M’n Canadese vriend uit British Columbia heeft me drie weken
geholpen met talrijke werkzaamheden op de hof. Vooral het houtwerk had hij lief
omdat dat herinnerde aan zijn thuissituatie. Hij reist de wereld rond nadat hij
een zestal maanden in de wildernis heeft gewerkt bij de aanleg van
pijpleidingen. Soms bij minus 45 graden onder nul. Een man die met geweren kan
omgaan, in de wildernis kan leven en werkelijk geen klus te veel voor hem is.
Oerkracht kan als gebundelde kracht worden misbruikt,
verkeerd worden toegepast voor vernietiging of in het positieve opbouwende
transformatieve zaken. Hij kan beide.
Hij deed me denken aan een indianen leven dat we als vlakte indianen
vochten tegen de Engelsen. Bij het krieken van de dag zeiden we als krijgers tegen
elkaar: it is a good day to dy.” We
waren niet bang voor de dood want we vochten voor het behoud van de stam. Maar dat was wel een Engelse kogel te veel voor
me.
Deze Canadese vriend heeft een ziele broeder bij zich die me
destijds heeft gedood. Nu komt hij wat goedmaken. Het kan verkeren.
En wat de temperatuur betreft, is hij de eerste die de koude
niet mijdt en er goed mee kan leven. Nu zit hij in Zuid-Afrika.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten