Het overstromingen water kan in de winter komen in de hollandse delta; een
Oergegeven in de polder van Giessen-Oudekerk
waar men eeuwenlang op bedacht was.
Ik zat zelf in de buik van m’n moeder toen het voorviel.
De ouderlijke boerderij werd in de slotfase van de overstroming in de
Alblasserwaard getroffen. Iedereen moest evacueren en ook de familie, die naar familie
in de Betuwe ging, met al het vee.
M’n moeder werd opgenomen in het militaire hospitaal in
Gorinchem omdat ze bang waren voor een miskraam want ze was in haar zevende
maand. Geen goed begin zou je denken. Klopt!
Gelukkig viel de waterschade bij ons in de polder
Bovenkerk van Oudkerk mee en het water
stopte bij de Vlietkade. In het huis stond alleen de stal wat blank maar het
voorhuis bleef droog.
Wel werden alle spullen zoals gewoonlijk op de zolder
gebracht via het grote luik dat speciaal daarvoor dient. De koeien hadden ook
op de bovenstal kunnen verblijven, zoals al eerder is gebeurd . Deze waterstal
is nog steeds in het huis uit 1709 aanwezig.
Dit was de vijfde watersnood die m’n ouderlijk huis heeft
meegemaakt; 1709/1710, 1740/1741, 1809, 1820 en 1953.
Water heeft een
belangrijke rol gespeeld in m’n leven: m’n eigen leven, m’n familie genen, de
herinneringen in het ouderlijk huis dat ik nog deels bewoon, en in m’n zielen
verleden.
De impact op het dagelijks leven was uiteraard gigantisch. Bij Wijngaarden
stond het water dik een meter hoog. En vergeet niet dat er destijds geen
waarschuwingssysteem was, mensen werden verrast. Bovendien: het gebeurde nadat
men figuurlijk gezien de schaapjes net op het droge had na de oorlog."
Jan Boele,
voorzitter van de Historische Vereniging Binnenwaard
Geen opmerkingen:
Een reactie posten