zondag 21 april 2019

Wee deze tijden


Vanmorgen een rondwandeling in m’n omgeving gemaakt in een te warm weer. Het eerste dat opviel was een nieuw geplaatste jagers zit om het lokale wild de stuipen op het lijf te jagen.
Dan loop ik langs de lokale bergstroom de Menslo, waterarm en het is pas april.
Het heuvelpad is kraak droog en ik kom bij een geliefde vijver, alle water weg.. In de 13 jaar dat ik hier woon nog niet voorgekomen. Moet de eigenaar snel eens benaderen of ik het waterbeheer kan overnemen.
Verderop valt een berg vuilnis van glas en ander grof afval op. Werk aan de winkel.
Bij de rijksweg is een viaduct brug verbreed maar de weg verbreding is afgelast. Een lokale politieke pressiegroep wilde de weg vierbaans maken, maar in Berlijn staken ze er gelukkig een stokje voor. Nu staan daar onaffe delen in het landschap, tekens van onbehoorlijk pressie bestuur.

Thuisgekomen sprak ik met een vriend over de waarnemingen. ‘We leven in een tijd van verloedering, volgens Rudolf Steiner’. En wie zijn die loeders dan wel?

Niet meer een tijd van verfijning, verdieping maar veroppervlakkiging, vergroving, verduistering, veruiterlijking, egoïsme, weg van de verinnerlijkte mens die mogelijk nog maar 2% uitmaakt.

Dat worden bittere tijden waarin het zonnevuur, het mensenvuur en het aardevuur gaan overheersen. Vorig weekend bezocht ik de Waddenvulkaan bij Harlingen en constateerde een verhoogde activiteit. M’n leermeester zei: alles wordt actiever! En het water trekt zich terug uit het land en balt zich samen.

Geen prettige jaardag vandaag! Overal wordt genoten van het weer maar ik ben droevig van zoveel destructief vuur. Om me heen hangt een vlees lucht van buiten etende vleeseters. Het kan verkeren….
.........en blijf niet op je kont zitten!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten