Eer het Oude En omarm het komende

Eer het Oude

En omarm het komende

en grond het op de plek lokaliteit

Wie kent nog de overlevering in zijn eigen familielijn. Bij velen ontbreekt vaak zelfs de vaderlijn en laat staan de kennis en bijzonderheden van zijn eigen familieverleden, dat best traumatisch kan zijn voor de persoonlijkheid maar een oplossing kans geeft voor de ziel.

Als kind groeide ik op op een boerderij waar m’n familie al vanaf begin 1800 in woont, langs het riviertje de Giessen. In het westelijk deel woonden twee zusters van m’n vader’s vader. De ene is 94 en de ander 96 jaar oud geworden. De jongste was nog nooit buiten de locale gemeenschap geweest en altijd bewoonster van haar geboorteplek. Beiden hebben nooit geld verdient en leefden van kost en inwoning. Toen ze AOW kregen wisten ze daar geen raad mee. Deze oudjes wisten alles van hun voorgeslacht. Zelfs dat de boerderij in 1709 was afgebrand. En dat de Fransen hier waren en verdreven werden door de Kozakken en dat de vrouwen achter de polder in moesten vluchten om te ontkomen aan deze ‘wildemannen’ die sliepen buiten aan de zij van hun wilde paarden.

In het dorp had ik veel kontakt met twee oude timmerlieden: de zeer vrome Jantje Antiek en Kees den Toom, die ook strijker was. Jantje Antiek had gouden handen en kon een molen bouwen, een huis bouwen en klokken maken. Hij had een herinneringen vermogen –grote opsluiting-  en kon bijna woordelijk herinneren wat zijn grootvader tegen hem heeft verteld. Zodoende wist ik veel over de lokale gemeenschap die hier aan het eind van de 19e eeuw leefde. Van elk huis wist ik bepaalde ins en outs die ik later in m’n artikelen voor de geschiedkundige vereniging schreef.

In m’n latere vakgebied Gaialogie is kennis van de lokaliteit en het verleden van levensbelang. Immers kwaliteiten van plekken worden bepaald door de oer kwaliteit van de plek maar vooral door de bewoningen geschiedenis. (Onverwerkt)verleden werkt door in het energie lichaam van de plek.

Ook in de familielijn kan het onverwerkte doorwerken in het nu, zoals bepaalde erfelijke ziekten of gedrags patronen zich manifesteren in het nageslacht. 

Kennis van de familielijn met kennis van de lokaliteit geeft een sterke verbondenheid met een plaats. Deze kennis is nodig om mede te begrijpen waarom je hier op aarde op die plek, bij die mensen,  in dat tijdvak bent geïncarneerd in de stof. Vaak heeft dat ook betrekking op wat onverwerkt op die plek.

Laats had ik dat bij een bezoek aan een huis van een heilpraktiker in Wunsiedel. Toen ik door de tuin heen liep, kreeg ik een onaangenaam gevoel in m’n rechtervoet. Daar zat wat in de ondergrond; een vermoorde ziel.  Rond 1500 werd een man daar vermoord en een deel van z’n ziel leefde voort in de ondergrond. . De negatieve vuurplek bewoont door een gevangen gezette draak zorgde  bij de nabij wonende dwergen voor angst. 

De bevrijde ziel ging later uit de grond weg en raad je waarheen; naar de  mannelijke hoofdbewoner van het huis. Die had al meer dan 23 jaar last van slapeloosheid.

Kennis van een plek kunnen de oude bewoners geven, doch ook de subtiele werelden, die daar soms al lager wonen dan de mensen.

Laatst was ik aan het wandelen langs de Roslau en ontdekte een meer dan 200 jaar oude eik met zeer wijde taken aan de stam. Zittend tegen de stam vertelde de boom me dat haar wezen duizenden jaren oud was en het  kon zelfs wat vertellen over de bouwheer van m’n 17e eeuwse boerderij. Ook wist het nog oudere feiten te vertellen over het linden heiligdom waar nu de lutherse kerk staat en dat christenen het hebben omgehakt en verbrand.

Nu wonen veel mensen in stedelijke gebieden verstoken van traditie, lokaliteit., plek en aarde contact.  Een gegeven wat past bij de ontworteling van de modern mens en de vermaterialisering van de tijd; letterlijk gevangenschap Men weet niet meer bewust waarom men hier is en wat te doen.

Gelukkig zijn er nog volkeren die hun woongebieden en heilige plaatsen beheren en behoeden en de oude lokaliteiten kennis doorgeven aan hun kinderen.

Je hebt dus menselijk overgebrachte kennis en subtiel overgebrachte kennis. Het laatste blijft altijd op een plek al of niet verhaald door subtiele wezens. Het  lezen van het subtiele plaatsboek is m’n vak wat zeer spannend is!

Gemeenschappen die zich ergens vestigden hebben immer rekening gehouden met het plaatsgeheugen en daar een bepaalde verhouding mee gezocht.  Dat geldt nog steeds waarbij een extra factor komt van de nieuwe instroom van deze tijd.

Wil je meer weten; kom eens bij een informatieve avond of activiteit