Nu Holocaust gedenkdag in Duitsland

Vandaag wordt in de Duitse Bundestag herdacht alle offers van de Holocaust van het NS systeem.  Ook de duizenden slachtoffers van 'Eutanasie-Morde' van geestelijke en lichamelijke gehandicapten die met  industriële precisie werden omgebracht behoren tot de vaak te lang vergeten ‘doden’. Het is roerend de persoonlijke verhalen te horen in de Duitse Bondsdag van deze slachtoffers uit de eigen cultuur die na de oorlog nog lang werden verzwegen, uit schaamte of anderszins.

In m’n eigen familie was een broer van m’n vader lid geworden van de Waffen SS. Een gevoelige jongeman, Huibert, die de nasi propaganda niet kon weerstaan. Hij verdween aan het eind van de oorlog. De his-story is dat hij gedood is maar de ‘her’story is dat hij met een andere identiteit voortleefde in Duitsland. Ik moet dus nog neven en nichten hebben in dat land. In de familie wordt hij nog steeds verzwegen maar ik zal hem blijven herinneren zolang ik kan als tijd-

agressor/slachtoffer.

Duitsland is helaas na de oorlog niet zuiver geweest met de daders die weer werden opgenomen in de Gesellschaft. De slachtoffers werden te lang vergeten.

Als ik nu vraag of er in m’n dorp ‘joden’ hebben gewoond, spreekt de lokale historicus niet van joden maar ‘Israëli’s.

Een lokale inwoner werkte in Zwitserland waar z’n Duitse dochter gediscrimineerd werd om haar Duits zijn. Ze gingen toen wonen in dit dorp in een huis waar eens ook een fervente nasi woonde. Het kan verkeren.

R. kwam net langs en ik memoriseerde het landsthema van deze dag. Haar vader was ook een soldaat geweest  die de oorlog verwond overleefde.   Hij bleef zijn dochter teisteren, sarren en is twee jaar geleden overleden. R. vertelde dat hij aan de andere kant door zijn oude kameraden werd opgewacht en vroegen hem om weer verder te gaan strijden. Hij weigerde want hij was zelfs nu tot inzicht gekomen.

Hij heeft nu haar hulp nodig om de reis door de sferen te maken. Zonder hulp komt hij daar niet uit.

Tot slot memoreerde ik waarom de media niet op de voorpagina het dagthema als vandaag noteren. Verdringing, was haar antwoord!

Als ik om me heen kijk zie ik vele mensen die na de oorlog weer zijn geïncarneerd.  Hun fysieke wonden in  dit leven nu zijn oorlogswoorden van toen, hun vrienden van toen zijn nu weer vrienden. Ze zijn nu anders als toen en geef ze een kans, een herkansing om persoonlijk karma, familiekarma en landskarma te verwerken.

Oude wijn in nieuwe vaten.