Als een draak die
zijn kop vreedzaam neerlegt in de schoot van twee waterstromen, de grote Roslau
en de kleine nu ondergrondse stroom van het Steinbergmassief,
is deze
neergaande heuvelkam van west naar oost, tussen twee uitslijpingen van de
bergdalen
één links in het
noorden en één rechts in het zuiden.
Deze drakenkop
werd de plaats van het waterkasteel van de heren van Schirnding.
Waar ze ook op de
drakenkop hun kasteelkerk bouwden.
Bijzonder omdat
de toren gericht was op het oosten i.p.v. op het westen
en wijden aan
Sint George, de drakendoder.
Nu de lutherse
kerk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten