Zieledood

Vanmorgen had ik een interessant gesprek met vriend Lantos over het gebeuren dat zielen verloren kunnen gaan.

Het begrip ziel is door de christelijke kerk versierd met een eeuwigheidswaarde terwijl het dat niet heeft, daar dat juist een aspect is van de geest, ons Wezen. De RK christelijk elementaar gestuurde elite heeft ons ook in de waan gebracht dat er maar één leven is waar zij leiding aan wilden geven, terwijl dat universele principe in vrijwel alle culturen een levensprincipe was en soms nog is.

 In elk leven heb je een persoonlijkheid dat na de dood als een zielservaring wordt opgeslagen in de grote ziel. Alle levens bij elkaar vormen de ziels herinneringen die je meemaakte in m.n. deze aardse al of niet materiele tijd-ruimte werkelijkheid. De ziel is dus het ingedaalde stuk van ons veel grotere Wezen.

In de persoonlijkheid zitten vele aspecten van de ziels ervaringen, die tot uitdrukking kunnen komen in gedrag, lichaamsbouw, geslacht, voor-en afkeuren, ouderkeuze en vrienden, relaties, werksoort. Doch vooral in de vorm van tegenslagen als ziekte, smart en leed. Een geheel speciaal aspect bij de persoonlijke ziel dat door verschillende oorzaken een mens verschillende zielen stukken kan hebben. Dat te ontworstelen is een hele klus en geeft meer eigenheid. Miskraam, vroeg geboortelijke baarmoeder sterfte van een mede eitje en ziele keuze aan de Andere Kant kunnen dat mogelijk maken.

In deze overgangstijd met vele nieuwe uitdagingen kunnen bepaalde persoonlijkheden moeilijk met de Nieuwe Tijdsstroom meegaan en kunnen zelf devalueren i.p.v. hun opgedane tekortkomingen te overstijgen. Het leven op deze planeet is niet zonder moeite te nemen en vereist zeker bepaalde ontwikkelingsgraden. Letterlijk kunnen zielen sterven als ze de nemende destructieve aspecten van de dualiteit, de elementare donkere nemende en destructieve werkelijkheden niet door een gezond ik-bewustzijn kunnen weerstreven. Immers deze aardse werkelijkheid zit nu in een fase naar een nieuwere werkelijkheid en in die overgang over heersen de destructieve krachten tijdelijk en soms grotesk. Een echte examentijd voor de in mensen geïncarneerde bezielde Wezens. Als ze meegaan in de destructie van de elementaren, al hun bezettingen (lees leerstukken), kan het Geheel hun ziel afnemen en hun Wezen aan een andere geïncarneerde hier en daar doorgeven.

Voor de meer ervaren zielen is deze tijd een drukke tijd om hun verloren ziele stukken weer te herwinnen die overal op deze planeet verstrooid achter kunnen zijn gebleven door veel door onverwerkte sterf ervaringen of in mindere mate door bewuste keuze die paste bij de toenmalige Tijdsgeest.  Ik kom bijvoorbeeld veel ziele stukken tegen hier in dit gebied het Fichtelgebirge, die bewust zijn blijven hangen op cultusplaatsen, terwijl dat eigenlijk niet de bedoeling was om dat voor altijd te doen. De keuze was veelal niet aan tijd gebonden en het is daarom niet intelligent om iemand voor eeuwig trouw te beloven.

 Het bewust terugvinden en terughalen van de persoonlijke ziele delen is alleen nog bekend in de Tibetaanse hogere lama traditie.  Doch velen gaan onbewust bewust geleid naar plekken op vakantie, of worden er heen geloosd via relaties of werk om hun onaffe levenswerk van toen en daar af te maken. Het terugstromen van een zieledeel heb ik vele keren mogen meemaken en is een heel bijzonder gebeuren om het in de complete ziel te zien opgaan.

Een apart fenomeen is dat mensen hun ziel verkopen aan de tegenkrachten. Vooral in deze sterk vermaterialiseerde tijd hebben vele gekozen voor een afgesloten ogenschijnlijk veilige bubbel van het kleine bezettende  en bezeten Ik, materie als enige doel, comfort en alleen met het bewustzijn van alleen dit leven het zijnde is, niet wetende dat deze Mindbubbel levensgevaarlijk is voor je ziels ontwikkeling.

Kortom een interessante tijd om in te leven en maak je huiswerk naar behoren af! De tijd rent je anders voorbij.