christelijk visioen van Noorse vrouw in 1968

“Het overblijfsel van de rijke landen zal proberen te vluchten naar de arme landen, maar ze zullen net zo hard zijn voor ons, als we waren voor hen”

Een oude vrouw van 90 uit Valdres in Noorwegen had een visioen van God in 1968. De evangelist Emanuel Minos had een bijeenkomsten in de plaats waar ze woonde. Daar had hij de kans om haar te ontmoeten, en ze vertelde hem wat ze had gezien.

. "Mensen uit arme landen zullen naar Europa stromen. [In 1968 was er nog niet zoiets als immigratie. E. Minos.] Zij zullen ook naar Scandinavië komen - en Noorwegen. Er zullen er zo veel van hen komen dat de mensen beginnen om een hekel aan hen te krijgen en hard worden naar hen. Zij zullen worden behandeld als de joden voor de Tweede Wereldoorlog. Dan zal de volle maat van onze zonden zijn bereikt [ik protesteerde tegen de kwestie van de immigratie. wat ik niet heb begrepen op dat moment. E. Minos.] De tranen stroomden uit de ogen van de oude vrouw over haar wangen. 
"Ik zal het niet zien, maar jij wel. Dan opeens, zal Jezus komen en de Derde Wereldoorlog zal uitbreken. Het wordt een korte oorlog." [Zij zag het in de visie.)]" Alles wat ik heb gezien over oorlog is slechts kinderspel vergeleken met dit, en het zal worden afgesloten met een atoombom. De lucht wordt zo verontreinigd dat men niet eens kan ademhalen. Het zal betrekking hebben op de verschillende continenten, Amerika, Japan, Australië en de rijke landen. Het water zal worden verpest (besmet?). We kunnen niet langer op de eigen bodem blijven. Het resultaat zal zijn dat alleen een overblijfsel zal blijven bestaan. Het overblijfsel van de rijke landen zal proberen te vluchten naar de arme landen, maar ze zullen net zo hard zijn voor ons, als we waren voor hen.

"Ik ben zo blij dat ik het niet zal zien, maar als die tijd komt, moet je moed houden en dit zeggen. Ik heb het van God, en niets van dit alles druist in tegen wat de Bijbel zegt."

Meer lezen over dit visioen: 

 http://wimjongman.nl/profetie/visienoorwegen.html

Een oproep tot mededogen en acceptatie

met dank aan Nibura