-
De Natuur als leermeester
Dit was in het verleden een heel vanzelfsprekende zaak, om te spreken van een ‘belevendigde omgeving’ van energieën, elementaren, elementalen, goden en godinnen etc., die ook werkelijk om je geeft en betrokken werden: de letterlijke betekenis van het woord ‘omgeving’.
Nu is dat veranderd en reageren bijvoorbeeld architecten in de negentiger jaren afkeurend op de organische bouwwerken van bijvoorbeeld Ton Albers en Van Hut.
De natuur laat die multidimensionale voorbeelden zien en dat diende als uitgangspunt voor bijvoorbeeld de gotiek.
-
Ik
De wetenschap die als enige bepaalt. Machthebbers laten zich door wetenschappers adviseren die op hun beurt statistieken en onderzoeken als hun ‘wapens’ gebruiken. Een sciëntistische eeuw waarin de natuurwetenschappelijke manier van denken dominant is. De mensen hebben een vrije wil en Gods handelen in de schepping is uitgesloten. De geschiedenis van het sciëntisme begon al bij de Verlichting.
-
Mensloos en gericht op materie
“Je kunt de mensen niet behagen”, aldus architect Herman Herzberger, bouwer van ondermeer de schouwburg van Breda. Het moet vooral vernieuwend zijn! De plannen worden achter het bureau gemaakt en er is geen interactie meer met de omgeving, de plek, de natuur en de mede-mens. Je kunt zeggen dat we steeds verder verwijderd raken van wat we eigenlijk zijn. Een ik-verschrompelingstijd van uiterlijkheid, af gescheidenheid. De metafysica op de achtergrond.
-
Atomistische lustmodel
We handelen als losstaande atomen en zoeken voor onszelf een snelle bevrediging op de markt. Op de markt is de leus: “consumo ergo sum”: ik consumeer dus ik ben. Met een ander heb ik in het atomistische lustmodel niets te maken. De buitenwereld staat los van mij. We leven langs elkaar heen, vluchten in geld verdienen en consumeren.
‘Intellectuele monsters’ die alleen letters hebben gegeten.
Nadeel: grote bindingsproblemen. Je hebt namelijk vier soorten menselijke binding:
1. een verbinding in jezelf: tussen denken, handelen en begeren of je lijf, ziel, geest
2. een verbinding met anderen
3. een verbinding met de generaties die ons voor zijn gegaan en de generaties die na ons zullen komen, een binding met de cultuur in het algemeen.
4. een verbinding met de natuurlijke omgeving, inclusief de subtiele werelden, datgene wat ons omgeeft.
-
Andere dimensies of het menselijk einde op deze planeet?
We willen ‘terug’ naar de grotere dimensies, waar we vandaan komen en zoeken naar iets anders, iets hogers, naar veelzijdigheid of eenvoud, creativiteit en het bewuster toepassen van ons bewustzijn, het weten, ons wezen.
Mijn roots die eind eigen eindigen
Mijn grootvader, zijn vader, zijn vader etc. mestten het land nog met gecomposteerde aarde, een vermenging van slootbagger en stalmest. Alleen de akkers en de weiden kregen bemesting. De hooilanden achterin kregen nooit mest.
Mijn vader deed het met stalmest en kunstmest.
Mijn neven die het oude familieland nu gebruiken, gebruiken drijfmest, kunstmest en bestrijdingsmiddelen en ploegen zelf de oude grasmat weg.
Mijn nazaten….…de Bovenkerkse polder wordt weer Water Natuur, Eindelijk!?
