Harpocrates, de Griekse god van de stilte
Ptolemeïsch
bronzen beeldje met Harpocrates als het kind Horus
Harpocrates was oorspronkelijk een Egyptische godheid die geadopteerd werd door de Grieken
en in latere tijden zowel door Grieken als door Romeinen werd aanbeden.
"In Egypte was Harpa-khruti,
Horus het kind, een van de vormen van Horus, de
zonnegod, het kind van Osiris. Hij moest oorlog voeren tegen de machten
van de duisternis, vandaar dat Herodotus (II. 144) meende dat het om dezelfde god
ging als de Griekse Apollo. Hij wordt vaak afgebeeld met zijn vinger op
zijn mond, een symbool van de kindertijd. De Grieken en Romeinen, die de
betekenis van deze houding niet begrepen, maakten hem de god van de stilte
(Ovidius, Metam. Ix. 691), en als zodanig werd hij een geliefde godheid in de
latere mystieke scholen van filosofie."
(wiki)
Harpocrates standing near an altar, encircled by a snake.
Herculaneum.
“True silence is not only an absence of noise, true
silence is neither empty nor mute. On the contrary, true silence is plenitude,
it is alive, vibrant, it talks and sings.
You may wonder how you can hear this silence.
You will hear it only once the big bass drums – our passions, our emotions and
our chaotic thoughts – stop beating within us. There is much work to do,
requiring a lot of patience and mastery of our psychic life. One day, when all
our inner storms have abated, silence will come and wrap us in its splendid
coat. Then clarity will emerge and we will sense something very powerful reigning
and presiding over the world: the great primordial silence from which creation
stems and to which it will one day”
Omraam Mikhael Aivanhov
Geen opmerkingen:
Een reactie posten