1. „Dem Deutschen Volke“
Gisteren was ik in Berlijn met m'n dochter Janne bij de Nederlandse ambassade en bezochten we de Reichstag, het Duitse Parlement waarin de prachige glazen koepel is aangebracht.. We konden er niet in maar lazen de spreuk „Dem Deutschen Volke“ ("Aan het Duitse volk") Deze spreuk werd in 1916 op het gebouw aangebracht, tijdens de Eerste Wereldoorlog. De oorsprong van de spreuk en het moment waarop deze op het gebouw werd gezet, zijn historisch en politiek veelzeggend.
Dem Deutschen Volke.De exacte bedenker van de spreuk is niet met zekerheid bekend, maar de frase was al langer in omloop in de 19e eeuw binnen liberale en democratische kringen in Duitsland. De zin "Dem Deutschen Volke" werd een soort samenvatting van het streven naar een parlementaire representatie van het volk binnen het Duitse Rijk.
De architect van de Reichstag, Paul Wallot, had al in zijn oorspronkelijke ontwerp van het gebouw (vanaf 1884) een inscriptie voorzien, mogelijk met deze spreuk. Maar de Pruisiche keizer Wilhelm II (1859-1941) die in 1918 zijn staart drukte in Nederland verzette zich jarenlang tegen het aanbrengen van de tekst. Hij wilde geen suggestie wekken dat het parlement werkelijk soeverein was, want hij zag zichzelf als drager van de macht (in lijn met het autoritaire karakter van het Duitse keizerrijk). (1)
Pas in oktober 1916, midden in de Eerste Wereldoorlog, werd de inscriptie daadwerkelijk op de façade geplaatst. Dit gebeurde op initiatief van Theobald von Bethmann Hollweg, de toenmalige rijkskanselier, in een poging het moreel van het volk te versterken en te suggereren dat hun offers in de oorlog ook hun politieke erkenning verdienden.
De bronzen letters van de spreuk werden gemaakt van omgesmolten Franse kanonnen uit de oorlog van 1870–1871, wat een symbolische nationalistische lading gaf.
Geomantisch is deze plek met onder verbonden, Duistere arihmanische krachten en de materialiteit is nog steeds de Duitse drijfsfeer. De stad is voor mij een groot subtiel afvaldepot, Onder en Midden en de stadsengel kan er moeilijk doorheen komen, laat staan de Christus-krachten. Het benodigt nog veel Eenheids verbondene mensen die de vervastende krachten weten te masseren!
Ook 'Nederlandse bevrijdings/overwinnings monument' de Brandenburger Tor
2.De enige resterende stadspoort in Berlijn, De Brandenburger Tor betekent letterlijk "Poort van Brandenburg" en verwijst naar de historische regio Brandenburg, ten oosten van Berlijn. De poort stond aan de westelijke stadsrand van Berlijn en was oorspronkelijk de toegangspoort naar de weg richting de stad Brandenburg an der Havel, een van de oudste steden in de regio en belangrijke stad binnen het keurvorstendom en later koninkrijk Pruisen.
De poort maakte deel uit van een 18 stadspoorten in de oude Berlijnse stadsmuur (toen nog geen muur in militaire zin, maar een accijnsmuur). De eerste poort stamt uit 1734. De huidige poort werd op die plek herbouwd tussen 1788 en 1791 in opdracht van de Pruisiche koning Frederik Willem ll na de bezetting/bevrijding van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden in 1787 door een Pruisisch leger van 20.000 man om de stadhouderlijke macht te herstellen, Deze militaire actie werd ondernomen door Frederik Willem II om zijn zuster Wilhelmina van Pruisen (de vrouw van stadhouder Willem V) te ondersteunen tegen de Patriottische oppositie. Frankrijk steunde de Patriotten politiek. De actie was dus een binnenlandse Nederlandse kwestie, waarbij de Pruisische koning zijn verwante stadhouder hielp tegen revolutionaire bewegingen. De poort werd gebouwd als een symbool van vrede. Pas later kreeg de poort allerlei politieke betekenissen, bijvoorbeeld bij Napoleon, bij de nazi's, en tijdens de Koude Oorlog.
De nieuwe poort was oorspronkelijk bedoeld als symbool van vrede, zoals te zien is aan de Quadriga bovenop de poort: een strijdwagen met de godin van de vrede (Eirene/Victoria).Door de geschiedenis heen veranderde de betekenis: van Pruisisch machtsvertoon, naar nationaal symbool, tot symbool van de deling én de hereniging van Duitsland (na de val van de Berlijnse Muur in 1989).
Na de val van de Berlijnse Muur werd de Brandenburger Tor gerenoveerd. Na lange en soms felle discussies is besloten ook de Duitse adelaar en het ijzeren kruis weer terug te zetten; hoewel voor velen een pijnlijke herinnering aan het Pruisische militarisme. Heden ten dage is de poort het symbool van de Duitse Eenheid
3.Monument van de vermoorde parlementariërs van de Reichstag door de N.S. regiem
De plaat voor Georg Schuman, (1886-1945 . Hij maakte deel uit van een van de meest actieve communistische weerstandsvechters tegen het Nasi regime, de Schumann-Engert-Kresse Gruppe. Hij werd in de zomer van 1944 door de Gestapo gearresteerd, gefolterd en geexcuteerd in Dresden op 11 januari 1945.
Aan de westzijde van het Reichstagsgebouw, in de tuin naast de binnenplaats eert het monument de 96 leden van de Reichstag (het Duitse parlement) die tijdens het nazi-regime zijn vermoord, geëxecuteerd, omgekomen in gevangenschap, of doorgevoerd naar concentratiekampen en daar gestorven zijn.
Deze 96 personen behoorden tot verschillende politieke partijen die in oppositie stonden tot het nazi-regime, met name: SPD (Sozialdemokratische Partei Deutschlands), KPD (Kommunistische Partei Deutschlands), Zentrum (Katholieke Centrumpartij) en andere kleinere partijen zoals de Bayerische Volkspartei of liberale partijen
De 96 verticale gietijzeren zuilen of „stenen“ met de namen, geboorte- en sterfdata van de vermoorde parlementariërs. Ze staan in een halve kring, als een symbolische eregalerij.
Het monument symboliseert het begin van de vernietiging van democratie in Duitsland en herdenkt degenen die zich verzetten — of slachtoffer werden — van het totalitaire nazibewind. De Inauguratie was in 1992, en het is ontworpen door kunstenaar Dieter Appelt, samen met architecten Klaus W. Müller en Jan Kerckhoff.
Bij de Brandenburger Tor staat een sobere gedenksteen met de tekst „Den Opfern an der Mauer“, ter nagedachtenis aan alle slachtoffers van de Berlijnse Muur.
Bij pogingen om te vluchten over de Berlijnse Muur zijn tussen 1961 en 1989 minstens 140 mensen in Berlijn zelf om het leven gekomen. De precieze aantallen verschillen enigszins per bron en afhankelijk van de criteria die men hanteert (bijv. directe doden, indirecte doden door psychisch of fysiek gevolg van vluchtpogingen, grenswachten, omstanders).
Een aantal namen van individuele slachtoffers (zoals Chris Gueffroy of Peter Fechter) worden bij Checkpoint Charlie genoemd en dat geeft een ontroerend beeld. Het eerste slachtoffer Ida Siekmann (18 augustus 1961), sprong uit een raam in de Bernauer Straße – vóórdat de muur zelf was afgebouwd.
Het Holocaustmonument, net ten zuiden van de Brandenburger Tor, is het centrale nationale monument voor de vermoorde Joodse slachtoffers van de Holocaust. Het is één van de meest indrukwekkende gedenkplaatsen in Europa en ligt symbolisch dicht bij het hart van de Duitse regering. Ingebruikname van dit symbolische moument is 10 mei 200 en is van de Amerikaanse architect Peter Eisenman De 2.711 betonnen stèles (rechthoekige blokken) zijn in rijen geplaats De hoogtes variëren: van enkele centimeters tot meer dan 4 meter, je kunt door de blokken dwalen en het roept gevoelens op van desoriëntatie, isolement en reflectie.
Andere verwante monumenten in de buurt:
1.Denkmal für die im Nationalsozialismus ermordeten Sinti und Roma Europas en herdenkt de Roma- en Sinti-slachtoffer
2.Gedenkstätte Deutscher Widerstand (bij de Bendlerblock) voor de verzetsstrijders tegen het nazisme, o.a. Claus von Stauffenberg
3.Denkmal für die im Nationalsozialismus verfolgten Homosexuellen en herdenkt LHBTI-slachtoffers
1.Wilhelm zag Duitsland nooit meer terug en in 1941 overleed deze 'houthakker' in zijn permanente verblijfsplaats Huis Doorn, waar hij bijgezet werd in een mausoleum Zijn gebalsemde lichaam is er nog steeds aanwezig en zal pas naar Duitsland terugkeren wanneer dat land weer een monarchie is geworden - aldus de laatste wens van Wilhelm II. Hij kan lang wachten zoals het er nu uit ziet of krijgt de oude Duitse geschiedenis weer een nieuwe staart?
2. Berlijn heeft meer mijn geomantische aandacht gehad in m'n verleden. Over m'n geomantisch onderzoek naar krachtplekken in Berlijn heeft het blad Onkruid een artikel geschreven. Ik kwam bij de Gouden Koepel van de Nieuwe Synagoge als krachtigste plek. Meer daarover later.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten