Vandaag eens op bezoek bij de locale bosvrouwen. Ze leven onder de aarde in de berghelling van de vrouwenberg aan de zuidzijde van de rivier de Roslau en komen zomers wel in de bosfeer. Ik ga zitten tegen een boom die iets aanwijst vlak voor hun opening, een groeiplaats voor bosbessen.. De volgende informatie komt:
“Dit is mijn territorium, deze berg, deze zijde [noordzijde]. Hier wonen wij met vele vrouwen. Men noemt ons hier “Holzfräulein”, maar we zijn bosvrouwen. We wonen hier sinds de aanvang en onderhouden de berg, ons rijk. We beschermen de Godin en af en toe komen we aan de oppervlakte. Wij doen niet zoveel met mensen. Voorheen werkten we samen met de zieners, maar die zijn er niet meer, behalve jij. We voorspelden zaken aan ze als iets aan de orde is, zoals gevaar of iets dergelijks. In dit grensgebied was dit belangrijk. Jouw kunnen we begeleiden in je proces met deze omgeving, die je goedgezind is. Vertrouw ons, wij vertrouwen jouw. Kom nu in ons rijk.”
Via een doorgang die zichtbaar is als een bosbessenplek reis ik in hun wereld, waar meerdere vrouwen zijn. Daar beheren ze de kristallen in de Aarde, die er velen zijn.
Volgend jaar zomer het ik als thema de ‘Ontmoetinge met de vele Bosaardewezens in het Fichtelgebirge’ in Beieren, wil je meer weten neem kontakt met me op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten