woensdag 8 mei 2019

Verloren bubbel de bub tijden!?


Onlangs brandde het dak van de kathedraal van Parijs af. Nu wordt militair precies de herbouw opgepakt tot elks genoegen. En dat zal zeker technisch hoogstaand zijn, maar ook energetisch?
Weet iemand nog dat kathedraal bouwers ook subtiele aspecten incorporeerden in hun bouwwijze? Bijvoorbeeld bij een dak verbindingen vastleggen met boven, planeten en sterren? Deze traditionele bouwmeesters waren zeer lang geschoold in ‘levend bouwen’ en niet zoals nu in technisch levenloos bouwen.

Gisteren was ik in een nabijgelegen stadje inkopen doen. Een blik naar buiten werpend naar de mensen. Een grote zielloze massa die leek op een legioen autisten die niet meer in staat is tot sociaal intermenselijk contact. Laat staan met zichtzelf, voorbij de overheersende persoonlijkheid. En laat staan nog met de natuur om hen heen met haar vele kwaliteiten. Geen frisse blik.

Ben gisteren ook met de Waldkindergruppe van Nadine naar buiten mee geweest, het bos in. Daar is nog eens oprecht contact te leggen in de speelsheid van de kinderschaar. Ook kun je hen veel makkelijker wakkerder maken dan een oudere.
Zo sprak ik een oudere heer aan in het dorp die veel met filosofie bezig is: “en heb je God nu al gevonden, was m’n vraag”? “Hummm nee”! Een deur te ver, nee want ik weet dat hij met die vraag bezig is.  Ik confronteerde hem vervolgens nog met het gegeven dat ik in een huis woon dat ik in de 17e eeuw zelf heb gebouwd. “Dat geeft stof tot nadenken”, en hij ging ras weg. Geen vragen meer! Elk in zijn eigen bubbel, fijn he!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten