongste was nog nooit
buiten de locale gemeenschap geweest en altijd bewoonster van haar
geboorteplek. Beiden hebben nooit geld verdient en leefden van kost en
inwoning. Toen ze AOW kregen wisten ze daar geen raad mee. Deze oudjes wisten
alles van hun voorgeslacht. Zelfs dat de boerderij in 1709 was afgebrand. En
dat de Fransen hier waren en verdreven werden door de Kozakken en dat de vrouwen
achter de polder in moesten vluchten om te ontkomen aan deze ‘wildemannen’ die
sliepen buiten aan de zij van hun wilde paarden.
In het dorp had
ik veel kontakt met twee oude timmerlieden: de zeer vrome Jantje Antiek en Kees
den Toom, die ook strijker was. Jantje Antiek had gouden handen en kon een molen bouwen, een huis
bouwen en klokken maken. Hij had een herinneringen vermogen –grote opsluiting- en kon bijna woordelijk herinneren wat zijn
grootvader tegen hem heeft verteld. Zodoende wist ik veel over de lokale
gemeenschap die hier aan het eind van de 19e eeuw leefde. Van elk huis wist ik
bepaalde ins en outs die ik later in m’n artikelen voor de geschiedkundige vereniging
schreef.
In m’n latere
vakgebied Gaialogie is kennis van de lokaliteit en het verleden van
levensbelang. Immers kwaliteiten van plekken worden bepaald door de oer
kwaliteit van de plek maar vooral door de bewoningen geschiedenis.
(Onverwerkt)verleden werkt door in het energie lichaam van de plek.
Ook in de
familielijn kan het onverwerkte doorwerken in het nu, zoals bepaalde erfelijke
ziekten of gedrags patronen zich manifesteren in het nageslacht.
Kennis van de
familielijn met kennis van de lokaliteit geeft een sterke verbondenheid met een
plaats. Deze kennis is nodig om mede te begrijpen waarom je hier op aarde op
die plek, bij die mensen, in dat tijdvak bent geïncarneerd in de stof. Vaak
heeft dat ook betrekking op wat onverwerkt op die plek.
Laats had ik dat
bij een bezoek aan een huis van een heilpraktiker in Wunsiedel. Toen ik door de
tuin heen liep, kreeg ik een onaangenaam gevoel in m’n rechtervoet. Daar zat wat
in de ondergrond; een vermoorde ziel.
Rond 1500 werd een man daar vermoord en een deel van z’n ziel leefde
voort in de ondergrond. . De negatieve vuurplek bewoont door een gevangen gezette
draak zorgde bij de nabij wonende
dwergen voor angst.
De bevrijde ziel
ging later uit de grond weg en raad je waarheen; naar de mannelijke hoofdbewoner van het huis. Die had
al meer dan 23 jaar last van slapeloosheid.
Kennis van een
plek kunnen de oude bewoners geven, doch ook de subtiele werelden, die daar
soms al lager wonen dan de mensen.
Laatst was ik aan
het wandelen langs de Roslau en ontdekte een meer dan 200 jaar oude eik met
zeer wijde taken aan de stam. Zittend tegen de stam vertelde de boom me dat
haar wezen duizenden jaren oud was en het kon zelfs wat vertellen over de bouwheer van
m’n 17e eeuwse boerderij. Ook wist het nog oudere feiten te vertellen over het
linden heiligdom waar nu de lutherse kerk staat en dat christenen het hebben
omgehakt en verbrand.
Nu wonen veel
mensen in stedelijke gebieden verstoken van traditie, lokaliteit., plek en
aarde contact. Een gegeven wat past bij
de ontworteling van de modern mens en de vermaterialisering van de tijd;
letterlijk gevangenschap Men weet niet meer bewust waarom men hier is en wat te
doen.
Gelukkig zijn er
nog volkeren die hun woongebieden en heilige plaatsen beheren en behoeden en de
oude lokaliteiten kennis doorgeven aan hun kinderen.
Je hebt dus
menselijk overgebrachte kennis en subtiel overgebrachte kennis. Het laatste
blijft altijd op een plek al of niet verhaald door subtiele wezens. Het lezen van het subtiele plaatsboek is m’n vak
wat zeer spannend is!
Gemeenschappen
die zich ergens vestigden hebben immer rekening gehouden met het plaatsgeheugen
en daar een bepaalde verhouding mee gezocht.
Dat geldt nog steeds waarbij een extra factor komt van de nieuwe
instroom van deze tijd.
Wil je meer weten; kom eens bij een informatieve avond of activiteit van een nieuwe leergang, die in maart weer begint..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten