Waarheid is een relatief begrip. Is
dat gezien vanuit de ogen van de ‘ouden’ de Verlichting of het postmodernisme? Waarheid staat tegenover onwaarheid, bedrog,
leugen en frauduleus gedrag.
Postmodernisten zijn van mening
dat waarheid non-existent is volgens ondermeer Michel Foucault en Richard Rorty. In de volksmond verwoord als ‘iedereen heeft zijn eigen waarheid’.
Maar waarheid, objectiviteit en
feiten verdienen een zeker recht op
eerbied of tenminste respect. Postmodernisten
vinden dat volstrekt willekeurig.
Hoogleraar filosofie Harry Frankfurt schrijft in ‘On Truth’ (2006) dat
het een kwestie is van hoe je tegen de dingen aankijkt. Er zou slechts een veelheid aan perspectieven
bestaan, zoveel als er mensen zijn. En
waarheid en feiten komen en gaan zoals
de wapenleus is van de postmodernisten; ‘Anything goes’. Het ene perspectief
kan geen hoger waarheidsgehalte claimen dan het andere.
Frankfurt vindt zelf waarheid van onschatbare waarde en
boven alle twijfel verheven. Frankfurt noemt ook dat de leugenaar een vorm van
verraad pleegt. ’Als hij daarin slaagt, krijgen we een beeld van de wereld
waarvan de oorsprong in zijn verbeelding ligt in plaats van dat het
rechtstreeks en ondubbelzinnig steunt op de relevante feiten. Als onze wereldbeschouwing
is gevormd door de leugen is de wereld waarin we leven een denkbeeldige wereld.’
Een door ons gemaakte constructie. Een andere uitspraak van Frankfurt is: ‘We
kunnen de feiten niet veranderen, net zomin als we de waarheid over de feiten
kunnen beïnvloeden, louter door er en oordeel over te vellen of er een wens
over uit te spreken.’
De Amerikaanse filosoof Richard
Rorty is van mening dat het onmogelijk
is om kennis te nemen van de werkelijkheid. Waarheid is volgens de beroemde
definitie van Rorty:”What your peers will let you get away with”. (zolang je
ergens maar mee wegkomt)
In de geomantie en gaialogie gaat
het om subjectieve waarnemingsfeiten vanuit historisch vaak heel vaste
denkbeelden van de subtiele werelden die bestaan uit energiestromen,
wezensvormen en realiteiten en dimensies en men maakt gebruik van het eigen waarnemingssysteem. In feite passen ze in de oude kenleer van het
spirituele wereldbeeld. ‘Subtilioten’ moeten zich echter niet teveel beroepen
op hun waarheid of dat het werkt en dienen vooral te beschikken over humor en relativisme. Ken je gevangenis subtilioten!
Met dank aan Trouw editie van vandaag
Heel waar! Maar het is zonder meer een intrigerende en inspirerende gevangenis! groet van Josemieke
BeantwoordenVerwijderen