Gisteren had ik twee waarnemingen die m’n aandacht trokken:
-
Na bezoek aan een 17e eeuwse
bibliotheek in een cisterciënzer klooster was ik moe
-
Bij het wandelen in een rivierdal merkte ik op
dat lopen vermoeiend was.
Wat was het geval? Het klooster is subtiel voeding technisch
niet meer in overeenstemming met m’n eigen trilling; een donker bezeten veld
dat eerder nemend is dan gevend. En in de ogenschijnlijk mooie natuur ontbrak
het aan voldoende vitale aether krachten door de droogte en het lage debiet van
de oer rivier. Het landschap is als het ware minder vitaal dan ik veronderstelde.
M’n Oer systeem is afgestemd op voeding door aether krachten
uit de natuur en bezoek ook bewust deze voedende plaatsen. Aether is een fijnstoffelijke
voedingsstof die ‘verdwijnt’ door opvulling door belastende krachten. Als het
vrijwel geheel uiterlijk weg is kun je spreken van een demonisch veld, zoals je
dat aantreft in grote steden, waardoor mensen vatbaarder worden voor negatief
uitwerkende destructieve krachten i.p.v. de opbouwende constructieve leven gevende
sferen.
In eigen licht aether
veld wandelen door verandering van programma
Van buiten naar van
binnenuit voeding en/of van nieuw veld
Pratend met een vriend over m’n bevindingen kwam hij ook met
een oplossing. Het subtiele lichaam dient een ander voedingsprogram te maken.
Door de zonnekracht in je op te nemen en om je heen en lichtveld te
projecteren. Het lichtveld moet je, zoals hij zei, niet verwarren met het aura. Vanmorgen het toegepast en het voelt weer
stukken beter.
Een andere vriend noemt, dat er al een nieuw veld is
ontstaan, zowel boven als onder de aarde
en wees me op die gegevenheid die al in m’n aura zit: een sterren lichtveld. Echt sprankelend.
En nu maar hopen dat de Grote Natuur de vele systemen die
afhankelijk zijn geworden van de aether krachten niet in de steek laat. De mens
doet dat met z’n onverantwoorde daden helaas wel. Gelukkig is de species slapende
Mens maar een minderheid in de grote Realiteit.
De oppervlakte zone van deze planeet is nu als het ware in opgebruikt
door menselijk gebruik, haar grote subtiele afvalstromen, chemie, te grote
afname, ontwatering en geringe neerslag, en klimaatverandering en vooral niet in
de laatste plaats door bezettingen.
Daar zijn nog wel natuurlijke plekken waar aether stromen uit
de aarde en kosmos komen en niet te vergeten de velden in vochtige dalen die
zeer weldoende wateraether bevatten.
Begroet het Nieuwe aanwezige en
eer het oude!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten