De beeldspraak om je te positioneren t.o.v. iets is oer menselijk.
Natuurvolkeren zien zich graag als kinderen van deze Aarde. Ze spreken ook
graag van ‘Moeder Aarde’, en vooral wordt dan gesproken over haar zorgende en
voedende moederlijke taak. In de new-age
wordt ook veel in dergelijke parentale begrippen gesproken. Maar we zijn nu
volwassener en hebben een andere opvatting over de aardeplaneet, de ‘Aarde als Lover’
of de ‘Aarde als partner’ zijn ook opties.
De postpostmoderne genius Charles
Eisenstein spreekt al over deze nieuwe positioneringen. De esoterische geomantie
is altijd al bezig geweest met het zoeken van een niet gewelddadig samenleven
tussen de natuurlijke kwaliteiten, de subtiele gegevenheden en de menselijke
behoeften.
Fact blijft dat velen de aarde nog instinctmatig plunderen en als
roofridders haar huidkwaliteiten vernietigen. Het geweld is Alom in
grootindustrie plundering natuurlijke bronnen en delfstoffen), landbouw (roof
en bestrijden) en vakantiegedrag. Doch ook in het kleine bij giftig tuinieren,
en grootindustrieel eetgedrag. Tijd voor bezinning om uit de keten te stappen
van de gewelddadige cyclus van 'Conquer-Rise-Peak-Fall-Be
Conquered'. Beter kun je spreken over grondhoudingen bij de mens die aan de ene
pool de potentaat/dictator hebben en aan de andere zijde de mysticus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten