Die lange, grillige geschiedenis begint bij de
scepsis van Descartes en het daaruit resulterende 'Ik denk, dus ik ben'. Met
dit begin van de moderniteit, zo'n vier eeuwen geleden, kwam het denken over de
mens in een stroomversnelling. Hij werd het middelpunt van zijn wereld; God
werd langzaam van zijn centrale plek verdrongen. Dat proces, uitlopend op 'de
dood van God', loopt als rode draad door het ontstaansverhaal van de moderne
mens.
daar is zeker wat 'boven ons'
dat kan onderdrukkend, verdrukkend zijn
doch ook ondersteunend, bevrijdend
en dat is mede afhankelijk van je opgebouwde niet eigen patronen
met mensen op pad gaan naar het Ene in de buitenwereld
moet je ze nu al wijzen op het Universele fenomeen Stilte, Gevulde Leegte
dat ze niet meer automatisch herkennen
terwijl het hoort bij ons OerZIJN daarin te zijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten