De Britse natuurkundige en
schrijver Julian Barbour werd meer dan 50 jaar geleden gegrepen door de vraag
wat tijd nu eigenlijk is en sindsdien liet het onderwerp hem niet meer los.
Hij wijst erop dat tijd
altijd door je vingers glipt. Hoewel
mensen zeker denken te weten dat tijd bestaat, kunnen ze het niet vastpakken.
“Dat komt omdat tijd niet bestaat,” klinkt het.
Met zijn theorie dat tijd
niet bestaat begeeft hij zich op het grensvlak van twee grote natuurkundige
theorieën: de algemene relativiteitstheorie van Albert Einstein en de
kwantummechanica.
Sinds jaar en dag proberen
natuurkundigen beide theorieën met elkaar in overeenstemming te brengen in de
hoop één allesbeschrijvende theorie voor het heelal te vinden.
Barbour spreekt van de
illusie van tijd. Net als de Griekse filosoof Parmenides ziet hij ieder moment
als één geheel. Elk moment vindt plaats in het ‘nu’.
Ieder moment in het ‘nu’ kan
worden gezien als een willekeurige pagina die uit een boek is gescheurd.
Door de pagina’s in een
bepaalde volgorde te leggen wordt het verhaal duidelijk. Toch blijft iedere
pagina een afzonderlijk geheel.
Als Einstein zich meer had
verdiept in de ware aard van de tijd, had hij mogelijk ook meer begrepen van de
kwantumtheorie waarmee hij zijn hele leven worstelde, aldus Barbour.
Bekend zijn de raadsels van
de kwantumtheorie, waarin bijvoorbeeld deeltjes op enorme afstanden zonder enig
tijdverlies lijken te communiceren en waarin deeltjes op meer plaatsen tegelijk
kunnen zijn.
Die raadsels vloeien volgens
Barbour voort uit ons foutieve beeld van ruimte en tijd. In zijn wereldbeeld
bestaan alle mogelijke gebeurtenissen tegelijk.
[Epoch Times]
bron; http://www.ninefornews.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten