maandag 30 december 2019

Het is weer Winter de tijd van de Percht.


Ik was wat oude aantekeningen aan het doorlopen en kwam dit verhaal tegen opgetekend in  in de nacht van 6 op 7 december 2009.

Ik ben Perchta, de oude zwarte Godin. Ik leef hier sinds onheuglijke tijden en jij bent mijn 'dienaar.' Je maakt mensen weer alert op mijn aanwezigheid in deze berg. Deze berg is mijn woonzits. Einde zomer ga ik naar onder en in de winter kom ik naar boven. Heb mij lief.
Wat is je taak, vraag ik haar? Ik heb tot taak de seizoenen te bekrachtigen, neer te zetten. De winterse Stilte, dat anders is als de zomerse Drukte. Een tijd om nu naar binnen te gaan.
Hoe heet deze berg eigenlijk?  Nu heet het de Berkenheuvel maar oudtijds de Krachtberg. Hier kwam kracht uit de Aarde.
Ik kan je de diepe stilte van het Zijn laten ervaren.
Men noemde mij voorheen wel de zwarte Moedergodin naar het zwarte seizoen, de winter.
Men heeft mij in de kasteeltijd bewust gebruikt als zwart en zuid als Licht.

De hof ligt op de flank basis van de noordzijde van het rivierdal

foto ijsbloemen in een hofvenster in december 2019

Geen opmerkingen:

Een reactie posten