donderdag 4 januari 2018

wees stil oh Harpocrates in deze stille tijd van de heilige nachten

Harpocrates, de Griekse god van de stilte

Ptolemeïsch bronzen beeldje met Harpocrates als het kind Horus
Harpocrates was oorspronkelijk een Egyptische godheid die geadopteerd werd door de Grieken en in latere tijden zowel door Grieken als door Romeinen werd aanbeden.
"In Egypte was Harpa-khruti, Horus het kind, een van de vormen van Horus, de zonnegod, het kind van Osiris. Hij moest oorlog voeren tegen de machten van de duisternis, vandaar dat Herodotus (II. 144) meende dat het om dezelfde god ging als de Griekse Apollo. Hij wordt vaak afgebeeld met zijn vinger op zijn mond, een symbool van de kindertijd. De Grieken en Romeinen, die de betekenis van deze houding niet begrepen, maakten hem de god van de stilte (Ovidius, Metam. Ix. 691), en als zodanig werd hij een geliefde godheid in de latere mystieke scholen van filosofie."
(wiki)

Harpocrates standing near an altar, encircled by a snake. Herculaneum.

“True silence is not only an absence of noise, true silence is neither empty nor mute. On the contrary, true silence is plenitude, it is alive, vibrant, it talks and sings.
You may wonder how you can hear this silence. You will hear it only once the big bass drums – our passions, our emotions and our chaotic thoughts – stop beating within us. There is much work to do, requiring a lot of patience and mastery of our psychic life. One day, when all our inner storms have abated, silence will come and wrap us in its splendid coat. Then clarity will emerge and we will sense something very powerful reigning and presiding over the world: the great primordial silence from which creation stems and to which it will one day”

Omraam Mikhael Aivanhov

Geen opmerkingen:

Een reactie posten