In mijn Giessen-Oudekerkse geboorte omgeving hadden paarden genoeg schaduw. De knotwilgen op de paardenweide waren gewoon hoger afgezaagd om diervraat te voorkomen.
Wat we nu knotwilgen noemen zijn die op koeienhoogte geknot. Beschaafd heetten ze bij ons hoofdstoven of kopstoven maar dan in het dialect.
Het beste voor weidedieren blijft het planten van bomen, die langer meegaan dan elk veredelt tuinstel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten