Vrijdag;
Josephiene heeft
deze nacht niet goed geslapen. Steeds was ze wakker en vroeg naar me: “pappie.!”
Geen goed teken. Zo’n ziekenhuis is ook een aanlever machine in een groter
geheel. Bijvoorbeeld van menselijke
hartenergie. Daar waar concentratie activiteiten plaatsvinden, is ook een derde
in het spel. Het veld daarvan is boven
het ziekenhuis en is verbonden met de achterkant van de maan waar een zwart
station is dat weer verbonden is met een ster die ik niet zal noemen. Rovers van hart energie zijn het. Ze zijn vooral ’s nachts actief. Ik ken ze
uit m’n jeugd als ik machteloos op bed lag en ze hun werk deden. Ik heb ze nu maar een overdaad aan liefde
gegeven waarin ze verbranden.
Een open hart
operatie gebeurt in het lichaam nadat het hart met koude wordt stilgelegd. Dat geeft een koude shock dat nog bleef
hangen, waardoor het eigen natuurlijke hart veld niet kon terugkeren. Hetzelfde is gebeurd met de thymusklier dat
nog restte. Heb snel moeten ingrijpen om
deze shock te herstellen.
De kleine kon
vandaag heerlijk naar buiten en we hebben lang in de botanische tuin verbleven
met het nabije park. Een overheerlijke dag.
En de fysieke
analyses zijn goed wat betekent dat we mogelijk al zondag naar huis kunnen
gaan.
Opereren zoals
zij doen is fysiek heel knap, maar het laat wel sporen na in het herinneringsveld
van het fysieke lichaam met daaraan gekoppeld het emotionele lichaam. Geestelijk kun je best wel wat doen maar de
fysieke ingreep kun je niet ongedaan maken.
Heb toch maar de chef-arts bedankt voor het goede werk van z’n team;
petje af man!
En m’n vriend Lantos
heeft nog al wat werk om de tegenkrachten te weren. Niet allemaal zo’n pretje hier
op aarde.
Hoop dat J. deze nacht
beter slaapt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten