Ik was gisteren
in een museum en zag oude foto’s van landmensen uit het Egerland, vroeg 20ste
eeuws. Op basis van deze waarneming en eerdere ervaringen kom ik tot een
volgende classificering bij mensen:
- Gescheiden doorleefde
polariteiten; de oude Mens
Het leven in
tegenstellingen
Als ik oude
foto’s bezie van m’n voorgeslacht valt
me op dat de man geheel mannelijk is en de vrouw geheel vrouwelijk, met beide
een leeg hoofd –Mindloos- dat bezield
is, verbonden.
De functie was
het om via de tegenstelling tot bewustzijn te komen. Immers we komen uit
de eenheid in de dualiteit en reizen weer verder in de eenheid dan wel daar aan
voorbij.
- Eenpoligheid met
afstoting van de andere pool; de (af)gescheiden mens
In veel huidige relaties
tref je dat vaak aan dat de onbekende innerlijke vrouwelijkheid, het ontkende verstoten
vrouwelijke kant van de man weg is en bij de vrouw datzelfde fenomeen met het
mannelijke. Wat ze missen zoeken ze in
de ander. Vaak traumata die ook zorgen dat de verankeringen niet op de juiste
plaats in het lichaam is.
- de zielloze mens en vaak een hoofdmens; ‘talking head’; de afwezige mens
De afwezigheid
van beide polen en uit het lichaam zijn
met al of niet zware bezettingen en het ontbreken van een godsverbinding. Ik tref dit vaak aan bij religieuzen en
anderen die zich opofferen voor iets buiten zich.
Ook dit heeft
weer een functie, aldus mijn vriend om
in de afscheiding weer tot bewustzijn te komen van het Ene.
- Beide polen in zich; de
Mens op weg uit de dualiteit
De huidige mens
heeft in het Westen in potentie twee polen in zich; mannelijk en vrouwelijk,
waarbij bij de man het mannelijke verankerd is in de romp en bij de vrouw in de romp het vrouwelijke en in het hoofd van
de man het vrouwelijke ontvankelijke en bij de vrouw het mannelijke gevende.
Vaak zijn de verankeringen
van mannelijkheid en vrouwelijkheid ‘onheil’ en is persoonlijke werk te verzetten. Een aspekt in de new age was om de tegenpool in zichzelf te verwerkelijken.
- de androgyne mens: de
Mens
De mens die beide
delen heeft geïntegreerd en non-duaal leeft, niet meer in tegenstellingen maar
meer in de eenheid.
Nog het één, nog
het ander.
met dank aan m’n
vriend Rozfeer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten