Deze nacht reed
ik over de Schneeberg naar het westen naar m’n geboorterootplek in de lage
landen, de oude delta van Rijn, Maas en Schelde.
De Schneeberg is
ook het meest oostelijk punt dat de
Rijnrivier voedt. Het is ook het bron gebied van de Witte Maine die later
samengaat met de Rode Maine en afvloeit in de Rijn.
Rijdend over de
Rijnbrug en IJsel brug bij Arnhem voel
ik de kracht van de Fichtelgebirge Oerbergen in de rivieren die m’n auto actueel
reinigen. Morgen is de tocht naar de kust waar het bergwater het grote meer
voedt en om weer wat mee terug te nemen naar het Brongebied, een rijk gebied
dat naar de vier richtingen elk een rivier laat afvloeien. Bijna paradijselijk.
In het Fichtelgebirge
liggen enkele hoge granieten Bergen, waaronder de hoogste van geheel
Frankenland (1051 m): de Schneeberg en zijn broeder de Ochsenkopf. Oude Asenbergen met nog springlevende
entiteiten sferen. Deze laatste berg was mijn eerste seminar plek toen ik het
gebied beter leerde kennen rond 2003.
De Schneeberg is
ook de plek die ik gemiddeld eenmaal in een jaar bezoek bij een lange wandeling
en het is een rijkdom haar subtiele sferen te begroeten.
De toren op de
berg is een vinger die vanuit vele plaatsen in het Fichtelgebirge zichtbaar is.
Een berg die eeuwenlang een spirituele traditie kende en door ingewijden werd
gezocht.
“Mij wordt duidelijk gemaakt dat hier op de berg een
sneeuwkoning en een sneeuwkoningin leven met
hun oude rijken. Ze zijn duidelijk niet met materialisme bezig maar in
de hogere sferen. Aan het eind gaan heel
even de hemelsferen open en klinkt een prachtig engelenkoor door uit het derde
en vierde rijk. Heel even maar. De hemel is open en wolkflarden vliegen niet
ver boven ons. Op de terugweg trekt alles weer dicht en mistflarden vliegen
door de boomkruinen. De openingen naar de subtiele werelden vervagen en we zijn
weer op het materiële rijk.
De bergsferen komen in eerste instantie heel mannelijk
over met een sterk wijs magische functie. Jammer dat het nu zo koud is met
enkele graden onder nul. In het voorjaar zullen we hier langer kunnen
verblijven is mijn stille wens.”
Een deelverlsag van m’n bezoek op 28.12.2004
Von Vordorf hier aus wanderten zu Pfingsten 1793die Begründer der deutschen Romantik, Ludwig Tieck und Heinrich
Wackenroder, zum Schneeberg hinauf. "Die Gegend hatte etwas Einsames,
düster Melancholisches", notierten sie, die nahen Berge gäben ihr
"ein ernsthaftes, majestätisches Ansehen".
Dit is ook mijn
favoriete route om vanuit het oosten de beboste hellingen te beklimmen; met oer
stilten, oer wezens en een hoogvlakte waar tot in voorchristelijke tijden een
groot kosmisch heiligdom was dat door de Franken werd verwoest.
"The image of a summit is one of the most significant representations of our spiritual development. The summit is the goal to be attained, the most elevated point upon which we must fix our sights and toward which we must direct all our energies. This is why it is important for us to pay attention to all that summits, and particularly mountains, symbolize.
For mountains can be much more than places we go to breathe pure air, relax, or engage in sports – they also have their place in spiritual exercises. Whenever you have the opportunity, try to make contact with mountain peaks. Even if you live far away from them, raise your hand towards them, greet the beings living there, and ask that you may enter into their purity and light. In this way, you will learn to form connections with the summits of the highest mountains on earth, and you will receive the best nourishment for your soul and spirit from them."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten