Wat is subtiel waarnemen eigenlijk?

Hoe je de wereld waarneemt is je hyper persoonlijke perceptie op basis van:

1. ‘Bottom up’: externe perceptie; je uiterlijke zintuigen  geven externe uiterlijke informatie aan je hersenen over de uiterlijke kenmerken van de stimulus in de werkelijkheid, de empirie.

Vanuit gegevens uit deze empirie bouwt je 'n theorie op= inductie.

Voorbeeld: je hebt 10.000 witte zwanen gezien en geen ene zwarte dus je besluit: alle zwanen zijn wit.

2. ‘Top down’: waarnemen vanuit de hersenen zelf door een proces van de interne perceptie waarbij  iemand zijn vroegere ervaringen, verwachtingen, kennis, herinneringen, motivaties, gevoelens en emoties een rol spelen bij het verwerken van een stimulus.

Deze wijze van waarnemen, wordt door bepaalde  wetenschappen ‘hallucineren’ genoemd en kan  door  gebruik van hallucinerende middelen optreden of door een tijdelijk verblijf in een ‘black-box’ waar geen geluid of licht in kan doordringen en deze informatie uit de buitenwereld als het ware wegvalt.

Top down is ook in de wetenschap dat je vanuit een theorie gaat  kijken naar de empirie: deductie. Bijvoorbeeld stel je o.b.v. literatuur  een aannemelijke theorie op en daar gaat je dan toetsbare hypothesen uit afleiden die getest worden in de werkelijkheid, op 'n populatie.

Wat we herkennen is niet alleen afhankelijk van de kenmerken en componenten van figuur, het waargenomene zelf maar ook van de context waarin wordt waargenomen.

Context, gewoonte, verwachtingen en motivatie hebben dus een invloed op het herkennen van een figuur of stimulus.

Nu is de vraag wat is subiel waarnemen van energie, wezensvormen, dimensies voor een proces: bottom up, top down, een combi van bottom up en top down of een gewoonte?