Rumi gedicht over de Grote Reis

           

Ik stierf als mineraal en werd een plant,

            Ik stierf als plant en ik herrees als dier,

            Ik stierf als dier en zie, ik was een mens.

            Wat zou ik vrezen? Nam ik af door sterven?

            Nog eenmaal zal ik sterven als mens

            En hoog als zalige engel vliegen,

            Maar nog verder dan engel moet ik:

            ’t al vergaat, behalve God.

            Als ik mijn englenziel heb opgegeven,

            Dan word ik wat geen geest zich ooit verbeeldde,

            Wij keren weer tot hem’.[1]

    moslimmysticus Rumi (1207-1273), de stichter van de dansende derwisjen.

---

[1] Geciteerd in: Th. P. Van Baaren, Van maansikkel tot rijzende zon, Zeist MCMLX, pag. 34-35.