Dichter bijkomen op mystiek Schier

daar zijn meer zandkorrels dan mensen...... gelukkig xxxxxxx dit wonderlijke stukje Nederland.... verwondert m’n wonden.... draait het om.... en wordt een glimlach..... ik wenste mysticus te worden...... en vond de resten en wortelde z’n afdruk in m’n uitdrukking..... naast de andere verdrukkingen..... liep ver weg doch jij bleef...... ik kon niet voorbij me zelf wandelen..... steeds scheen het door..... m’n voetstap heen...... steeds wisselde het m’n weg...... ik aas niet op m’n verbazing..... baas waar ben je ..... vroeg ik vroeg...... hier in je voetstap morgenvroeg..... zondedag xxxxxx ben besmet door m’n mens-zijn...... zijnde...... daar loopt weer een mens..... het wordt menens.... xxxx ik heb nu genoeg..... om me over te verbazen.... dag baas!