zaterdag 11 juni 2016

vervolg

Vrijdag;
Josephiene heeft deze nacht niet goed geslapen. Steeds was ze wakker en vroeg naar me: “pappie.!” Geen goed teken. Zo’n ziekenhuis is ook een aanlever machine in een groter geheel.  Bijvoorbeeld van menselijke hartenergie. Daar waar concentratie activiteiten plaatsvinden, is ook een derde in het spel.  Het veld daarvan is boven het ziekenhuis en is verbonden met de achterkant van de maan waar een zwart station is dat weer verbonden is met een ster die ik niet zal noemen.  Rovers van hart energie zijn het.   Ze zijn vooral ’s nachts actief. Ik ken ze uit m’n jeugd als ik machteloos op bed lag en ze hun werk deden.  Ik heb ze nu maar een overdaad aan liefde gegeven waarin ze verbranden.

Een open hart operatie gebeurt in het lichaam nadat het hart met koude wordt stilgelegd.  Dat geeft een koude shock dat nog bleef hangen, waardoor het eigen natuurlijke hart veld niet kon terugkeren.  Hetzelfde is gebeurd met de thymusklier dat nog restte.  Heb snel moeten ingrijpen om deze shock te herstellen.

De kleine kon vandaag heerlijk naar buiten en we hebben lang in de botanische tuin verbleven met het nabije park. Een overheerlijke dag.
En de fysieke analyses zijn goed wat betekent dat we mogelijk al zondag naar huis kunnen gaan.

Opereren zoals zij doen is fysiek heel knap, maar het laat wel sporen na in het herinneringsveld van het fysieke lichaam met daaraan gekoppeld het emotionele lichaam.  Geestelijk kun je best wel wat doen maar de fysieke ingreep kun je niet ongedaan maken.  Heb toch maar de chef-arts bedankt voor het goede werk van z’n team; petje af man!
En m’n vriend Lantos heeft nog al wat werk om de tegenkrachten te weren. Niet allemaal zo’n pretje hier op aarde.

Hoop dat J. deze nacht beter slaapt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten