neanderthal vingerkleuring van oker op gezichts-steen: derde oog plek?

 

Archaeologists found a strange red mark on rock. Forensic police helped them unravel who made it

By Rosa Rahimi, CNN,May 29, 2025

A red fingerprint in the middle of a face-shaped pebble suggests Neanderthals may have been able to create symbolic art. 

Álvarez-Alonso, D., de Andrés-Herrero, M., Díez-Herrero, A. et al./Springer Nature

Sign up for CNN’s Wonder Theory science newsletter. Explore the universe with news on fascinating discoveries, scientific advancements and more.

CNN — 

Researchers in central Spain say they may have uncovered one of the most ancient symbolic objects bearing a human fingerprint on record in Europe, dating back tens of thousands of years. Unlocking the secret identity of exactly who made the mark involved enlisting the help of forensic experts working in crime scene investigations.

The pebble marked with the print, found in the San Lázaro rock shelter in Segovia, hints at the possible capacity of Neanderthals to create symbolic art, according to a new study. The discovery adds to a growing body of evidence, including cave markings and paintings unearthed in recent years, building the case that our prehistoric relatives who went extinct about 40,000 years ago were more like modern humans than some might think.

Pettitt said he was unsurprised by the findings.

“It represents yet another example of the emerging data that are revealing Neanderthal visual culture,” he explained. “This is an admirably clear and unequivocal example of the Neanderthal use of red pigment, one of a growing database that reveals that Neanderthals were routinely using pigments to leave marks of their bodies (hands, fingertips) on cave walls and portable objects.”

One theory is that the hollows on the rock resemble parts of a face: eyes, mouth and chin. The placement of the red dot, the researchers hypothesized, could be the place of a nose. If that is the case, the pebble marking would constitute a visual sign with a symbolic purpose.

lees meer: https://edition.cnn.com/2025/05/29/science/neanderthal-complete-fingerprint-stone-art-scli-intl

die europoese antibosolifant toch ....

 

Het ‘huidige’ verspreidingsgebied van de Europese bosolifant (groen). Zwarte stippen: fossiele vondsten die gebruikt zijn bij beoordeling van zijn voorkeursklimaat.Gaiser et al

Landschap

Als we de antibosolifant nog hadden, had Europa er een stuk gevarieerder uitgezien

Onderzoekers belichten de rol die de uitgestorven Europese bosolifant heeft gehad in het vormgeven van de natuur in Europa. Planten zijn nog steeds op die olifant aangepast.

volkskrant Frans van der Helm30 mei 2025, 10:00

Natuurliefhebbers hebben reden voor extra weemoed. De door de vroege mens uitgeroeide Euraziatische bosolifant zou tot nu probleemloos overleefd hebben. Hij zou dan een onmisbare landschapsvormgever en natuurbeheerder zijn, een rol die hij vroeger ook had. De Europese natuurlijke leefgemeenschappen zijn namelijk veel beter te begrijpen als je die olifant er weer bij denkt.

Dat is de uitkomst van een uitgebreide analyse door een team ecologen van de Universiteit van Bayreuth, Duitsland. Het team schrijft daarover in Frontiers of Biogeography. Alle klimaatperioden en begroeiingsstadia sinds zijn uitroeiing had hij moeiteloos kunnen doorlopen; dan weer noordelijker, dan weer zuidelijker.

De bosolifant hield de boel open

Palaeoloxodon antiquus, met zijn rechte slagtanden, noemen we traditiegetrouw bosolifant. Maar eigenlijk was hij een antibosolifant. Hij prefereerde en bewerkstelligde een meer open omgeving. De ironie wil dat veel mensen gesloten bos – of zelfs een rechtlijnige boomplantage – de ongestoorde natuur in optima forma vinden. De natuur zelf had er van oorsprong weinig mee.

Grote grazers en bladeters, en zeker olifanten, hielden de boel ooit meer open. De bosolifant was een ‘landschapsbouwer’, hoewel zijn eetpartijen en krabsessies er van dichtbij vermoedelijk meer als sloopwerk uitzagen. Sinds het pleistoceen wordt hij gemist.

Hij leefde ongeveer 700.000 jaar lang op ons continent. De soort overleefde meerdere ijstijden voordat hij tijdens de laatste uitstierf door extra jachtdruk van de mens. Dat is 50.000 tot 34.000 jaar geleden, met de laatste volhouders op het Iberische schiereiland en bij de Middellandse Zee.

Hij was nogal groot. Denk: de koeien zo groot als de enorme bul van de huidige Afrikaanse savanne-olifant, de naaste nu levende verwant. De stieren naar zelfde verhouding nog hoger, vaak boven de 4 meter, met ook nog eens een relatief grote kop. Gewicht? Zo’n 10 tot 15 ton.

Hij had het hier nu prima naar zijn zin gehad

Om het doen en laten van P. antiquus te analyseren, en zijn favoriete gebieden, combineerde de onderzoeksgroep Europese fossielen met reconstructies van klimaten van voorheen. Waar leefden ze vooral in koude of warme periodes, wat was dan het voedsel van deze gevarieerde bladeter en grazer?

Hij hield van gematigdheid. Als soort bewoog hij min of meer onder de mammoeten op en neer over de landkaart, al naar gelang de kou, als in een spelletje stuivertje wisselen op flinke tijdschaal. De gevonden situaties doortrekkend concluderen de onderzoekers: zonder de mens had hij niet alleen overleefd op voldoende plaatsen, hij zou vandaag de dag nog steeds gedijen. Dat laatste met een bijsluiter: even los van bebouwing en infrastructuur. Het klimaat in West- en Midden-Europa zou bijzonder geschikt zijn, met uitzondering van bergachtige gebieden zoals de Alpen en de Kaukasus.

Bedenk hoe de olifant dit bos zou hebben ingericht

Beelden van het verleden zijn wat beladen in het paleontologische veld. Iedereen denkt het beter te weten: over olifanten, mammoeten, extincties en de rol van klimaat en vroege mens. Dit onderzoek geeft veel sturing richting de menselijke rol. Mogelijk gaven we steppemammoeten en wolharige mammoeten een laatste zetje. Maar als koude-liefhebbers waren die al op weg naar de uitgang. De antibosolifant zou er zonder ons nog steeds geweest zijn.

Nu is hij er geweest. Zijn hele bestaan heeft hij bijgedragen aan het vormgeven van het Europese landschap, met smaak open ruimtes en lichte bebossing creërend. Veel inheemse plantensoorten zijn nu nog steeds aangepast aan die omstandigheden. In natuurbeleid moet hij volgens de onderzoekers worden teruggedacht, net als door natuurbeschouwers. Probeer hem voor u te zien, op de zondagse wandeling. Het recreatiebos is opeens zo saai niet meer, met veel meer openheid, poeltjes, en gezellige rommel waar van alles in en op leeft.

Het artikel van Franka Gaiser, Charlotte Müller, Paula Phan, Gregor Mathes, Manuel J. Steinbauer: Europe’s lost landscape sculptors: Today’s potential range of the extinct elephant Palaeoloxodon antiquus, verscheen in het tijdschrift Frontiers of Biogeography.

oh die kersen nog aan toe... Nederland gebruikt in Europa de meeste bestrijdingsmiddelen per hectare. ...

 

PREMIUM

Kersen worden in de Betuwe vaak in stalletjes verkocht bij de boomgaarden, maar bioloog Arnold van Vliet (inzet) eet ze niet meer. © Erik Van 'T Hullenaar/WUR (inzet)

Bioloog doet kersen in de ban: ‘Ik roep niet op tot een boycot, maar wil een signaal afgeven’

Kersentelers mogen van landbouwminister Femke Wiersma een gif gebruiken tegen een insect waarvan niet zeker is of het wel veilig is voor mens, dier en milieu. Het is voor bioloog Arnold van Vliet van de Wageningen Universiteit reden om dit jaar geen kersen te kopen. „Maar ik roep niet op tot een boycot.’’

Eric Reijnen Rutten, Lisette van Dalen 29-05-25, AD

Voor ons geen kersen dit jaar’, zo begint bioloog Arnold van Vliet van de Wageningen Universiteit een bericht op sociale media. Aanleiding is een besluit van landbouwminister Wiersma om het bestrijdingsmiddel Tracer toe te staan.

Dat middel werkt tegen de suzuki-fruitvlieg, een insect dat eieren legt in vruchten van zacht fruit en deze daardoor aantasten. De larven ontwikkelen zich in de vruchten.

Het bestrijdingsmiddel is echter nog altijd niet goedgekeurd door het College voor de toelating van gewasbeschermingsmiddelen en biociden (Ctgb). De Nederlandse Fruittelers Organisatie (NFO) had de minister echter gesmeekt om het middel toch te mogen gebruiken.

Voor telers al vijf over twaalf

Voorzitter Frederik Bunt zegt dan ook dat ze blij zijn met de toestemming, hoewel het wel wat eerder had gemogen. „Voor sommige telers is het vijf over twaalf, die moeten schade incasseren. Dat zijn de telers die vroege rassen hebben.”

Maar Van Vliet vindt dat de toestemming niet had mogen worden gegeven. Feit is namelijk dat de Nederlandse Voedsel en Waren Autoriteit (NVWA) tegen de vrijstelling was. Uit onderzoek zou namelijk blijken dat liefst 77 procent van de geïnspecteerde bedrijven zich niet aan de spuitregels hield.

Slecht gedrag wordt zo niet bestraft en de samenleving en natuur hebben het nakijken, stelt de bioloog. „Je weet dus gewoon niet wat er allemaal op de kersen zit.”

Kilo’s eten voor het schadelijk is

Van Vliet maakt zich niet per se druk over wat je allemaal binnenkrijgt als je wat kersen eet, al is dat dus onduidelijk. „Want vaak moet je kilo’s van iets eten voor het schadelijk is. Maar het gaat om het totaalplaatje.”

Het middel is niet goed voor bijen en het is ook slecht als het in het water terecht komt. De fruittelers doen dat af als onzin. „Op de verkeerde plaats is het niet veilig”, stelt de NFO-voorzitter. „Als ik het in mijn vissenkom stop dan gaat mijn vis dood. Maar van chloor gaat hij ook dood.”

Van Vliet gaat het echter ook om wat hij noemt ‘de nonchalance’ waarmee er met bestrijdingsmiddelen wordt omgegaan. „Een beetje zo van ‘ze zijn er toch dus gebruiken we ze maar’. Het gaat allemaal veel te makkelijk.”

Nederland gebruikt in Europa de meeste bestrijdingsmiddelen per hectare. „Als ik dat lees, dan schrik ik daarvan.” Hij stelt het idee te hebben dat de kennis in de agrarische sector over over natuurlijke bestrijdingsmiddelen aan het wegzakken is.

Talk werkt ook maar geeft witte restjes

„Op zich snap ik die fruittelers wel, die hebben te maken met een supermarkt die hoge eisen stelt.” Volgens de NVWA werkt bijvoorbeeld ook talk goed tegen de suzuki-vlieg. Maar dat geeft een wit residu op de vruchten, waardoor deze onverkoopbaar worden. Tracer tast het uiterlijk van de kers niet aan, maar of het goed gebruikt wordt, is volgens de NVWA heel moeilijk te controleren.

De minister heeft - onder druk - dus het gebruik toch toegestaan voor 740 hectare kersen die Nederland rijk is en die vooral in Gelderland, Noord-Brabant, Limburg en Utrecht liggen.

Als de kersen ergens in de maanden juni tot en met augustus geoogst worden, zullen ze dus niet in huize Van Vliet belanden. Zijn post op Linkedin hierover leverde een stroom aan reacties en instemming op.

Geen boycot

„Ik roep niet op tot een boycot, ik zeg niet: eet geen kers. Mensen moeten zelf een keuze maken. Maar ik wil een signaal afgeven. Ga thuis het gesprek aan over de keuzes die je maakt.”

Natuurlijk kun je bij zoveel producten twijfels hebben. „Het is oneindig ingewikkeld, dat weet ik als geen ander. Wat ik hoop is dat mensen na gaan denken, dat er een discussie ontstaat.”

jong rund bouwoffer 15e eeuw klooster Ter Apel.

 

zie ook https://kloosterarcheologie.nl/2025/05/29/wanneer-het-kalf-geborgen-is/

Natuurlijk dat bomen met elkaar in verbinding staan! Zoals de Hele Schepping!

 Forscher entdecken „sprechende“ Bäume

:Wenn die Sonne geht, flüstern die Fichten

Was für ein zauberhaftes Natur-Geheimnis! Fichten reagieren nicht erst während einer Sonnenfinsternis – sondern wissen Stunden vorher, dass es dunkel wird. Und: Sie sagen es einander weiter

Foto: imageBROKER/picture alliance

Stephanie

Walter

28.05.2025 - 11:48 Uhr

Genua (Italien) – Was klingt wie ein Märchen aus dem Zauberwald, ist jetzt wissenschaftlich bewiesen: Bäume reagieren nicht nur auf Licht und Wetter – sie kommunizieren auch miteinander!

In einem Wald in den italienischen Dolomiten erlebten Forscher eine Überraschung, die sie selbst kaum glauben konnten: Fichten beginnen Stunden vor einer Sonnenfinsternis, sich miteinander „abzusprechen“ – und zwar mit elektrischen Signalen.

Die Forscher bauten spezielle Sensoren und platzierten sie in einem Fichtenwald in den italienischen Dolomiten

Foto: Monica Gagliano/Southern Cross University

Ein internationales Forscherteam um Professor Alessandro Chiolerio vom Italienischen Institut für Technologie (IIT) in Genua hat mithilfe spezieller Sensoren die Stromimpulse im Inneren der Bäume gemessen – und siehe da: Der ganze Wald wurde plötzlich zu einem Konzert synchroner Signale!

Der Wald hat eine Stimme – und nutzt sie

Laut den Forschern handelt es sich um sogenannte bioelektrische Aktivität. Bäume erzeugen kleine Spannungen – an den Blättern, im Stamm, sogar an der Rinde. Diese ändern sich, wenn der Baum Reize wahrnimmt – etwa wenn sich das Licht verdunkelt. Der Clou: Die Bäume reagieren nicht nur einzeln, sondern wie ein Team. Die Signale gleichen sich an, werden synchron – als ob die Bäume flüstern: „Achtung, es wird dunkel!“

Wälder mit Erinnerungsvermögen?

„Im Grunde beobachten wir das berühmte ‚Wood Wide Web‘ in Aktion“, erklärt Professorin Monica Gagliano von der Southern Cross University (Australien), die ebenfalls an der in der Fachzeitschrift „Royal Society Open Science“ veröffentlichten Studie beteiligt war. „Wir sehen den Wald nun nicht mehr als eine bloße Ansammlung von Individuen, sondern als ein Orchester phasenkorrelierter Pflanzen.“

Für den großen Lauschangriff wurden die Fichten verkabelt

Foto: Monica Gagliano/Southern Cross University

Ob sich die Bäume gar an frühere Sonnenfinsternisse „erinnern“ können? Die Forscher glauben: Ja! Ältere Fichten reagieren zuerst – und scheinen die jüngeren zu „warnen“.

Die Wissenschaft vergleicht das Verhalten inzwischen mit Tiergruppen, die sich blitzschnell ohne sichtbare Leitung koordinieren. Nur dass bei den Bäumen keine Beine oder Flügel flattern – sondern stille, elektrische Botschaften fließen.

Alte Bäume sind die klugen Hüter des Waldes

Neben der faszinierenden Entdeckung liefert die Studie auch eine klare Botschaft: Alte Wälder sind nicht nur schön – sie sind klug.„Diese Entdeckung unterstreicht die Bedeutung des Schutzes älterer Wälder, die als Säulen der Widerstandsfähigkeit des Ökosystems dienen“, sagt Professorin Gagliano.

Bei der nächsten Sonnenfinsternis schauen wir uns also nicht nur den Himmel an – sondern hören ganz genau hin, was der Wald dazu sagt.

Professor Alessandro Chiolerio ist Physiker und Experte für kybernetische Systeme, Materialwissenschaft und Bioinspirierte Robotik. Er forscht an der Schnittstelle von Physik, Elektronik und künstlicher Intelligenz und entwickelt u. a. flüssigkeitsbasierte Roboter und Sensorsysteme. Seine Schwerpunkte: nachhaltige Technologien, unkonventionelles Rechnen, Erforschung quantenphysikalischer Phänomene in Ökosystemen. Er arbeitet am Istituto Italiano di Tecnologia, koordiniert ein EU-gefördertes Großprojekt.

Professorin Monica Gagliano ist die Pionierin der Pflanzenintelligenz. Als Evolutionsökologin an der Southern Cross University in Australien erforscht sie, wie Pflanzen denken, fühlen und sogar „lernen“ können. In ihrem Labor für biologische Intelligenz untersucht sie, wie Lebewesen Informationen aus ihrer Umwelt aufnehmen, um besser zu überleben.

"Effortless being beyond the mind"

 

een opmerkelijke Gave van deze vrouw uit Cornwal om ondergronds water op te sporen....

 

Nederland is binnen Europa ‘koploper als het gaat om het aantal verdwenen en bedreigde soorten’......behalve de mens met al zijn varieteiten...

Nederland is koploper verdwenen soorten, maar de coalitie gaat door met vernielen

Volkskrant, Jamal Ouariachi26 mei 2025 

Ongezonde bodem

Onderzoeksinstituut Naturalis presenteerde vorige week het Statusrapport Nederlandse Biodiversiteit 2025. De toon van het rapport is nuchter. De wetenschappers hebben oog voor wat er goed gaat, maar de algehele boodschap is ontluisterend. Het stuk staat vol met schokkende statistieken. 

Zestig tot zeventig procent van de bodem in de EU is niet gezond. De bodem, u weet wel, waar wij ons eten uit halen. En ons drinken? Slechts veertien procent van de beoordeelde Nederlandse wateren heeft een goede kwaliteit. En wat flora en fauna betreft: alleen al over insecten schrijft Naturalis dat de ‘insectenpopulatie krimpt in een alarmerend tempo. In minder dan drie decennia is de biomassa – het gewicht aan (vliegende) insecten – met maar liefst driekwart afgenomen’.

Hoge percentages soorten staan op Rode Lijsten, met categorieën die lopen van ‘gevoelig’ via ‘kwetsbaar’, ‘bedreigd’ en ‘ernstig bedreigd’ naar ‘verdwenen’. Verdwenen ja. Nederland is binnen Europa ‘koploper als het gaat om het aantal verdwenen en bedreigde soorten’.

Aan die problemen liggen verschillende mogelijke oorzaken ten grondslag, maar het zal niemand verbazen dat klimaatverandering, stikstof, bestrijdingsmiddelen, industriële lozingen en andere vervuiling vaak worden genoemd.

Gaan nu overal in bestuurlijk Nederland de alarmbellen rinkelen? Welnee! Met reclamebureau BBB in het kabinet gaat er sowieso niks gebeuren op het gebied van stikstof, landbouwgif en andere milieuvervuiling.

wat oude info over opgravings randgebeuren bij klooster Ter Apel.

 

Sacrilega excavatio: wat gebeurt er bij het klooster van ter Apel door de archeologische opgraving

 

vluchten kan maar Thuis blijft

 

Na de Russische invasie zochten miljoenen Oekraïners een veilig heenkomen in andere delen van het land, zoals in de westelijke stad Lviv. Langzaam daalt het besef in dat hun ‘thuis’ in handen van bezetter Rusland zal blijven. ‘Elke dag wil ik terug.’

Sinds de Russische invasie vluchtten miljoenen Oekraïners naar de Europese Unie, meer dan vier miljoen verblijven daar nog. Een bijna even groot deel vluchtelingen bleef in het land zelf. De Verenigde Naties schatten het aantal internally displaced persons (IDP’s) op 3,7 miljoen. Volgens de Oekraïense overheid zijn er, als je IDP’s meetelt die in 2014 na de oorlog in de Donbas en annexatie van de Krim vluchtten, 4,6 miljoen interne vluchtelingen.

‘Sentimentele diaspora’

Andri Groedkin (40) herkent het gevoel van gespletenheid, vertelt hij via een videoverbinding vanuit zijn nieuwe woonplaats Ivano-Frankivsk, ten zuiden van Lviv. ‘Je bent hier noch daar. Het voelt nog steeds alsof ik in een hotel woon.’ Zijn meest gekoesterde bezit is een album met familiefoto’s. Ook heeft hij een pot met aarde uit zijn thuisstad Toretsk, die tijdens maandenlange gevechten grotendeels is verwoest. In februari claimde Rusland de stad volledig te hebben bezet (Oekraïne ontkent dit).

Het Berdjansk dat ze kende, drijft van haar vandaan. ‘En Oekraïners hier begrijpen me ook niet altijd. Zelfs mijn vriend, die uit Lviv komt.’ Hij is lief, benadrukt ze, maar ‘hij begrijpt niet waarom ik huil als ik een TikTok-filmpje zie van een bytsjok’, een voor Berdjansk typische vis. Een van de foto’s op de muur van het café is haar favoriet. ‘Het uitzicht op de zee is net als dat van onze datsja aan de kust.’ Soms bekruipt haar de gedachte niet meer terug te keren naar Berdjansk. ‘Dan zal ik wel een huis hebben, maar geen thuis.’

Bron: https://www.volkskrant.nl/buitenland/bijna-4-miljoen-oekrainers-zijn-vluchteling-in-eigen-land-elke-dag-wil-ik-terug~b0d70d65/

lang leve de onvrijheid...

 

horden breien van eigen wilgenhout

het solide exemplaar van dikkere takken

het meer opener exemplaar van meer dunnere twijgen.

elk jaar maak ik van m'n knotwilgenhout vlechtwerk. Dit jaar alleen een constructie, een horde, om als afscheiding te gebruiken. Een zeer ambachtelijk gebeuren uit m'n veehouders familie traditie. Lang leve de familiegenen! Wel twee dagen werk in totaal!