Op stap naar een oude granieten ‘Zwart-Wit berg; Dürnberg

Het is elke keer weer een verrassing om op stap te gaan in m’n omgeving met  geïnteresseerde medebewoners. Gisteren waren we in Dürnberg, een klein dorpje ten noorden van Roslau in het Fichtelgebirge.  Drie gasten kwamen uit dit dorpje en een komt hier al zo’n twintig jaar, maar was nog nooit echt op de berg zelf geweest.

De benaming ‘Dürnberg’ verwijst naar dorre berg, waar zeg maar weinig op groeit. Het is een granieten heuvel van  635 m hoogte die zo’n 100 meter boven het landschap uitrijst. Een naaldbos bedekt haar kruin en aan de noordoostzijde ligt de kleine gemeenschap, die ik dateer uit de 15e eeuw.  De plaats is benoemd naar de berg, die naar ik inschat stamt uit de late Middeleeuwen -11/1200- toen de berg magisch werd gebruikt voor enkele eeuwen. Christenen noemde het toen ‘duivelse berg’ vanwege deze praktijken met de zwarte kant van de berg. Doch daarvoor was het voor de Slavische bevolking van 300 BC tot 1100 AD ‘ de berg met de vele gezichten’, een spiegelberg vanwege haar zwarte Spiegel. Een pre-Slavische benaming voor de Keltische groepen was meer ‘Zwarte berg’. Zwarte Bergen zijn in de geomantie bekende fenomenen, die subtiele rommel –lees restproducten- uit de omgeving absorberen. Zwarte berg of beter gezegd Saturnusberg tref je meer aan in deze streek ondermeer in de huidige benaming van “Nachtberg’ en Oberberg’. Verbinding die passen in een driehoek-structuur die hier door meer energetici zijn herkend.  

Als je de berg haar juiste benaming teruggeeft, gaat het reageren en wordt de berggeest weer wakker, actief. Dit tweekoppige bergwezen heeft een groter territorium dan de uitstekende berg en is met banen verbonden met andere bergen in het landschap.

Bij nader onderzoek is de berg niet allen een zwarte berg maar ook een witte berg; het heeft een zwarte en een witte kant die in het jaar draait door het bergmassief heen. De granieten stenen aan de zuidzijde nemen nu zwart subtiel op in de ‘zwarte oven’ terwijl aan de noordzijde het subtiel wit afval opneemt in de ‘witte oven’.   Een grotere oerkracht dan de steen draait hier als een spiraal door de berg heen.   De lichte en de zwarte zijde hebbe elk hun scharen aan natuurwezens, zoals trollen, draken en nog veel meer.

De berg op zich is een groot deel van het jaar een uitstroompunt en voedt een hele oude weg die noord-zuid loopt vanuit Regensburg naar het noorden. Bergen als voedingspunten van wegen tref je hier meer aan. De Romeinen en oude volken wisten daar goed gebruik van te maken. Met midzomer opent de berg zich voor een kosmische instroming en het goud in het graniet en de zwarte bergtourmalijn krijgen dan hun impuls.

Op de berg groeien nu heel veel paddenstoelen die goed smaken. Het is een lust om ze te zoeken en hun werking te ervaren. De ‘steinpilze’ nemen zwarte afval uit je system en de ‘pfifferlinggleichen’ zwart afval. Opmerkelijk is de vliegenzwam die beide kan en het daarom maakt tot een grote heler. ‘Swammern’ noemt men hier het zoeken van paddenstoelen en de code is om steeds een derde te oogsten zodat de anderen hun sporen kunnen verspreiden.

De berg is nu een nederzetting en is in de Frankische overheersingstijd een militaire observatiepost geweest. Daarvoor was het altijd een heiligdom vanwege zijn bijzondere kwaliteiten. , Een natuur-heiligdom waar de oude volkeren hun rituelen hielden en ook afhankelijk van de cultuur offerden, zelfs mensen.   De berg is een oude-zielenvanger waar zielen tijdelijk werden bewaard voordat ze weer verder incarneerden in de omgeving. Men zei dan; ‘ah oma is weer terug’. Later hebben zwarte magiërs misbruik gemaakt van deze functie en de zielen misbruikt voor eigen doeleinden. Twee in de groep hebben hier een bloedoffering  ondergaan en konden hun gevangen zielestuk weer bevrijden.

Bovenop de berg is een open bos en een rijke vegetatie en is het is er heel goed toeven in de herfstsfeer. Net of je daar in een andere wereld bent.  Diep in de berg is een lichtbron waar de bergkoningin leeft die een licht elf naar ons toezendt. De berg is dankbaar voor herkenning en geeft ons rijkelijk subtiele cadeaus. Ik ontvang drie kogels in een doosje om te werken met de verschillende  restproducten in het wit, zwart en duister.

Het vrijmaken van onze subtiele restproducten is aangenaam en geeft reacties als ontspanning, slapen willen, meer subtiel waarnemen en vooral zwaarte in het lijf/incarneren.  Zo einde van het jaar was het voor sjamanen de tijd om de natuurlijke zuiveringspunten in het landschap te onderhouden en te stimuleren als ze om wat voor reden dan ook minder goed werkten. Het was voor het wel van de omgeving noodzakelijk dat ze goed functioneerden. Deze berg doet haar taak nog heel goed en het nabij gelegen stadje Roslau ligt niet voor niets op deze plaats met zo’n berg aan haar noordelijke –dood-zijde.

Het huis van m’n vrienden hier had een slechte verbinding met de berg. Een traumatische ervaring uit het verleden dat een natuur verbondene veroordeeld werd.  Nu komen hier nieuwe natuur verbondene wonen om de plek weer te plaatsen in hun mensenleven en te reactiveren met de nieuwe sferen.  Nu lopen drie witte damherten in hun achtertuin!

Wil je ook eens met me op stap in je eigen omgeving met  lokalen, neem eens contact op. De omgeving wordt dan weer iets dat ‘om je geeft’, je ‘ werkelijk omgeeft’.

 in het licht zit diep het Zwart

de zonneweg of maanweg

en in het zwart zit diep het Licht

de saturnale weg

dat alle duister opneemt

en nog veel meer

Vraag:wie kent er in Nederland of elders zwarte bergen of zwarte wegen of anderszins wat duidt op subtiele kwalitit zwart?